Αμ’ έπος αμ’ έργον

Για να εκβιάσει τις πρόωρες εκλογές ο κ. πρωθυπουργός διακήρυττε σε όλους τους τόνους και χρόνους ότι είναι έτοιμος να κυβερνήσει και να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Ο προκάτοχός του στριμωγμένος στα σχοινιά του πολιτικού τερέν από τα απίστευτα σκάνδαλα και τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και της άρνησης του ΠΑΣΟΚ και του αρχηγού του να συναινέσει στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας υπέκυψε και του έκανε τη χάρη. Προκήρυξε πρόωρες εκλογές εν γνώσει του ότι θα τις χάσει και ταυτόχρονα έδινε στον κ. Γ. Παπανδρέου την καυτή πατάτα. Εκλογές ζητάτε φίλοι του ΠΑΣΟΠΚ, εκλογές θα έχετε. Αμ’ έπος αμ’ έργον, καταπώς έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Μέχρι εδώ όλα κακά και ψυχρά και στη συνέχεια πολύ ανάποδα. Ο κ. Γ. Παπανδρέου έμπειρος πολιτικός, από την αρχή του προεκλογικού αγώνα πήρε το πάνω χέρι και βάδιζε ακάθεκτος για την εξουσία. Άνετος στις παροχές προς όλους τους εργαζόμενους, καθότι λεφτά υπάρχουν όπως έλεγε, αλλά αυτά τα έχουν οι ολίγοι, υποσχόταν την προώθηση της παραγωγικής διαδικασίας στηριζόμενος στην πράσινη ανάπτυξη και τις δυνατότητες του Έλληνα να βγάλει τη χώρα από την κρίση που την έφερε η κυβέρνηση της ΝΔ. Πιστεύω ότι μεταξύ των δύο πολιτικών ανδρών, του Κ. Καραμανλή και του Γ. Παπανδρέου, απογόνων των γνωστών οικογενειών, έχει αναπτυχθεί ένας πολιτικός ανταγωνισμός που αγγίζει τα όρια πολιτικής βεντέτας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες καταστάσεις όπως όλες οι άλλες βεντέτες. Οι καταβολές μπορεί να αναζητηθούν στο πρόσφατο παρελθόν στο οποίο καλλιεργήθηκε μια σωτηρολογική αντίληψη για την παρουσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή από τους οπαδούς της λαϊκής δεξιάς και του Ανδρέα Παπανδρέου από τους οπαδούς της προοδευτικής σοσιαλιστικής αριστεράς. Εκεί που έχουν οδηγηθεί σήμερα τα πράγματα επαληθεύεται πλήρως το αξίωμα που λέει, αλίμονο στο λαό που αναζητά σωτήρες για να τον σώσει. Κατά τη γνώμη μου η σημερινή μυριοκέφαλη κρίση έχει τις ρίζες της στον τρόπο που πολιτεύθηκαν τα δύο μεγάλα κόμματα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ο Κ. Καραμανλής μέχρι τις εκλογές είχε το προβάδισμα έναντι του Γ. Παπανδρέου στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Αυτό μαζί με τη φανερή υπεροχή του σε όλες τις αναμετρήσεις στη Βουλή, ίσως τον οδήγησαν στη σκέψη ότι ο αντίπαλός του δεν θα τα βγάλει πέρα στις δύσκολες καταστάσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει και θα γυρίσει δριμύτερος να κυβερνήσει τη χώρα ως άλλος σωτήρας. Άλλωστε αυτά έχουν συμβεί πολλάκις στο παρελθόν, γιατί να μη ξανασυμβούν. Ο κ. Παπανδρέου όχι μόνο δεν ήταν έτοιμος να κυβερνήσει αλλά αντίθετα αποδείχθηκε, τους πέντε μήνες που πέρασαν, ότι ήταν εντελώς ανέτοιμος. Έπρεπε αμέσως να εγκαταλείψει την προεκλογική τακτική κατασυκοφάντησης της ΝΔ, τις ανόητες ατάκες περί πλιάτσικου, χρεοκοπίας, βουλιάσματος, γκρεμών, ρητορικών ερωτημάτων, «που πήγαν τα λεφτά»’ και να στρωθεί στην ουσιαστική δουλειά, με την άμεση λήψη μέτρων και αποφάσεων. Το μοναδικό του σύνθημα έπρεπε να είναι ένα και μόνο: Αμ’ έπος αμ’ έργον. Σπατάλησε πολύτιμο χρόνο σε απανωτά ταξίδια στις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου με ένα είδος ναρκισσισμού μεγάλου γλωσσομαθούς πολιτικού που έπαιζε το ρόλο του προέδρου της σοσιαλιστικής διεθνούς και λιγότερο μιας χώρας που ζητά επειγόντως λύσεις στα οικονομικά της προβλήματα. Αντί να κουβαλάει στη πολιτική του φαρέτρα τα όπλα του ηγέτη, που ο ίδιος αποφασίζει για την τύχη της χώρας του, περίμενε και ακόμη περιμένει τους άλλους να προτείνουν τα αναγκαία μέτρα, ίσως να φανεί αρεστός σ’ αυτούς και ανεύθυνος για τις συνέπειες που αυτά θα έχουν στο λαό του. Έτσι δυστυχώς χάσαμε περί τα 450.000.000 ευρώ ‘’καπέλο’’ για τα μέχρι τώρα δάνεια του έτους 2010, αφού δανειστήκαμε με επιτόκιο 6,4%. Τα όπλα που είχε μαζί του στα ταξίδια του προς αναζήτηση δανείων ήταν εντελώς άσφαιρα στην καλύτερη περίπτωση και επιστρεφόμενα βέλη σε κάθε περίπτωση. Πράγματι κ. πρωθυπουργέ από της εκλογής σας μέχρι σήμερα κάνατε έναν πόλεμο τον οποίο όπως δείχνουν τα πράγματα τον έχετε χάσει. Τον χάσατε γιατί δεν πείσατε και δεν πείσατε γιατί δεν πιστέψατε ο ίδιος στη νίκη. Τη μάχη τη δίνει κανείς όταν πιστέψει στη νίκη, αλλιώς κάνει αυτό που λέγανε οι πρόγονοί μας : ‘‘ ουκ αν μαχέσαιτο χέσαιτο γαρ ει μαχέσαιτο’’ « Αριστοφάνης». Αποτύχατε γιατί προσπαθήσατε να δώσετε τεχνηέντως στους κουτόφραγκους την καυτή πατάτα. Αφήστε τα εύκολα λόγια και ασχοληθείτε με τα δύσκολα και οχληρά αλλά αναγκαία έργα. Όσο ακόμη υπάρχει καιρός προχωρήστε σε συμμαχικές κυβερνήσεις, ενώστε τις δυνάμεις σας για να αντιμετωπίσετε την τραγική κατάσταση της οικονομίας της χώρας στην οποία οδήγησαν τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν μετά τη μεταπολίτευση. Ενισχύσατε το εσωτερικό μέτωπο θέτοντας τέρμα στις αντιπαραθέσεις για το ποιος φταίει για την κατάντια της οικονομίας. Ερευνήστε όλοι μαζί σε βάθος και με ειλικρίνεια τα αίτια που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση, ζητήστε συγγνώμη και υποσχεθείτε «ποτέ πια». Μπορεί, όπως λέτε, να έχετε την εμπιστοσύνη των εκτός της Ελλάδας, όμως αναρωτηθήκατε αν την έχετε και των εντός; Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως μόνο το 30% του λαού σας εμπιστεύεται. Η κ. Μέρκελ δεν σας έχει ακόμη υποδείξει κυβέρνηση συνεργασίας όσο χρειαστεί για να βγει η χώρα από την κρίση; Όλοι πρέπει να βάλουν πλάτη σ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση που περνάει η πατρίδα και να μη λέει ο καθείς εγώ αλλά εμείς.