Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com) Σύνδεσμος Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων
Υπό αυστηρή επιτήρηση η ελληνική οικονομία. Τα κόμματα απλά χάσκουν και οι πολίτες αγωνιούν. Σαν όνειρο το ρευστό στην αγορά. Τα δάνεια και πάλι στην επικαιρότητα. Σε αυστηρή επιτήρηση και οι τσέπες μας.
Προθεσμία από την Ε.Ε. για να μειωθεί το έλλειμμα. Οι Βρυξέλλες πλέον δεν αφήνουν περιθώρια ελιγμών στην ελληνική κυβέρνηση, επιβάλλοντας αυστηρή επιτήρηση και τρίμηνους ελέγχους για την κατάσταση του ελλείμματος και κατ΄επέκταση της ελληνικής οικονομίας στο σύνολό της. Σε καθεστώς επιτήρησης μπαίνει πλέον και ο ελληνικός λαός που στην προσπάθειά του να επιβιώσει, προβαίνει σε παντός είδους ενέργειες μέσα στον πανικό του. Η Ελλάδα μπορεί να φτάσει ακόμη και σε χρεωκοπία, διαμηνύουν οικονομικοί κύκλοι και οι φόβοι αυξάνονται κατακόρυφα στις τάξεις των πολιτών. Η χώρα πρέπει να σταθεροποιήσει την οικονομική της κατάσταση, να περιορίσει τα έξοδά της, να δανειστεί και να δηλώσει παρούσα στο νέο οικονομικό περιβάλλον μετά τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση. Πρόσθετα μέτρα με το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που υποβάλλεται τον Ιανουάριο στην Κομισιόν, προανήγγειλε πρόσφατα ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο Ecofin, με τις Βρυξέλλες να προετοιμάζονται για αρχική παροχή διετούς περιόδου προσαρμογής για τη μείωση του ελλείμματος.Tο Ecofin, να σημειωθεί, επικύρωσε την εισήγηση της Κομισιόν για υπαγωγή της ελληνικής οικονομίας σε καθεστώς επιτήρησης με βάση το άρθρο 126 (με την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας από 1η Δεκεμβρίου το παλαιό άρθρο 104 της Συνθήκης έγινε άρθρο 126). Έτσι, δεν απέχουμε πολύ από το να μπούμε ουσιαστικά «σε καραντίνα» από την Ε.Ε. και σε προφανή ομηρία αναφορικά με τα οικονομικά μας. Ο πρωθυπουργός βέβαια από την άλλη αρνείται κατηγορηματικά αυτό το ενδεχόμενο, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν πρόκειται να δεχθούμε, να γίνουμε κυβέρνηση υπό ομηρία. Εάν χρειαστεί, θα συγκρουστούμε για να υπερασπιστούμε τις θέσεις και τα δίκαια της χώρας». Ο πρωθυπουργός που φέρεται αποφασισμένος να μην υποκύψει στις πιέσεις είτε των διεθνών κερδοσκόπων είτε των παραγόντων που εκφράζουν, σε οικονομικό επίπεδο, θεσμικά την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε άλλη δήλωσή του υπογραμμίζει ότι «δεν πρόκειται η κυβέρνηση να δεχθεί να πληρώσουν την κρίση τα αδύναμα στρώματα». Κι αυτό, υποστηρίζει, όχι μόνο γιατί αποτελεί προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ η σταθερή θέση ενός σοσιαλιστικού κόμματος, αλλά, και επειδή θα μείωνε περαιτέρω την κατανάλωση, θα βύθιζε την οικονομία πιο βαθιά στην ύφεση και θα δημιουργούσε συνθήκες κοινωνικής έκρηξης. Όμως αλήθεια, με ποιο τρόπο θα μειωθεί το μεγάλο οικονομικό έλλειμμα στην Ελλάδα; Δεν θα αναγκαστεί άραγε η κυβέρνηση να περικόψει από τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις, με δεδομένο το γεγονός ότι σε καμία κρίση συνήθως την «νύφη» δεν την πληρώνουν οι μεγάλες οικονομικά τάξεις; Ή μήπως θα προβεί η κυβέρνηση σε προσβολή των επιχειρηματικών συμφερόντων, όταν τα ίδια αυτά συμφέροντα την έσπρωξαν στην εξουσία; Γιατί μη μου πείτε ότι οι κυβερνήσεις πλέον εκλέγονται αποκλειστικά από τον λαό και δεν «σπρώχνονται» από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα...
Οι εποχές έχουν αλλάξει σταθερά. Η ανεργία φτάνει σε πολύ υψηλά επίπεδα και το χρέος της χώρας είναι πλέον δυσθεώρητο. Η αντιπολίτευση, με τον κ. Σαμαρά στο τιμόνι, δεν θα πράξει κάτι άλλο από το να συνηγορήσει «στο σφίξιμο των λουριών» που ουσιαστικά θα πλήξουν τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Γιατί αυτή η πολιτική συμπίεση των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων δεν θα την βρει αντίθετη όταν η ίδια η Ε.Ε. επιβάλλει άμεση μείωση του ελλείμματος και η κυβέρνηση δεν θα αντιτεθεί στον ΣΕΒ που με τη σειρά του θα προτείνει – αν δεν το έχει κάνει ήδη - τις δικές του περικοπές στις θέσεις εργασίας που φυσικά δεν θα αφορούν υψηλόμισθους που συνήθως απολύονται μονάχα όταν συμπληρώνουν κάποια ηλικία και αντικαθιστώνται από νεότερους.
Επιτήρηση λοιπόν και έχετε το νου σας. Τα νοικοκυριά; Αυτά έχουν ήδη αρχίσει να «μαζεύονται» και ο καθείς σκαρφίζεται και κάτι ώστε να βγάλει το μεροκάματο. Ήδη πωλούνται με δόσεις ακόμη και τα πιο μικρά αγοραστικά είδη και όταν λέμε δόσεις εννοούμε «δώσε ό,τι έχεις στην αρχή και τα υπόλοιπα λίγα – λίγα». Αυτή η κατάσταση θα επικρατήσει από ΄δω και πέρα σε μεγάλο μέρος της αγοράς αφού η ρευστότητα πια είναι λέξη κενή περιεχομένου. Σε επιτήρηση μάλλον θα χρειαστεί να βάλουμε την τσέπη μας αφού τα μέτρα που θα παρθούν θα εξαναγκάζουν ολοένα και πιο συχνά να βάζουμε το χέρι βαθιά εντός της προκειμένου να ανταποκριθούμε στις αυξημένες υποχρεώσεις μας. Και αφήστε τους να λένε τα περί κράτους πρόνοιας σε μια χώρα που από χρόνια κατανάλωνε τα έτοιμα δανεικά και τώρα καλείται να τα πληρώσει διπλά και τριπλά.
Και σε αυτό ευθύνη έχουν και τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας , αλλά και όλα τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης που σπατάλησαν το χρόνο σε ανούσιες αντιπαραθέσεις, αποκρύβοντας τα σοβαρά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα που κάποια στιγμή θα έφερναν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση. Κοινώς, ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες που τους αναλογούν και ας πάψουν να εμπαίζουν το λαό, άλλοι με στυγνές τάσεις υποταγής στα ευρωπαϊκά κελεύσματα και άλλοι απλά επικριτές της Ευρωζώνης χωρίς κανένα άλλο προτεινόμενο όραμα για την ανόρθωση της οικονομίας, πέραν της τεχνητής επιχειρηματολογίας περί «φορολογίας της πλουτοκρατίας».
