Τι κι αν ο κρατικός μηχανισμός παρουσιάζει σημάδια παραλύσεως, τι κι αν ο Κώστας Καραμανλής περιοδεύει ανά τη χώρα προκειμένου να συμμαζέψει, όσο αυτό είναι εφικτό, «το μαγαζί», τι κι αν η οικονομική κρίση συνεχίζει να μαστίζει τη χώρα, εντούτοις οι πάσης φύσεως επίδοξοι διάδοχοι του σημερινού πρωθυπουργού και αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, προετοιμάζονται (προσεκτικά μεν, αλλά προετοιμάζονται) για την «επόμενη μέρα».
Κι η «επόμενη μέρα» δεν είναι άλλη από εκείνη μίας (ενδεχόμενης) «στρατηγικής ήττας» του κόμματος, που, όπως άπαντες παραδέχονται στη «γαλάζια» παράταξη, θα σημάνει και τη λεγομένη μετακαραμανλική εποχή, καθώς παρά τις πιέσεις που δέχεται να μείνει στο τιμόνι του κόμματος, δεν είναι λίγοι εκείνοι που φρονούν πως «ένας Καραμανλής δεν θα θελήσει να βρεθεί στα έδρανα της αντιπολιτεύσεως».
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος παραμένει το ισχυρό χαρτί της ΝΔ και αυτό προσπαθεί να αξιοποιήσει προεκλογικώς, έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει ότι δεν είναι καρφωμένος στην καρέκλα του, αλλά, όπως είναι φυσικό, όχι μόνο δεν έχει ανοίξει σε κανέναν τα χαρτιά του, αλλά, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, δεν έχει λάβει καμία απόφαση.
Βεβαίως, αντιλαμβάνεται αυτό που έχει δηλώσει δημοσίως ο αρχηγός του ΛΑΟΣ πως «κάποιοι του σκάβουν το λάκκο», αντιλαμβάνεται ότι προσώρας τα διάφορα συμφέροντα τον θέλουν πρωθυπουργό (λέγεται στο πολιτικό παρασκήνιο ότι εκκρεμούν διάφορα deals) αλλά επίσης γνωρίζει καλώς πως θα έχει σοβαρό πρόβλημα στην ηγεσία της ΝΔ, μετά από μια (ενδεχομένως) «στρατηγική ήττα» της παρατάξεως.
Βεβαίως, επίσης, αντιλαμβάνεται και γνωρίζει πως οι διάφοροι επίδοξοι διάδοχοί του (έστω κι αν δημοσίως λένε πως «πίνουν νερό στο όνομά του», πως «το κόμμα έχει αρχηγό» και ότι «δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα») όπως η Υπουργός των Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, ο Υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς και ο Υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, κινούνται προσεκτικά μεν, αλλά φανερά προκειμένου να διασφαλίσουν συμμαχίες στο μηχανισμό του κόμματος, ενώ άλλα στελέχη πρώτης γραμμής, όπως ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς και ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ευελπιστούν σε ένα ρόλο «μπαλαντέρ», όταν και αν τεθεί θέμα διαδοχής στη ΝΔ.
Είναι επιβεβαιωμένο πως γίνονται κινήσεις στο εσωτερικό της ΝΔ, οι πάσης φύσεως «ομάδες» στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και την Κεντρική Επιτροπή αναδιατάσσονται, διαμορφώνονται νέοι συσχετισμοί δυνάμεων, ενώ καταγράφονται έντονες, αν και προσεκτικές, διεργασίες στο παρασκήνιο από τους επιτελείς των «δελφίνων», ή τους ιδίους τους επίδοξους διαδόχους, για τον προσεταιρισμό στελεχών.
Ωστόσο, στη «γαλάζια» παράταξη υπάρχει μεγάλη ρευστότητα και ουδείς από τώρα μπορεί να προεξοφλήσει τι τέξεται η επιούσα, καθώς στη ΝΔ λένε πως «καλύτερος αρχηγός είναι αυτός που κερδίζει τις εκλογές και καλύτερος διάδοχος αυτός που μπορεί να τις κερδίσει», ενώ πιστεύουν πως η είσοδος του Α. Σαμαρά στην κυβέρνηση και μάλιστα η τοποθέτησή του σε ένα μη φθοροποιό Υπουργείο, ανέτρεψε παγιωμένους συσχετισμούς και ήταν ένα κάποιο «σήμα» από τον Κώστα Καραμανλή προς το «καραμανλικό» στρατόπεδο.
Άλλωστε, ο θείος του σημερινού πρωθυπουργού Αχιλλέας Καραμανλής έκανε τη δική του κίνηση υποδεχόμενος μετά βαΐων και κλάδων τον Υπουργό Πολιτισμού στην …κοιτίδα του καραμανλισμού. Πολλοί δε του καραμανλικού στρατοπέδου, όταν η συζήτηση περιστρέφεται στην ίδρυση, το 1993, της «Πολιτικής Άνοιξης» από το σημερινό Υπουργό Πολιτισμού , λένε πως «εν πάση περιπτώσει αυτόν που έριξε ο Αντώνης ήταν ο Μητσοτάκης»…
Παρά ταύτα, η Ντόρα Μπακογιάννη, επιχειρεί να διεμβολίσει το «καραμανλικό» στρατόπεδο, καθώς συνομιλεί με τους Π. Παυλόπουλο, Γ. Παπαθανασίου, Κ. Χατζηδάκη, Φάνη Πάλη-Πετραλιά κ.ά., διαθέτει βουλευτές ή υφυπουργούς που φέρονται να ανήκουν στη σφαίρα επιρροής της, ενώ λέγεται πως έχει αποκαταστήσει ή τουλάχιστον βελτιώσει τις σχέσεις της με τις οικογένειες των «βαρόνων» της παρατάξεως.
Ο δε Δ. Αβραμόπουλος, ο οποίος δηλώνει δημοσίως ότι δεν τίθεται θέμα διαδοχής, δεν επιδιώκει προβολή των κινήσεών του, αν και στις συγκεντρώσεις που παρίσταται έχει πυκνό ακροατήριο, στο δε Τύπο έχει γραφεί πως στο γραφείο του υπάρχει πολύ τακτική παρουσία βουλευτών της ΝΔ, όπως και στις περιπτώσεις Μπακογιάννη και Σαμαρά.
Ορισμένοι αναλυτές λένε πως ο ανασχηματισμός των αρχών του έτους μετατόπισε το κέντρο βάρους της ενδοκομματικής διατάξεως δυνάμεων, διαμόρφωσε προϋποθέσεις για την ανάδειξη νέας «ηγετικής ομάδας» και έφερε στο προσκήνιο τρία νέα πρόσωπα, τους κ. Σπηλιωτόπουλο, Χατζηδάκη και Στυλιανίδη που ναι μεν δεν διεκδικούν ρόλο «δελφίνου», αλλά είναι προφανές ότι οι «δελφίνοι» τούς θέλουν μαζί τους, καθώς ελέγχουν κάποιες ομάδες βουλευτών.
Βεβαίως, εγείρονται πολλά ερωτήματα, με κυριότερο τι θα πράξουν οι κ. Σουφλιάς και Μεϊμαράκης, την κρίσιμη στιγμή: Θα συμμαχήσουν με κάποιον από τους δελφίνους ή θα θελήσουν να παίξουν άλλο παιγνίδι;
Οι επόμενες πράξεις αυτού του «έργου» δεν έχουν ακόμη γραφεί. Προσεχώς…
Υ.Γ.
Η επιφυλλίδα μου της περασμένης Δευτέρας ενόχλησε την Ν.Ε. του ΛΑΟΣ Λαρίσης και προς τούτο εξέδωσε δελτίο Τύπου.
Αντί απαντήσεως στα μαθήματα Ιστορίας και δημοσιογραφικής δεοντολογίας που επιχειρούν να (μου) κάνουν και φυσικά στα όσα μου προσάπτουν, απλώς επισημαίνω ότι ανάλογα «επιθετικά» δελτία Τύπου του κόμματός τους δεν έχω διαβάσει, με αφορμή άρθρα ή σχόλια άλλων εφημερίδων για τον ΛΑΟΣ και τον κ. Γ. Καρατζαφέρη.
Διερωτώμαι δε γιατί αισθάνθηκαν την ανάγκη να εκδώσουν το εν λόγω δελτίο, καθώς υποψιάζομαι πως ίσως να θέλουν να δώσουν πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης στην ηγεσία τους.
Δικαίωμά τους.
Όμως, είναι και δικό μου δικαίωμα να σχολιάζω την επικαιρότητα, όπως, άλλωστε, το πράττω τόσα χρόνια από τις στήλες της «Ε».
