Σύμφωνα με μαρτυρία του Αχιλλέα Τζάρτζανου, τα βράδια της εβδομάδας της Αποκριάς, έξω σε μικρές πλατείες και σταυροδρόμια συγκεντρώνονταν μονάχα άνδρες «μπαχτσεβάνοι», έπιναν και μεθούσαν τραγουδώντας άσεμνα τραγούδια «…κατά κανόνα βωμολοχικά», είτε χορεύοντας γύρω-γύρω από τη φωτιά είτε καθισμένοι γύρω από αυτή…Οι αποκριάτικες αυτές διασκεδάσεις κρατούσαν μέχρι και την Καθαρά Δευτέρα, οπότε πριν το μεσημέρι, άναβαν πάλι φωτιά στη μέση της πλατείας ή του σταυροδρομιού, έστηναν πάνω της μια μεγάλη πυροστιά και πάνω σ’ αυτή μέσα σ’ ένα μεγάλο τσουκάλι, έφτιαχναν το φαγητό της Καθαρής Δευτέρας, το λεγόμενο «Μπουρανί». Επρόκειτο για μια χορτόσουπα αλάδωτη από σπανάκι με λίγο ρύζι μέσα και λίγο ξύδι, για να νοστιμίσει. Όσο λοιπόν το μπουρανί μαγειρευόταν η παρέα έπινε και τραγουδούσε διάφορα κεφάτα πειραχτικά τραγούδια, ενώ παράλληλα χόρευε.
Δεν χανόταν βέβαια καμιά ευκαιρία για πειράγματα μεταξύ των διάφορων αρεών ή των διερχομένων. Κι όταν το μπουρανί ήταν έτοιμο, μετακόμιζαν οι παρέες προς την κοίτη του Ξηριά, όπου συνέχιζαν το μεθύσι τους και τα επακόλουθα πειράγματα. Όποιος τέλος μεθούσε πολύ, τον ανέβαζαν ανάποδα σ’ ένα γαϊδούρι και τον έχριζαν βασιλιά της Αποκριάς. Στη συνέχεια τον περιέφεραν στην αγορά του Τυρνάβου όπου τα πειράγματα με τις σεξουαλικές αναφορές έδιναν και έπαιρναν.
Με αρκετές βέβαια παραλλαγές, το έθιμο «Μπουρανί» συνεχίζει ακόμη και σήμερα να γνωρίζει τη συμμετοχή αρκετών επισκεπτών και φυσικά των ντόπιων.
Το «Μπουρανί» εξακολουθεί να είναι γιορτή του φαλλού και να συμβολίζει τη γονιμότητα, την αναπαραγωγή και τη βλάστηση της φύσης. Η ημέρα που γιορτάζεται δεν είναι τυχαία. Βρίσκεται στην αρχή της άνοιξης και τα χόρτα αρχίζουν να φυτρώνουν. Το μπουρανί, η αλάδωτη αυτή χορτόσουπα από σπανάκι, ραδίκια ή και τσουκνίδες, με σπόρους και λίγο ξυδάκι για νοστιμιά, προσφέρεται στους συμμετέχοντες σαν ένα είδος ομαδικής μετάληψης.
Οι Τυρναβίτες διατηρούν αυτό το έθιμο με πάθος και ευχαρίστηση κάθε Καθαρά Δευτέρα. Πολλοί από αυτούς με πήλινα ομοιώματα φαλλών στα χέρια πειράζουν συμπολίτες τους, αλλά και επισκέπτες, που τολμούν ν’ ανακατέψουν το μπουρανί που μαγειρεύεται στο κέντρο της πόλης, ενώ δίνουν και σε αρκετούς, ακόμη και κρασί να πιουν μέσα από τα παραπάνω ομοιώματα «αναγκάζοντάς» τους μ’ αυτό τον τρόπο να συμμετάσχουν κι αυτοί σ’ αυτό το ξέφρενο γλέντι.
