Δεν περίμενα να αντιμετωπίσω τις διαμαρτυρίες συμπολιτών μου για το άρθρο της περασμένης Κυριακής περί «πορτρέτου του Έλληνα». «Τα παραλές», «είσαι υπερβολικός», «παραβλέπεις τις αρετές των Ελλήνων» και άλλα παρόμοια άκουσα αυτές τις μέρες από δυσαρεστημένους αναγνώστες μου.
Δεν το περίμενα, λέω, αλλά και δεν εξεπλάγην. Η διαμαρτυρία είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό των Νεοελλήνων, που μου δίνεται η ευκαιρία να το επισημάνω. Οι πάντες διαμαρτύρονται για τα πάντα. Ίσως είμαστε η μοναδική χώρα στην Οικουμένη όπου όλοι είναι δυσαρεστημένοι.
Κάποιο λάθος έχει γίνει με την... εθνική μας θρησκεία. Δεν είμαστε Έλληνες Ορθόδοξοι χριστιανοί. Είμαστε Διαμαρτυρόμενοι. Διότι δεν υπάρχει ούτε ένα πράγμα για το οποίο δεν διαμαρτυρόμαστε. Ο καθένας έχει τη δική του νοοτροπία και τους δικούς του λόγους για να εκδηλώσει τη δυσαρέσκειά του: Ο έμπορος γκρινιάζει, ο αγρότης μοιρολογεί, ο βιομήχανος αναστενάζει, ο υπάλληλος οδύρεται, ο επιχειρηματίας κλαίγεται, ο μεσάζων μαυροφορεί, ο μικρομεσαίος αυτοοικτίρεται, ο επιστήμονας θρηνολογεί, ο εισαγωγέας γογγύζει, ο εφοπλιστής μεμψιμοιρεί, ο βουλευτής παραπονιέται. Θα ’λεγε κανείς ότι ο Έλληνας είναι ευτυχής όταν αισθάνεται δυστυχής! Και οι δημοσιογράφοι πρώτοι καλλιεργούμε το έδαφος... διαμαρτυρόμενοι συνεχώς.
Παραλλαγή αυτού του φαινομένου είναι και μια ανεξήγητη αντινομία: Όλοι εργάζονται με ζημιά! Μάλιστα. Βρείτε μου παρακαλώ μια περίπτωση ανθρώπου που εργάζεται στη χώρα μας, παράγει ή πουλάει χωρίς να ζημιώνει.
Ζημιώνει ο τάδε έμπορος και ορκίζεται ότι πουλάει κάτω του κόστους, όπου να ’ναι το κλείνει το μαγαζί του, και σε λίγο ανοίγει και δεύτερο. Ζημιώνει και ο διπλανός του, όπου να ’ναι κηρύσσει χρεοστάσιο και συγχρόνως χτίζει εξοχικό και παραθαλάσσιο.
Ζημιώνει ο βιομήχανος, παίρνει επιδότηση και ανοίγει εργοστάσιο σε γειτονική χώρα.
Ζημιώνει ο χονδρέμπορος και κάθε βράδυ το γλεντάει στα νυχτερινά κέντρα.
Οι αγρότες διαμαρτύρονται για τις τιμές κι ας έχουμε καταχραστεί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ως άτομα και ως συνεταιρισμοί από επιδοτήσεις.
Οι ταξιτζήδες διαμαρτύρονται για τις ταμειακές μηχανές κι ας κλέβουν ασύστολα στη δήλωση εισοδήματος.
Οι φαρμακοβιομήχανοι διαμαρτύρονται για τη λίστα φαρμάκων και ας έχουν θησαυρίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Οι γιατροί διαμαρτύρονται και δεν θέλουν να πληρώνουν φόρους κι ας συσσωρεύουν προκλητικά εισοδήματα, αφορολόγητα παρακαλώ.
Οι ιδιοκτήτες ακινήτων διαμαρτύρονται για την αύξηση των αντικειμενικών αξιών κι ας φοροδιαφεύγουν τόσα χρόνια που η εμπορική αξία αυξάνεται συνεχώς.
Όλα και όλοι ζημιώνουν, επιστήμονες, αφεντικά, υπάλληλοι, βιοτέχνες, βενζινοπώλες, μεγαλέμποροι, μεσίτες, κτηνοτρόφοι, κρεοπώλες, κομμωτές και τραπεζίτες. Ιδίως αυτοί...
Σύσσωμοι διαμαρτυρόμαστε διότι μπαίνουμε σε καθεστώς ξένης εποπτείας κι ας παραγνωρίζουμε, πολύ βολικά, ότι για την εξέλιξη αυτή φέρουμε – πολίτες και κράτος – αποκλειστικά την ευθύνη, διότι ζήσαμε πέρα από τις δυνάμεις μας με δανεικά, νομίζοντας ότι θα είναι αγύριστα.
Τίποτα δεν μας σταματάει, τίποτα δεν μας ικανοποιεί. Είμαστε γενικώς όλοι δυσαρεστημένοι, πνιγμένοι στην γκρίνια, στη μιζέρια, στα τρία κακά της μοίρας μας. Και μεις οι δημοσιογράφοι δεν εξαιρούμαστε. Κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη. Όλοι δείχνουν με το δάχτυλο τον άλλον.
Λέω καμιά φορά, δεν θα βρω έναν να πει ευθαρσώς: «κερδίζω»! Κοιτάζεις ένα γύρω αναρωτιέσαι και απορείς:
Ποιοι πάνε στα νυχτερινά κέντρα – δεν είδα κανένα απ’ αυτά να κλείσει – και παν κι έρχονται οι μπουκάλες το ουίσκι; Ποιοι κολυμπούν στις γαρδένιες; Ποιοι τρέχουν ασυγκράτητοι με αστραφτερά πολυτελή αυτοκίνητα; Ποιοι χτίζουν βίλες σε παραθαλάσσια; Ποιοι συντηρούν τόσα μαγαζιά με σινιέ πανάκριβα μοντέλα; Ποιοι τα τρώνε στα καζίνα και ποιοι γεμίζουν τα νησιά κάθε καλοκαίρι σε πολυέξοδες διακοπές;
Η απάντηση είναι μία. Όλοι εκείνοι που ζημιώνουν, οι δυσαρεστημένοι και οι διαμαρτυρόμενοι. Η χώρα μας είναι ένας τόπος που αναπτύσσεται και προοδεύει - όσο αναπτύσσεται κι όσο προοδεύει - ζημιώνοντας! Και να σας πω και το εκπληκτικό, που μπορεί και να το γνωρίζετε: η πάλαι ποτέ Ψωροκώσταινα είναι μία από τις 25 πλουσιότερες χώρες στον κόσμο! Ανήκει στο πιο κλειστό οικονομικό κλαμπ. Φαίνεται πως πρόκειται για ένα θαύμα που μόνο το ελληνικό δαιμόνιο το καταφέρνει. Το αποτέλεσμα όμως είναι να ζούμε σε μια χρεοκοπημένη χώρα με πλούσιους κατοίκους, όπως λένε με κακεντρέχεια οι Ευρωπαίοι συνεταίροι μας. Πώς γίνεται αυτό όταν όλοι διαμαρτύρονται; Ας μην ξεχνάμε ότι το μέγα ιδεώδες των Νεοελλήνων, δυσαρεστημένων ή μη, είναι ο γρήγορος και εύκολος πλουτισμός. Όποιο επάγγελμα κι αν ασκεί κάποιος, αυτός είναι ο σκοπός του. Αν είναι δυνατόν να το πετύχει μέσα σε μια νύχτα. Και το περίεργο είναι ότι το καταφέρνει.
Μ΄αυτά και άλλα διαιωνίζουμε έτσι τον φαύλο κύκλο της διαφθοράς, της αισχροκέρδειας, της ανοργανωσιάς, της φοροδιαφυγής, της κακομοιριάς και της στασιμότητας. Πάντοτε δυσαρεστημένοι, πάντοτε διαμαρτυρόμενοι, με τους πάντες και με τα πάντα, εκτός απ΄τον εαυτό μας, που τον θέτουμε υπεράνω όλων και πασών...
Τώρα θα πει κανείς, δεν υπάρχουν πραγματικά δυσαρεστημένοι που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, που είναι άνεργοι, πληρώνουν φόρους, δεν έχουν συντάξεις, ζουν χωρίς περίθαλψη, έρμαια ενός ανάλγητου κράτους, θύματα των τραπεζών και των κερδοσκόπων; Πώς δεν υπάρχουν, αλλά δυστυχώς αυτοί δεν διαμαρτύρονται, δεν έχουν φωνή, είναι η σιωπηρή πλειοψηφία. Είναι αυτοί που πραγματικά ζημιώνουν για να πλουτίζουν κάποιοι άλλοι.
