«Στις πρώτες 100 ημέρες της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ θα αναλάβουμε μεγάλη πρωτοβουλία - τομή στον πολιτικό μας σύστημα, για να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος, για να απελευθερώσουμε αυτό το δυναμικό που βλέπετε, που έχει ενέργεια, διάθεση, έχει πρωτοβουλία, έχει φαντασία. Να απελευθερώσουμε τον πολίτη. Και πρώτα εμείς, ως Πολιτεία, θα δώσουμε το παράδειγμα».
«Το ζητούμενο δεν είναι αν υπάρχουν τα λεφτά, αλλά πού πάνε τα λεφτά».
Tάδε έφη- μεταξύ άλλων - Γιώργος Παπανδρέου πριν την εκλογή του. Και, και να που οι 100 μέρες περάσανε. Και τι μας λέει τώρα; «Ή τώρα ή ποτέ»! Και ότι το 2010 θα κάνουμε.. ορθοπεταλιά, σε ό,τι αφορά στα θέματα της Οικονομίας. Δηλαδή... θα μας κάνει τη ζωή ποδήλατο! Και μιας και ο ίδιος είναι ποδηλάτης, και δη φανατικός και προπονημένος - άσχετο που μπερδεύτηκε με την αλυσίδα και τραυματίστηκε - εκείνος δεν θα το νιώσει και τόσο. Εμείς θα ξεγοφιαστούμε από την ορθοπεταλιά. Γιατί είναι και στην ανηφόρα! Ορθοπεταλιά στην κατηφόρα δεν κάνεις. Δεν χρειάζεται. Εκεί τραγουδάς το «πήραμε την κάτω βόλτα όμορφη μου Παναγιώτα» και το αφήνεις το ποδήλατο και τσουλάει μοναχό του. Το πρόβλημα είναι μόνο αν δεν ξέρεις πώς να το σταματήσεις. Τώρα στη δική μας περίπτωση συμβαίνει το εξής παράδοξο: ενώ έχουμε πάρει την κατηφόρα και τρέχουμε με ξέφρενους ρυθμούς, πρέπει να γυρίσουμε το ποδήλατο στον ανήφορο (γιατί πάτο εντελώς δεν έχουμε πιάσει ακόμη για να είμαστε σε ισιάδι), να κρατήσουμε και κόντρα, να κάνουμε και ορθοπεταλιά για να ανεβούμε τον ανήφορο, λέμε τώρα! Μιλάμε όχι απλά για πρωταθλητισμό αλλά για ολυμπιακές επιδόσεις! Και είπαμε: ο Γιώργος είναι προπονημένος. Οι άλλοι οι απροπόνητοι τι θα κάνουμε; Πώς θα τον ανέβουμε τον ανήφορο; Σκουντώντας και βροντώντας; Προφανώς.
«Είναι λάθος να πούμε ότι δεν κάναμε και λάθη. Μόνον όταν δεν κινείσαι δεν κάνεις λάθη», μας είπε χθες στο «διάγγελμα» ο πρωθυπουργός. Είχε προηγηθεί βέβαια ο υπουργός Αμυνας, Ευάγγελος Βενιζέλος (που το πάει λάου - λάου γενικώς), ο οποίος παραδέχτηκε ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει προβλήματα. Ότι έκανε εσφαλμένες επιλογές που ανακαλούνται ή τροποποιούνται ή εμφανίζουν καθυστερήσεις ή αρρυθμίες, συμπληρώνοντας (αν ήθελε ας έκανε κι αλλιώς) ότι «όλα αυτά αντιμετωπίζονται!».
Ενώ ο Χρήστος Παπουτσής και άλλοι του κινήματος έβαλαν στο στόχαστρο τον υπουργό Οικονομίας, Γ. Παπακωνσταντίνου για το ότι επιχείρησε νύχτα (μαύρη!) να περάσει την τροπολογία για τις γονικές παροχές μέσω άσχετου νομοσχεδίου, που αφορούσε τα δάση! Αλλού ντ’ άλλού δηλαδή. Οπότε στο χθεσινό «διάγγελμα» ο Γ. Παπανδρέου πρόσφερε επισήμως την πλήρη στήριξή του στον Γ. Παπακωνσταντίνου γιατί έτσι όπως έχουν τα πράγματα στην Οικονομία της χώρας, ισχύει αυτό που λένε «στηρίξου απάνω μου να πέσουμε παρέα».
Στη Νέα Δημοκρατία πάλι το ρίξανε στο... παρ’ ολίγον, τσάμικο. Για ένα βήμα δηλαδή, έπεσε έξω ο εκπρόσωπος Τύπου Π. Παναγιωτόπουλος. «Αυτή η κυβέρνηση κάνει τέσσερα βήματα μπροστά και τρία πίσω», είπε. Ο δε πρόεδρος, Αντώνης Σαμαράς, ανέφερε με αφορμή τις «100 ημέρες ΠΑΣΟΚ», μεταξύ άλλων: «Είναι δύσκολο να κάνεις αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση που αντιπολιτεύεται τόσο θεαματικά τον ίδιο της τον εαυτό! Και δείχνει τέτοια ανεξάντλητη εφευρετικότητα να... αυτοαναιρείται κάθε μέρα!».
Τώρα βέβαια αυτή η φρασεολογία θυμίζει αντίστοιχες αντιπολιτευτικές δηλώσεις που έκανε το ΠΑΣΟΚ όταν η Νέα Δημοκρατία ήταν κυβέρνηση. Αλλά, δεν φταίει η φρασεολογία. Οι κυβερνήσεις φταίνε.
Μια ταινία, πολλών ετών πριν, είχε τον τίτλο: «Η Αννα των χιλίων ημερών». Αναφερόταν στη σύντομη ερωτική και έγγαμη ζωή της Αννας Μπολέιν με τον Βασιλιά Ερρίκο τον πέμπτο, ο οποίος τελικά την αποκεφάλισε.
Τώρα θα μου πείτε «πού κολλάει;».
Εμείς μιλάμε για το «ΠΑΣΟΚ των 100 ημερών» που δεν ξέρουμε όταν φθάσει και αν φθάσει τις 1000 πώς θα είναι το ίδιο και πώς θα είναι η χώρα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα έχουμε τουλάχιστον ... αποκεφαλισμούς! Και μάλιστα των πολιτών!
