Πριν 50 χρόνια βρέθηκα στην όμορφη Αγιά, και όπως περιέγραφε ο αείμνηστος πρόεδρος της Κοινότητας και μετέπειτα άξιο τέκνο του Κοινοβουλίου, Τάκης Καρδάρας, ως νεοδιόριστος καθηγητής Σωματικής Αγωγής, όπου και υπηρέτησα τέσσερα ολόκληρα χρόνια.
Είναι αλήθεια πως με βαριά τη καρδία αποδέχθηκα το διορισμό μου μετά από μια εννεάχρονη υποχρεωτική αδιοριστία, με το σκεπτικό ότι πολύ σύντομα θα επανερχόμουν στη γενέτειρά μου, τη Λάρισα, όπου και δραστηριοποιήθηκα ως ιδιωτικός εκπαιδευτικός προπονητής κινησιοθεραπείας, και δημιουργός χορευτικών ομίλων.
Ποτέ δε φανταζόμουν ότι το μικρό χρονικό διάστημα θα παρατείνετο σε μια ολόκληρη τετραετία, πραγματικά ευτυχισμένη και δημιουργικής προσφοράς χάρις στη διψασμένη διάθεση της νεολαίας για κάθε είδους κινητικής δραστηριότητας, της ενεργητικής γονικής συμπαράστασης και της ένθερμης υποστήριξης των τοπικών αρχόντων και του λαού, σε κάθε είδος γυμναστικής, καλλιτεχνικής και πολιτικής εκδήλωσης.
Έτσι φορτωμένος με χιλιάδες αναμνήσεις αισθάνθηκα έντονη την επιθυμία να παραστώ στο κλείσιμο της αυλαίας της Γιορτής του Μήλου, στην πανέμορφη Αγιά με την εμφάνιση των χορευτικών τμημάτων του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Αγιωτών «Μιλτιάδης Δάλλας». Συναντήθηκα με μαθητές και μαθήτριες της 10ετίας του ’60, αθλητές της πρώτης περιόδου του Δωτιέα που σήμερα πρωταγωνιστεί στα ποδοσφαιρικά δρώμενα στο νομό μας και προπαντός με εκείνες τις πανέμορφες χορεύτριες του 1ου Χορευτικού Συγκροτήματος, το καμάρι της Αγιάς μας, εκείνης της εποχής, που με δεξιοτεχνία το προέβαλε ο δραστήριος κοινοτάρχης Τάκης Καρδάρας στο θεσσαλικό χώρο.
Και τέλος καμάρωσα το έργο του Πολιτιστικού Συλλόγου των Αγιωτών «Μιλτιάδης Δάλλας» σε μια αυθεντική επίδειξη Εθνικών Ελληνικών Χορών Πανελλήνιας Εμβέλειας και γέμισαν τις ψυχές μας από Ελλάδα. Ένα πλήθος χορευτών όλων των ηλικιών κάτω από την εμπνευσμένη καθοδήγηση αξιών δασκάλων απέδωσε τα μέγιστα και σκόρπισε ενθουσιασμό στον αγιώτικο λαό και σε όλους τους ξένους που παρευρέθηκαν σ’ αυτό το λαϊκό ξεφάντωμα.
Σε όλους τους συντελεστές αυτής της όμορφης εκδήλωσης από τους πιο μικρούς χορευτές μέχρι και τη Δημοτικής Αρχή αξίζουν μόνο έπαινοι. Απέδειξαν ότι ο σπόρος που ρίχτηκε στη γη πριν από πενήντα χρόνια από εκείνα τα πανέμορφα κορίτσια εκείνης της εποχής απέδωσε τους καρπούς και φωτίστηκε η Αγιά από Ελλάδα.
