Δεν είναι μόνο η εμμονή μου με την Ιστορία (και τα παραδείγματα που μας παρέχει από το παρελθόν, ως διδαχές για το μέλλον) που με κάνει να καταπιάνομαι εκ νέου με το θέμα της ακροδεξιάς, αλλά η πραγματικότητα, αυτή καθ’ αυτή, στην Ελλάδα του σήμερα, την Ελλάδα της κρίσης, την Ελλάδα με το απαξιωμένο πολιτικό σύστημα.
Καταπιάνομαι με την ακροδεξιά, καθώς κατάφερε να εκμεταλλευθεί μια θλιβερή κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα στην Αττική και, για πρώτη φορά, εξέλεξε δημοτικό σύμβουλο, στο νέο δημοτικό συμβούλιο του, υπό τον Γιώργο Καμίνη, Δήμου Αθηναίων.
Καταπιάνομαι με την ακροδεξιά, καθώς ακούω στελέχη της να απειλούν με «πογκρόμ» – όπως τα γερμανικά «τάγματα εφόδου» στη χιτλερική Γερμανία με τους Εβραίους - τους μετανάστες, αλλά προφανώς και όποιους τους συμπαραστέκονται στην προαναφερθείσα περιοχή.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.
Το πρόβλημα της μεταναστεύσεως και αυτό με τους παράνομους μετανάστες είναι υπαρκτό στην Ελλάδα, αλλά ειδικά στην ευρύτερη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα υποτιμήθηκε.
Στην εν λόγω περιοχή, η οποία είχε, ήδη, υποβαθμιστεί, όταν εύποροι κάτοικοί της, από τη δεκαετία του ’90, επέλεξαν να αλλάξουν γειτονιά, για πολλούς και διαφόρους λόγους, έχουν συρρεύσει τα τελευταία χρόνια ανέστιοι µετανάστες χωρίς χαρτιά.
Η παρουσία ανθρώπων εκτός νοµιµότητας, χωρίς χαρτιά, δηµιουργεί τις προϋποθέσεις, ώστε να αναπτυχθεί ανενόχλητη η παρανοµία κάθε τύπου.
Παράλληλα, όμως, αυτοί οι άνθρωποι και ο ντόπιος πληθυσμός εύκολα γίνονται θήραμα σε ακροδεξιές και ρατσιστικές ορέξεις.
Και αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει πολιτική, κρατική πολιτική, ώστε οι μετανάστες να ενταχθούν στον κοινωνικό ιστό, αντίθετα αφήνονται έρμαια της μοίρας τους.
Την ίδια δε στιγμή οι γηγενείς κάτοικοι της περιοχής θεωρούν εαυτούς ομήρους αυτής της καταστάσεως, με αποτέλεσμα (και υπό το κράτος του φόβου και της ανασφάλειας) να βλέπουν θετικά και να επιβραβεύουν εκλογικά, εκείνους που εμφανίζονται ως αυτόκλητοι προστάτες της ζωής και της περιουσίας τους, υποκαθιστώντας τις (υποτίθεται) αρμόδιες κρατικές αρχές.
Πολλοί λένε πως το ποσοστό 5,29%, που έλαβε ο επικεφαλής της ακραίας εθνικιστικής οργανώσεως «Χρυσή Αυγή» κ. Νίκος Μιχαλολιάκος οφείλεται στο κλίμα αυτό, που έχει δημιουργηθεί, άλλοι δε πιστεύουν ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να αρχίσει να επωάζεται το «αυγό του φιδιού» και δη σε εποχής γενικευμένης κρίσεως.
Σε ρεπορτάζ στα «Νέα» διαβάζουμε:
«Πανηγυρισµοί µε ναζιστικούς χαιρετισµούς. Μετά τον πρώτο γύρο των δηµοτικών εκλογών µέλη της «Χρυσής Αυγής» γιόρτασαν στα γραφεία τους την εκλογή ενός δηµοτικού συµβούλου στην Αθήνα. Αυτές οι ψήφοι έχουν πολλούς γονείς: διαµαρτυρία, ανασφάλεια, αποχή, µίσος. Η «Χρυσή Αυγή» διείσδυσε σε συγκεκριµένες περιοχές της Αθήνας και ανέδειξε – για πρώτη φορά στην ιστορία της – δηµοτικό σύµβουλο. Και τώρα τι; Ένα µήνα πριν από τις εκλογές, υποψήφιος της οργάνωσης είχε δώσει την απάντηση: «πογκρόµ» (…). Άµα η Χρυσή Αυγή βγάλει δηµοτικό σύµβουλο στην Αθήνα, θα γίνει πογκρόµ», είπε στέλεχός της και προειδοποίησε ότι σειρά παίρνει η πλατεία Βικτωρίας. Θα «καθαρίσει» και αυτή από τους µετανάστες, είπε, όπως συνέβη στον Αγιο Παντελεήµονα και την πλατεία Αττικής. «Θα την κάνουµε κολέγιο», τόνισε».
Ο κ. Νίκος Μιχαλολιάκος έχει προτείνει, ως μέθοδο καταστολής της εγκληματικότητας στο ιστορικό κέντρο, «να φτιάξουµε ιδιωτικές εταιρίες ασφάλειας από µέλη του κόµµατός µας. Θα ζητήσουµε άδειες οπλοφορίας. Γιατί να µην έχει και ο Δήµος Αθηναίων 200 ενόπλους να προστατεύουν τη ζωή των πολιτών του;».
«Κάντε τον φόβο τους πραγματικότητα», έλεγε προεκλογικά η «Χρυσή Αυγή», ο δε κ. Μιχαλολιάκος δήλωνε ότι «αν πάρουμε ένα καλό αποτέλεσμα, θα είναι μια καλή αρχή, για να καθαρίσουμε την Ελλάδα από πάσης φύσεως σκουπίδια».
Κεντρική υπόσχεση της «Χρυσής Αυγής» ήταν η απελευθέρωση της Αθήνας και της Ελλάδος από τον «ξένο ζυγό», ενώ έκανε λόγο για έναν «κεντρικό νου», που «κατευθύνει τα καραβάνια των μεταναστών από την Ανατολή στην Ελλάδα».
«Η πόλη μας είναι υπό κατάκτηση ισλαμική και θέλουμε να ξανακάνουμε την Αθήνα ελληνική», ήταν ένα από τα κεντρικά της συνθήματα.
«Όλοι αυτοί οι κουραμπιέδες, όλοι αυτοί οι χλεχλέδες μιλάνε για μεταναστευτική πολιτική και μιλάνε για ένα κάρο βλακείες. Η Ελλάδα δεν ήθελε ποτέ μετανάστες. Ήρθαν νύχτα. Νύχτα θα τους διώξουμε», έλεγε υποψήφιος της «Χρυσής Αυγής» προεκλογικά, σύμφωνα με τις εφημερίδες.
Είναι δε σημαντικό να σημειώσουμε πως η φρασεολογία της εν λόγω οργανώσεως θυμίζει πολλάκις την ακροαριστερά: «Η σάπια δημοκρατία που μας πουλάει το σημερινό σύστημα της ολιγαρχίας του κεφαλαίου οφείλεται για το σημερινό κατάντημα της πατρίδας μας», λένε.
Όμως, την ίδια στιγμή ο Πέτρος Κωνσταντίνου, ακτιβιστής των κινημάτων κατά της παγκοσμιοποίησης και εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων, με την αριστερή εξωκοινοβουλευτική «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», επισημαίνει πως «εντός του Δημοτικού Συμβουλίου θέλουμε να ακούγεται η φωνή της αντίστασης και των αγώνων και όχι οι κραυγές των φασιστών».
Κληθείς δε να σχολιάσει πώς φαντάζεται τη «συγκατοίκησή» του με τον κ. Ν. Μιχαλολιάκο στο Δημοτικό Συμβούλιο, απαντά:
«Όταν περνάς από τους υπονόμους, κλείνεις τη μύτη σου».
«Πολλοί δεν περίµεναν αυτό το ποσοστό και δεν θα περιµένουν και άλλα πράγµατα στο µέλλον. Δηλαδή ακόµα µεγαλύτερα ποσοστά», είπε μετεκλογικά ο Ν. Μιχαλολιάκος και επικαλέστηκε ακόµα και τον Λένιν (!) χρησιμοποιώντας τη φράση του ότι «όσο χειρότερα πάνε τα πράγµατα τόσο το καλύτερο για µας».
Όλα αυτά δεν είναι καθόλου καλά σημάδια για μια πόλη και για μια χώρα, που μοιάζει με καράβι που βουλιάζει και που εμείς, οι επιβάτες, το μόνο που κάνουμε είναι να ανεβαίνουμε πατώματα σ’ αυτό το καράβι, ελπίζοντας ότι γλυτώσουμε από το ναυάγιο.
