Η προσέγγιση που επιχειρούμε με τούτη την αναφορά μας, γύρω από την ασθένεια του αιώνα που πέρασε και της εποχής μας, το AIDS, δεν έχει σκοπό να αναλύσει το θέμα από ιατρική ή άλλη σχετική άποψη γιατί δεν έχουμε ειδικές επιστημονικές γνώσεις σ' αυτό τον τομέα. Ευτυχώς για τη χώρα μας υπάρχει πολύ μεγάλη κινητικότητα από ειδικούς επιστήμονες, κυρίως γιατρούς, οι οποίοι με πάθος ασχολούνται με το θέμα, οργανώνουν σεμινάρια, δημοσιεύουν άρθρα και μελέτες, επιδίδονται σε ερευνητικό έργο, συμμετέχουν σε εκπομπές των μέσων μαζικής ενημέρωσης και ενημερώνουν το λαό από κάθε άποψη. Η δική μας συμβολή έχει κοινωνιολογικό χαρακτήρα για να προβληματίσει και να ευαισθητοποιήσει συναισθηματικά τους νέους ώστε να γνωρίζουν την αλήθεια γύρω από το μεγάλο αυτό πρόβλημα που σχετίζεται με την υγεία τους και τη ζωή τους γενικότερα. Είναι γεγονός ότι η εμφάνιση και εξάπλωση του AIDS προκάλεσε μεγάλες κοινωνικές αναστατώσεις σε πολλές χώρες και κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία και στις Η.Π.Α. Αντί δηλαδή να αντιμετωπιστεί σαν ιατρικό και κοινωνικό πρόβλημα, έγινε αφορμή να προκαλέσει ένα συλλογικό φόβο, ο οποίος παρέσυρε το κοινωνικό σύνολο σε αντικοινωνικές πράξεις. Έτσι, για παράδειγμα, διαχώρισαν και αποξένωσαν τους ασθενείς του AIDS, απέδωσαν την ασθένεια σε θεϊκή οργή και τιμωρία, παραγκώνισαν και απομόνωσαν τους ομοφυλόφιλους και τοξικομανείς, επειδή ακριβώς είχαν τα περισσότερα κρούσματα και γενικά στιγμάτισαν κοινωνικά όσους είχαν προσβληθεί από την επάρατο νόσο. Σε άλλες χώρες οι ασφαλιστικές εταιρίες αρνούνται να ασφαλίσουν ομάδες ανθρώπων που θεωρούνται ότι διατρέχουν τον κίνδυνο να προσβληθούν από την ασθένεια και άνθρωποι με συμπτώματα AIDS δεν προσλαμβάνονται ως υπάλληλοι σε διάφορες εργασίες και δεν βρίσκουν εύκολα σπίτια να ενοικιάσουν. Επίσης μερικοί τοπικοί οργανισμοί δεν επιτρέπουν στις συνοικίες τους να ιδρυθούν θεραπευτήρια για ασθενείς του AIDS, που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της ασθένειας, πολλές ιδιωτικές κλινικές αποφεύγουν να δέχονται ασθενείς με AIDS, ενώ στα σχολεία οι γονείς συνιστούν στα παιδιά τους να μην επικοινωνούν μαζί τους με «υποψία της ασθένειας του AIDS. Στη χώρα μας οι προκαταλήψεις υπάρχουν, αλλά δεν γνωρίζουμε την έκτασή τους. Γενικά ο αριθμός των θυμάτων του AIDS που αποξενώνεται από τα άτομα και τις κοινωνικές ομάδες είναι πολύ μεγάλος και οι περιπτώσεις άπειρες. Γεγονός πάντως είναι ότι η Πολιτεία έχει λάβει αρκετά μέτρα για την αντιμετώπιση της ασθένειας και την περίθαλψη των νοσούντων. Δεν απομένει παρά και η κοινωνία να απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις, να ενημερωθεί σωστά και υπεύθυνα και να αντιμετωπίσει τον ασθενή του AIDS με αγάπη, στοργή και κατανόηση. Ο ασθενής δεν είναι κοινωνικά απόβλητος, ούτε έχει «την κατάρα» του Θεού. Είναι ένα θύμα μιας φοβερής αρρώστιας και έχει δικαίωμα να αντιμετωπιστεί, όπως όλα τα μέλη της κοινωνίας, να νοσηλευτεί σύμφωνα με τις επιταγές της ιατρικής επιστήμης και γενικά να περιφρουρήσει την αξιοπρέπειά του.
Η καλύτερη αντιμετώπιση του AIDS είναι η πρόληψή του. Προς το σκοπό αυτό το υπουργείο Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων έχει κυκλοφορήσει δεκάδες ενημερωτικά φυλλάδια και έντυπα τα οποία διαφωτίζουν και κατατοπίζουν το λαό σχετικά με την επάρατη νόσο. Κατά συνέπεια η ενημέρωση του πληθυσμού για τη φύση της νόσου, τους τρόπους μεταδόσεως, τα μέσα προφυλάξεως και τις κοινωνικές διαστάσεις τού προβλήματος, αποτελεί το κυριότερο και αποτελεσματικότερο, προς το παρόν, μέτρο αντιμετώπισης της επιδημίας. Η ενημερωτική εκστρατεία θα πρέπει να εξειδικευθεί για κάθε ειδική ομάδα «υψηλού κινδύνου». Σ' αυτές περιλαμβάνονται οι ομοφυλόφιλοι, οι τοξικομανείς, όσα άτομα εξασκούν με οποιοδήποτε τρόπο πορνεία και οι ερωτικοί - τους σύντροφοι. Ειδική ενημέρωση χρειάζονται οι ναυτικοί και οι ταξιδιώτες σε ενδημικές χώρες, καθώς και οι κάτοικοι των τουριστικών περιοχών. Τέλος, ειδική προσπάθεια πρέπει να καταβληθεί για τη σωστή εκπαίδευση του υγειονομικού προσωπικού της χώρας για την απρόσκοπτη νοσηλεία, διαφώτιση του πληθυσμού. Ειδικές διατάξεις έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με τις διακηρύξεις διεθνών οργανισμών. Η τήρησή τους με ακρίβεια έχει ιδιαίτερη σημασία για οποιαδήποτε ερευνητική δραστηριότητα στο AIDS, αφού κάθε παράλειψη από δόλο, αμέλεια, ή απροσεξία μπορεί να δημιουργήσει τρομερά προβλήματα και βλάβες στον ασθενή. Η επιτακτική ανάγκη ανακαλύψεως αποτελεσματικού φαρμάκου ή προφυλακτικού εμβολίου ώθησε μερικούς ερευνητές, αλλά και κρατικούς οργανισμούς. (Διεύθυνση τροφίμων και φαρμάκων των Η.Π.Α.) σε υποχωρήσεις από σχολαστική στάθμιση της ωφέλειας προς τη βλάβη που πρόκειται να προκαλέσει στους υπό πειραματισμό ασθενείς. Για την ενημέρωση χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα, όπως: ενημερωτικές διαφάνειες και φυλλάδια, μέσα μαζικής ενημέρωσης, posters, οργάνωση σεμιναρίων - διαλέξεων, και τέλος έρευνα. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε κάθε ένα χωριστά από τα παραπάνω και αναλυτικά, όμως για λόγους στενότητας χώρου της εφημερίδας μας, θα περιοριστούμε μόνο σε τούτα και σε νέα ευκαιρία που θα μας δοθεί θα πούμε περισσότερα. Άλλωστε, το τεράστιο αυτό θέμα της ύπαρξης της ασθένειας του AIDS, δεν εξαντλείται με μια μόνο αναφορά δύο σελίδων δημοσίευσης. Στην επόμενη αρθρογραφία μας γι' αυτό το ζήτημα, θα περιγράψουμε: α) Τα μέτρα πρόληψης του AIDS στο νοσηλευτικό προσωπικό. β) Τα γενικά μέτρα πρόληψης. γ) Τα μέτρα για το προσωπικό εργαστηρίων και άλλα χρήσιμα και σημαντικά στοιχεία της νόσου, καθώς και της προστασίας τ' ανθρώπου από αυτή.
