Σε αθηναϊκή εφημερίδα αντίκρυσα, με λύπη θα έλεγα, μια φωτογραφία στην οποία πόζαραν, ο κ. Ρίτσαρντ Ντόκινς και δύο συνεργάτιδές του, μπροστά από ένα κόκκινο λεωφορείο. Ο κ. Ντόκινς χαμογελάει υπερήφανος, για το συμπέρασμα που έβγαλε από τις μελέτες του περί Θεού και εδώ είναι το λυπηρό της υπόθεσης: το συμπέρασμά του. Λέει λοιπόν, ο καθηγητής βιολογίας : «THERE'S PROBABLY NO GOD. NOW STOP WORRYING AND ENJOY YOUR LIFE» που σημαίνει: «πιθανώς δεν υπάρχει Θεός. Τώρα σταματήστε να ανησυχείτε κι απολαύστε τη ζωή σας». Και είναι τόσο περήφανος για το σύνθημα αυτό, που το ανήρτησε σε λεωφορεία και σε άλλα μέρη. Και είναι περήφανος για ένα συμπέρασμα, που σε γεμίζει αμφιβολίες: «Πιθανώς…». Και είναι υπερήφανος για τη σκέψη του αυτή τη στιγμή που η Αγία Γραφή τον ονομάζει ανόητο, «είπε άφρων εν καρδία αυτού ουκ έστι Θεός».
Δεν έχω πολλές γνώσεις, πάνω στα θέματα της Βίβλου, ώστε να δώσω τις κατάλληλες απαντήσεις στον καθηγητή και στον κόσμο που υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Άλλωστε χρειάζεται καλή προαίρεση, για να πιστέψει κάποιος. Δεν είμαι θεολόγος ή έμπειρος αναλυτής της Αγίας Γραφής, ώστε να εξηγήσω τα όντως θεόπνευστα και υψηλών νοημάτων, αυτά βιβλία και δεν θα ήθελα να το κάνω αυτό «ελαφρά τη καρδία», όπως στο άρθρο της αθηναϊκής αυτής εφημερίδας, που απομονώνονται χωρία, βγάζοντας λανθασμένα συμπεράσματα. Είμαι ένας απλός χριστιανός και θα επιχειρήσω να αναλύσω το δεύτερο μέρος του «περίφημου» συνθήματος. Τώρα λοιπόν, λέει το σύνθημα, σταματήστε να ανησυχείτε και απολαύστε τη ζωή σας. Προσωπικά, δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί πρέπει να ανησυχώ με την ύπαρξη του Θεού. Απεναντίας θα ανησυχούσα με το αντίθετο. Τώρα η ζωή μου αποκτά νόημα και σκοπό. Έχοντας το παράδειγμα του Κυρίου και Θεού μου, που θυσιάστηκε για την ανθρωπότητα, για εμένα δηλαδή και για εσένα και την τέλεια διδασκαλία Του, πορεύομαι σ' αυτή τη ζωή με το βλέμμα στην αιωνιότητα και μ' αρέσει αυτό που βιώνω. Όμως στην εποχή μας, εμείς οι λεγόμενοι ορθόδοξοι χριστιανοί, δεν περιμέναμε τον κ. Ντόκινς να μας πει τι να κάνουμε, γιατί ήδη έχουμε εκδιώξει το Χριστό από τη ζωή μας. Κάποτε μας ονόμαζαν «Χριστιανούς της ταυτότητας», διότι μόνον εκεί φαίνονταν η πίστη μας, στην ταυτότητα δηλαδή. Σήμερα χάσαμε κι αυτό το προνόμιο, γιατί ούτε εκεί πλέον αναγράφεται το λεγόμενο «θρήσκευμα». Γιατί η Ορθοδοξία δεν είναι απλό θρήσκευμα, είναι η ζωή μας, η ανάσα μας. Το θέμα είναι τι καταφέραμε; Τι κερδίσαμε χωρίς Χριστό; Θα μου πείτε: «Ζούμε ελεύθερα τη ζωή μας, την απολαμβάνουμε, χωρίς να μας ελέγχει η συνείδησή μας».
Τι πραγματικά όμως σημαίνει ζωή χωρίς Χριστό; (δεν αναφέρομαι σε άλλες αιρέσεις και θρησκείες, γιατί ο Χριστός μάς βεβαίωσε ότι αυτός είναι η αλήθεια και η Μόνη Οδός που οδηγεί στην πραγματική ζωή).
Ας δούμε όμως, μερικά παραδείγματα ζωής δίχως Θεό: Ο Θεός «εποίησε άρρεν και θήλυ», εμείς εφηύραμε και τρίτο φύλο, τον ομοφυλόφιλο, τι διαστροφή Θεέ μου! Αλλά, τι λέω, μάλλον δεν υπάρχει Θεός.
Ο Θεός ευλόγησε το γάμο, ως δεύτερη οδό σωτηρίας, εμείς όμως δε χρειαζόμαστε τέτοιου είδους ευλογία. Μπορούμε να συζούμε χωρίς καμιά συνέπεια, εκτός κι αν θέλουμε τα επιδόματα (τριάντα αργύρια) και την αναγνώριση του κράτους οπότε συνάπτουμε κάποιο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης ή πολιτικό «γάμο», εξάλλου τι πρόβλημα έχουμε; Αφού είναι πιθανόν να μην υπάρχει Θεός.
Είπε ο Θεός να προσκολληθεί ο άνδρας στη γυναίκα του «και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν». Δεν ισχύει, βροντοφωνάζουμε εμείς. Μην το πιστεύετε, ποιος Θεός, ίσως δεν υπάρχει Θεός. Μπορείτε να αλλάξετε όσους ερωτικούς συντρόφους θέλετε, ελεύθερα.
Είπε ο πραγματικά θεόπνευστος Απόστολος του Χριστού, Παύλος, να μη χωρίζει το ανδρόγυνο. Εμείς λέμε: «πάρετε όσα διαζύγια θέλετε, αφού πιθανώς δεν υπάρχει Θεός, πιθανώς δεν υπάρχει κόλαση και παράδεισος».
Ο ίδιος Απόστολος αναφέρει στην προς Κορινθίους επιστολή του πως το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και δεν ανήκει σε μας, αλλά στο Θεό. Δεν έχουμε δικαίωμα να αφαιρέσουμε τη ζωή μας. Τώρα όμως, που μάλλον δεν υπάρχει Θεός, μπορούμε να αυτοκαταστραφούμε, κάνοντας όλων των ειδών τις καταχρήσεις ακόμα και αυτοκτονίες. Ο Θεός είπε: «ου φονεύσεις». Εμείς λέμε: «δεν πειράζει, ας κάνουμε και κανένα φόνο. Εξάλλου θα τον ονομάσουμε έκτρωση και δεν θα ενοχληθεί η συνείδησή μας. Αρκεί να απολαμβάνουμε τη ζωή μας. Άλλωστε μετά το θάνατο δεν υπάρχει τίποτα. Είμαστε κι εμείς όπως τα ζώα.
Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα. Ο Θεός αποτελεί εμπόδιο στη ζωή με καταχρήσεις, στη διαστροφή, στην ακολασία, στην ασέβεια. Ο Θεός αποτελεί εμπόδιο στην αμαρτία, λέξη που δεν αρέσει σε πολλούς, γι' αυτό αν βγει από τη μέση ο Θεός, αυτόματα παύει να ισχύει και αυτή η λέξη.
Ας δούμε, όμως τώρα, ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της ζωής; Δυστυχώς, η ζωή χωρίς Χριστό έχει πολλά και λυπηρά αποτελέσματα. Δυστυχία, κατάθλιψη, αύξηση της εγκληματικότητας, σατανισμούς, αύξηση της φοβερής διαστροφής της ομοφυλοφιλίας (δεν αναφέρομαι σε αυτούς που γεννιούνται έτσι, διότι είναι ελάχιστοι), αύξηση της πορνείας, της μοιχείας με τις ανάλογες συνέπειες (αφροδισιακά νοσήματα, ιός του ΕΙΤΖ, κ.ά.), αυτοκτονίες (η καινούργια μόδα είναι μέσω INTERNET), εκτρώσεις (500.000-600.000 χιλιάδες το χρόνο, κατασφάζεται νομίμως, η Ελλάδα), διαζύγια (κατακόρυφη αύξηση, ακόμη και για «ψύλλου πήδημα»), παιδιά προβληματικά, όπως λένε οι επιστήμονες, χωρισμένων γονιών, αναρχία (ανεξέλεγκτη καταστροφή ξένων περιουσιών, καταστροφή εθνικών συμβόλων και το χειρότερο, ακόμη και ιεροσυλία), η εξωτερική και εσωτερική γύμνια, η θεοποίηση του χρήματος, το κυνήγι του εύκολου χρήματος, ο τζόγος, καταχρήσεις, ναρκωτικά, παιδιά που μεγαλώνουν μόνα ή σε καλύτερη περίπτωση με ξένες γυναίκες, που ενίοτε τα κακοποιούν, παιδεραστία... και άλλα πολλά, ατελείωτα. Το χειρότερο όμως όλων, είναι ότι όπως πάμε έχουμε χάσει ή θα χάσουμε το δρόμο για τον προορισμό μας. Θα χάσουμε την ψυχή μας.
Επειδή λοιπόν, έχουμε εξορίσει το Χριστό από τη ζωή μας, εύχομαι Εκείνος, γνωρίζοντας ότι είμαστε ανόητοι, να μη μας αφήσει ποτέ.
Φιλήμων Κ., Λάρισα
