* Από τον Κων/νο Παπακωνστατίνου
Πρωτομαγιά! Χαράς Ευαγγέλια. Μια ματιά έξω από την πόλη του ρύπου και του θορύβου, θα διώξει τη μαυρίλα από την ψυχή μας και θ` αλλάξει τη διάθεση μας. Θα νιώσουμε ένα συναίσθημα ευεξίας, ευχάριστο, ανανεωτικό.
Γεννητούρια της Φύσης. Χρώματα κι αρώματα σε απίθανους συνδυασμούς. Κεντρίσματα για μια αισιόδοξη θεώρηση της ζωής. Κόκκινα γαρύφαλλα, ροζ και κάτασπρες πασχαλίτσες, κίτρινες πλατύφυλλες μαργαρίτες, άλικες παπαρούνες, το ταπεινό χαμομήλι και το χλωμό κρινάκι. Πίνακας του άφθαστου ζωγράφου. Της Φύσης.
Τα πουλιά σχίζουν τολμηρά τον αέρα και με τις συναυλίες τους, συμπληρώνουν την κοσμική αρμονία. Παιδικές φωνούλες και ολόδροσες κοπέλες, ανασταίνουν τα όνειρα. Σκορπούν τη χαρά και τη δροσιά τους.
Η φύση παντού είναι ωραία. Όμως η Ελληνική φύση είναι ανεπανάληπτη. Μόνον όποιος τη ζήσει, θα κάνει τη μεγάλη αποκάλυψη. Πως τούτος ο τόπος είναι ευλογημένος από τον Θεό. Μόνο όποιος λουστεί με το Μαγιάτικο φως, θα μείνει έκθαμβος. Ετούτο το φως, που πλημμυρίζει τα κάτασπρα σπιτάκια των χωριών, τα καταπράσινα βουνά μας, τα γραφικά νησιά μας με τους πάλλευκους γλάρους και τα ρόδινα ακρογιάλια τους, μόνον αυτός θα καταλάβει γιατί οι φίλοι μας, μας ζηλεύουν και οι εχθροί μας, μας φθονούν.
Σήμερα ξεχάστε τα βαθιά νοήματα της Πρωτομαγιάς. Εκάς οι βέβηλοι. Καλά όλα ετούτα και σεβαστά. Ένα όμως ας είναι σήμερα το χρέος μας. Να βάλουμε τα γιορτινά μας και πρόθυμοι, ν` ανταποκριθούμε στην πρόκληση και πρόσκληση της Φύσης. Η φύση δεν συμμερίζεται σκοτούρες και προβλήματα. Άγχη και αγωνίες. Η φύση σήμερα γιορτάζει. Όπως είπε και ο Γκαίτε, έχει το πανηγύρι της. Την Πρωτομαγιά.
Τούτη η μέρα ζεσταίνει την ψυχή μας και μας οδηγεί στο ξεφάντωμα. Μην ξεχνάτε, πως:
«Σήμερα τραγούδι
και τρελό χορό
αύριο όλοι στο ζυγό
με λαιμό σκυφτό».
Από αύριο όλες οι μέρες δεν θα είναι ίδιες. Μας περιμένει η βιοτική ανάγκη, ο βιοπορισμός, τα άτεγκτα προβλήματα, ο αγώνας για την επιβίωση.
Παραμερίστε κάθε σοβαρή σκέψη. Ξεχάστε τα ελλείμματα, τη Μέρκελ και τα δάνεια. Κωφεύστε στις σειρήνες, που φέρνουν τον κατακλυσμό.
Ντυθείτε όλοι την ανέμελη, τη νεανική χλαμύδα, έτσι για να βρείτε τη χαμένη γοητεία της ζωής. Ταυτίστε τη λουλουδιασμένη φύση, με μια αναγέννηση της ψυχής σας. Αφήστε να σας παρασύρει τ` ονειρεμένο όχημα της ανοιξιάτικης αύρας, το λουσμένο στον ήλιο και στο άρωμα των λουλουδιών.
Το είπε ο φιλόσοφος Καρέλ: «Σήμερα η φύση ασπάζεται τα πλάσματα της Δημιουργίας του Θεού».
Ας αφήσουμε παρέκει την πεζή καθημερινότητα, που φορτικά μας πρεσάρει, κι ας τρέξουμε στο γιορτάσι της Πρωτομαγιάς. Κάτι τέτοιες στιγμές, οι λιαχτίδες λένε τα μυστικά τους, στη λουλουδιασμένη φύση. Κι η ψυχή μας πατώντας στο μεγαλείο της, αγγίζει το χώρο της αθανασίας.
