Έλα μου ντε! Πού πάμε; «Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Πάμε να φτιάξουμε τον κόσμο αυτό μαζί»; Όοοχι! Ξέρουμε πού πάμε. «Πάμε μπροστά και δημιουργικά, προς όφελος όλων των πολιτών», όπως μας ξεκαθάρισε χθες ο πρωθυπουργός, μετά το έκτακτο Υπουργικό Συμβούλιο. Διότι το ερώτημα μπορεί να είναι ολίγον σαιξπηρικό, αλλά εφόσον υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση, δεν έχουμε να ανησυχούμε, που λέει ο λόγος!
Το σίγουρο είναι ότι μετά τα χθεσινά δεν πάμε σε εκλογές. Τουλάχιστον όχι άμεσα. Σε τρία τέρμινα μπορεί, αλλά στις 23 Νοεμβρίου όχι. Διότι όχι μόνο, υπό το βάρος των τελευταίων γεγονότων και μετά την ανακοίνωση περί έκτακτου Υπουργικού Συμβουλίου, οργίασαν οι φήμες για εκλογές, αλλά κυκλοφόρησε και συγκεκριμένη ημερομηνία! Τελικά, όμως, δεν πάμε σε εκλογές. Πάμε, είπαμε, μπροστά. Φυσικά, κάπου σ’ αυτό το... μπροστά περιλαμβάνονται και οι εκλογές, αλλά δεν θα είναι το Νοέμβριο σίγουρα.
Κατά τ’ άλλα, τι έκανε χθες ο Καραμανλής; Τράβηξε το αυτί στους υπουργούς του ή τους έσφιξε το ζωνάρι ή, όπως αλλιώς θέλετε πέστε το. Και, θεωρητικά τουλάχιστον, τους έθεσε προ των ευθυνών τους, αν και κανονικά θα έπρεπε να έχουν συναίσθηση των ευθυνών τους και δεν θα έπρεπε να χρειάζεται κάποιος να τους τονίσει το αυτονόητο. Τους έθεσε, λοιπόν, προ των ευθυνών τους. Τους είπε ότι δεν έχουν θέση προσωπικές στρατηγικές και λάθη, τους είπε ότι έχει απόλυτη επίγνωση τι γίνεται στο κόμμα (ή τουλάχιστον αυτό θέλει να προβάλει). Τους είπε να αφήσουν την... οχύρωση πίσω από την υπουργική καρέκλα, που για κανέναν δεν είναι δεδομένη. Τους είπε να επικοινωνούν οι ίδιοι και όχι διά... «συνεργατών», με τους βουλευτές και να ενημερώνονται. Τους είπε, τέλος πάντων, να έχουν επαφή με την πραγματικότητα, γιατί φαίνεται ότι την έχουν χάσει. Αν όχι όλοι, ορισμένοι σίγουρα. Και, επίσης, τους έθεσε και χρονοδιαγράμματα ως προς την απόδοση των υπουργείων τους. Ο ίδιος δε, θα πάρει πάλι τους δρόμους, μπας και καταφέρει να αναστρέψει το κλίμα στην κοινωνία, ρίχνοντας το βάρος του στην υπόθεση.
Είναι προφανές ότι μετά την Κεντρική Επιτροπή και ενώ έπεται τη Δευτέρα και συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και με το Υπουργικό Συμβούλιο, προσπαθεί να... συμμαζέψει κυβέρνηση και κόμμα. Και, παράλληλα, να κάνει και... επίδειξη πυγμής («σύμπτωμα» η διαγραφή του εκ Δράμας βουλευτού), χωρίς να αναγκαστεί να οδηγηθεί εσπευσμένα σε ανασχηματισμό για να αναστρέψει το κλίμα. Άλλωστε, το είπαμε και επιμένουμε, ότι αν θα γίνει αυτός ο περιβόητος ανασχηματισμός, θα γίνει μετά την κατάθεση του προϋπολογισμού και όχι πριν.
Το «κλειδί», όμως, της επιχείρησης «αναστροφή του κλίματος» δεν είναι τόσο το τρίξιμο των δοντιών στους υπουργούς, αλλά το γεγονός ότι στρέφεται στην αχίλλειο πτέρνα των ψηφοφόρων. Στα καθημερινά τους προβλήματα. Διότι πολύ καλά γνωρίζει ότι η κρίση που διέρχεται η κυβέρνηση, η οποία εξελίσσεται και σε εσωκομματική, έχει ως έναυσμα τη δυσφορία του κόσμου ως προς την καθημερινότητά του, που τον κάνει και ασφυκτιά. Φαίνεται, λοιπόν, ότι επιχειρεί μια αναστροφή του κλίματος, επιμένοντας μεν στις μεταρρυθμίσεις, αλλά παράλληλα κάνοντας... εκπτώσεις κοινωνικού χαρακτήρα, προκειμένου να επέλθει σχετική ισορροπία, η οποία δεν θα του κοστίζει και πολιτικά. Ως εκ τούτου, συγκροτεί Κυβερνητική Επιτροπή Κοινωνικής Πολιτικής, προκειμένου να δώσει - θεωρητικά τουλάχιστον - έμφαση στο θέμα και τη σοβαρότητα με την οποία η κυβέρνηση το αντιμετωπίζει. Και μιλά για «δίχτυ προστασίας» των ασθενέστερων και για μέτρα που λίγο έως πολύ έχει ξαναπεί, αλλά τα... διανθίζει και, απ’ ό,τι φαίνεται υπό το βάρος των καταστάσεων, σκοπεύει να υλοποιήσει. Ελπίζοντας ότι με την απαρχή τής υλοποίησής τους θα αντιστρέψει και το κλίμα. Και πράγματι, αν του βγει το «σενάριο» και πρακτικά θα είναι πολύ πιο χρήσιμο. Διότι οι ανασχηματισμοί είναι βασικώς για το «θεαθήναι» και για... «ψυχολογικούς λόγους». Ενώ αν τα μέτρα κοινωνικής πολιτικής ήθελαν να έχουν ένα αποτέλεσμα, θα είχαν και ουσιαστική χρησιμότητα για τους πολίτες, πέρα από την όποια πολιτική σκοπιμότητα.
Το ’πε μόνος του: «Κρίνονται όλοι. Κρινόμαστε όλοι. Και αυτό το τονίζω. Λάθη δεν επιτρέπονται». Άιντε να δούμε!
