Μέχρι και πριν από λίγα χρόνια υπήρχαν στη Λάρισα πολλές μονοκατοικίες οι οποίες περιβάλλονταν από μυρωδάτα φυτά, ψηλά, δροσερά δέντρα.
Δυστυχώς, όμως, στη θέση τους ξεφύτρωσαν πολυώροφα τσιμεντένια κλουβιά, προκειμένου να στεγαστούν οι οικογένειες που κατέφθαναν από τα γύρω χωριά, καθώς και τα νιόπαντρα ζευγάρια των παλαιών κατοίκων.
Τούτη η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού δημιούργησε νέες ανάγκες, οι οποίες δεν υπήρχαν τότε διότι όλες οι συνοικίες διέθεταν μεγάλες αλάνες στις οποίες έπαιζαν τα παιδιά.
Δηλαδή, σήμερα είναι διαφορετικά τα αιτήματα των κατοίκων από ό,τι ήταν τις δεκαετίες του 1970 – 1980.
Τότε ο κόσμος ζητούσε άσφαλτο, φωτισμό, αποχέτευση, υπονόμους, κ.ά.
Σήμερα οι πολίτες της Λάρισας θέλουν:
1) Πεζόδρομους, οι οποίοι πρέπει να γίνουν τόσο σε κεντρικούς δρόμους όσο και σε συνοικιακούς, κυρίως εκεί όπου δεν υπάρχουν πεζοδρόμια. Για παράδειγμα θα αναφέρω τις οδούς Καρανάσιου, Δωροθέου και το ανάχωμα (έως τη ΔΕΥΑΛ). Εξάλλου, αυτό το ζήτησαν και οι κάτοικοι της περιοχής συγκεντρώνοντας εκατοντάδες υπογραφές. Είναι γνωστή η προσφορά των πεζόδρομων στην προστασία της φύσης, της υγείας και της οικονομίας και δεν χρειάζεται να σπαταλήσω τον πολύτιμο χώρο της εφημερίδα σας (ωθούν τον κόσμο στο περπάτημα και στο ποδήλατο, αυξάνουν τους χώρους πρασίνου μειώνουν το δολοφονικό καυσάεριο κ.ά.).
2) Προστασία του Πηνειού
Ο Πηνειός πρέπει να καθαριστεί, αλλά να μην κοπούν δέντρα ούτε να πέσουν άλλα τσιμέντα και άσφαλτος. Οι πολίτες της Λάρισας θέλουν να προστατευτεί η μοναδική ζώνη φύσης που υπάρχει στην πόλη μας. Τα χρήματα πρέπει να διατεθούν για άλλα έργα.
3) Πνευματικά κέντρα.
Η Δημ. Αρχή οφείλει να κατασκευάσει σύγχρονα, βιοκλιματικά κτίρια σε όλες τις συνοικίες. Για παράδειγμα, δίπλα στην παιδική χαρά του κηποθεάτρου υπάρχει χώρος για να στεγάσει το Πνευματικό Κέντρο των γύρω συνοικιών (Ιπποκράτης, Αλκαζάρ – Παπασταύρου, Ταμπάκικα, Αγιος Αχίλλιος). Τούτο το κέντρο θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των σχολείων και των εκκλησιών των παραπάνω συνοικιών καθώς και όσες εκδηλώσεις του κηποθεάτρου και του Πηνειού ματαιώνονται λόγω κακών καιρικών συνθηκών.
Εξυπακούεται ότι αυτός θα είναι ο τελευταίος χώρος του μοναδικού πάρκου της Λάρισας όπου θα χαθεί το χώμα και το φυσικό χορτάρι.
4) Μείωση της ηχορύπανσης. Αλήθεια, γίνονται έλεγχοι στα θορυβώδη οχήματα;
5) Μείωση των ταχυτήτων. Είναι δύσκολο να μειωθούν οι υψηλές ταχύτητες, για να κυκλοφορούν με ασφάλεια οι χιλιάδες πεζοί και ποδηλάτες; Είναι δύσκολο να κινηθεί μία φορά ο κ. δήμαρχος στην οδό Κοζάνης για να διαπιστώσει το παραπάνω πρόβλημα;
6) Αντικατάσταση των σωλήνων αμιάντου. Αληθεύει ότι υπάρχουν ακόμα σωλήνες αμιάντου στο δίκτυο της ΔΕΥΑΛ ή είναι ψέματα;
7) Κοινόχρηστοι χώροι. Η Δημ. Αρχή είναι υποχρεωμένη να δώσει στη δημοσιότητα τις περιοχές όπου υπάρχουν κοινόχρηστοι χώροι και στη συνέχεια να τους αξιοποιήσει δίχως πολλά χρήματα (δεντροφύτευση, χώμα (δίχως γκαζόν) κ.ά.).
8) Ζωολογικός κήπος στο Αλκαζάρ. Οι περισσότεροι Λαρισαίοι νοσταλγούν τον υπέροχο ζωολογικό κήπο, ο οποίος πρόσφερε χαρά σε όσους επισκέπτονταν το πάρκο, και θέλουν να ξαναλειτουργήσει.
9) Οχι πολιτικό αεροδρόμιο. Η Λάρισα δεν έχει ανάγκη από άλλα καυσαέρια και θόρυβο. Πρέπει να μειωθούν τα δηλητήρια και όχι να αυξηθούν!!!
Θα περιμένω να ακούσω τις απόψεις του κ. δημάρχου και του 1ου Διαμερισματικού Συμβουλίου της Λάρισας, του οποίου είμαι μέλος.
Βασίλειος Αρότσιος
