Απ’ το κρύο και απ’ τις μπόρες
απ’ τις μακρινές τις χώρες.
Ήρθες πάλι χελιδόνι
απ’ το κρύο κι απ’ το χιόνι.
Ήρθε η Άνοιξη όμως τώρα
τη φωλιά σου για να χτίσεις.
Στο μπαλκόνι να καθίσεις
το πρωί να με ξυπνήσεις.
Μες στα σύννεφα σε χάνω
πας ψηλά και δε σε φθάνω.
Γύρνα τώρα χελιδόνι
έχει αρχίσει και νυχτώνει.
Να μη φύγεις χελιδόνι
ο χειμώνας με πληγώνει.
Μα εγώ θα σε προσέχω
στην καρδιά μου πάντα σ’ έχω.
Εσύ την άνοιξη μας φέρνεις
και τα χιόνια που μας παίρνεις.
Χελιδόνι πληγωμένο
και του χρόνου περιμένω.
Όταν φεύγεις χελιδόνι
η ψυχή μου μαραζώνει.
Πότε θα’ ρθει η άνοιξη πάλι
με λουλούδια και με κάλλη.
Να’ ρθεις πάλι χελιδόνι
να καθίσεις στο μπαλκόνι.
Και γλυκά να τραγουδήσεις
χελιδόνι μην αργήσεις.
Γεώργιος Δ. Βαλαβάνης
