...Αρκεί, βεβαίως, το «πακέτο» να μην είναι «προεκλογικό πακέτο». Να το φάμε τώρα και καλά ότι η κυβέρνηση θα τείνει χείρα βοηθείας σε αδυνάτους και ανέργους, διαθέτοντας 2,6 εκ. ευρώ, και μετά τις εκλογές «μην τον είδατε τον Παναγή!». Να σφυρίζουν αδιάφορα και να λένε ότι «ναι μεν ήταν στις προθέσεις μας, αλλά έτσι που ήρθαν τα πράγματα δεν μπορούμε, να μας συγχωρείτε, αναμείνατε άνεργοι στο ακουστικό σας για τρία τέρμινα». Διότι ό,τι εξαγγέλλεται προεκλογικώς, είναι γενικά και σε όλες τις περιόδους ύποπτο. Πόσο μάλλον τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, που τα πράγματα είναι στο χάλι που είναι (να μην τα λέμε συνέχεια και μας έρχεται θλίψη) και οδεύουμε σε εκλογές, που είναι μεν αυτοδιοικητικές, αλλά... Αλλά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να κρύψει - έστω για να τηρήσει τα προσχήματα - ότι η «μάχη» της 7ης Νοεμβρίου είναι καθαρά πολιτική και τα συμπεράσματα που θα εξαχθούν πολιτικά θα είναι, επίσης. Και έχουν αρχίσει να μας θέτουν ήδη, Παπανδρέου και Σαμαράς, προ διλημμάτων, την ώρα που θα φτάσουμε στην κάλπη να το ζυγιάσουμε σωστά το πράμα, μπας και απαντήσουμε λάθος στο λάθος δίλημμα.
Ενώ, λοιπόν, η προεκλογική αντιπαράθεση έχει φουντώσει για τα καλά και βρισκόμαστε 18 μέρες πριν τις εκλογές, βγαίνει χθες ο πρωθυπουργός και μιλώντας και προς τους κοινωνικούς εταίρους ανακοινώνει ότι θα διατεθούν 2,6 εκ. ευρώ σε προγράμματα για την ενίσχυση της εργασίας και συνεπώς για την καταπολέμηση της ανεργίας. Βγαίνουν μετά έξω οι κοινωνικοί εταίροι περιχαρείς και εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τις πρωθυπουργικές ανακοινώσεις, αν και κάπως «κουμπωμένοι», γενικώς. Γιατί ξέρουν: «όπου ακούς πολλά κεράσια, πιάσε μικρό καλάθι». Και έχουν μετρήσει κεράσια και κεράσια, στρέμματα ολόκληρα κερασιές, που τελικά όχι μικρό καλάθι θα γεμίσουν, ούτε φλιτζανάκι του καφέ. Και διότι, βεβαίως, και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι η... σεζόν είναι προεκλογική και συνεπώς υπάρχει δόλος. Άλλωστε, ο ένας - δεν θυμάμαι «ποιος» τώρα - εκ των εταίρων, το είπε κιόλας. Το θέμα, είπε, δεν είναι να ακούμε εξαγγελίες, το θέμα είναι να γίνονται και πράξη. Καθ’ ότι, όπως είπαμε, το έχουν ξαναδεί το έργο οι άνθρωποι πάμπολλες φορές, οπότε...
... Έπειτα είναι και το άλλο. Την ίδια ώρα που ο Γ. Παπανδρέου εξήγγειλε χθες «πακέτο ανακούφισης», ο Όλι Ρεν και ο «ζηλιάρης» ο Γιούνκερ άφηναν υπονοούμενα ότι δεν αποκλείεται η λήψη νέων μέτρων, τώρα που το ελληνικό έλλειμμα αναθεωρείται εκ νέου προς τα πάνω. Και παρ’ ότι εδώ οι δικοί μας διαψεύδουν την προοπτική αυτή, όταν από τη μια προετοιμάζουν το έδαφος οι κοινοτικοί και από την άλλη διαψεύδουν οι «δικοί», είναι κάτι περισσότερο από πιθανό ότι στη γωνία μας περιμένουν και άλλα μέτρα. Εννοούμε, βεβαίως, στη γωνία, μετά τις εκλογές. Άλλωστε, μήπως και πόσες μέρες έμειναν; Θα τελειώσουν πρώτα οι εκλογές και ό,τι μέτρο είναι να ανακοινωθεί θα ανακοινωθεί μετά, για ευνόητους λόγους. Ε, εκεί, πριν τα Χριστούγεννα και πολύ λέω, θα μας έρθει κάνας μπουναμάς. Μιας και κόπηκαν τα Δώρα, θα πάρουμε τέτοιους μπουναμάδες τώρα.
Οπότε κάθεται τώρα ο πολίτης και αναρωτιέται: Όταν περιμένουμε να δούμε πού θα κάτσει τελικά, προς τα πάνω το έλλειμμα, όταν μας έρχονται μηνύματα απ’ έξω, ότι λόγω της αναθεώρησης μπορεί να «καταπιούμε» και άλλα μέτρα, πόση βάση μπορεί να δίνει στις εξαγγελίες Παπανδρέου περί «πακέτου στήριξης»; Διότι, άμα είναι έτσι το πράμα, και να θέλει (που δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι δεν θέλει), δεν θα μπορεί. Οπότε; Οπότε είναι πολύ πιθανόν να μας μείνει το «πακέτο» άδειο, για μία ακόμη φορά.
Χώρια το άλλο. Σαν να μου φαίνεται ότι όσο πάνε αρχίζουν να συμπίπτουν ο Παπανδρέου με τον Σαμαρά. Ο Σαμαράς λέει ότι, αν ακολουθηθεί το μείγμα πολιτικής που ο ίδιος πρότεινε, σε κάνα χρόνο και θα έχουμε καθαρίσει από το Μνημόνιο. Χθες ο Παπανδρέου δεν είπε, βέβαια, αυτό, αλλά μας είπε ότι από το 2011 θα αρχίσει η ανάπτυξη και από το 2012 πια ποιος μας πιάνει! Άρχισε να «πλησιάζει» προς τον Σαμαρά, προφανώς ελέω εκλογών. Και έχουμε ν’ ακούσουμε ακόμη μέχρι να λήξει αυτή η υπόθεση των υποτιθέμενων αυτοδιοικητικών εκλογών. Άλλο τώρα που με την Αυτοδιοίκηση κανείς δεν ασχολείται.
Για να δούμε, λοιπόν, τι άλλο «πακέτο» θα φάμε ως τότε και πόσο δεκτικοί είμαστε ακόμη στους κόκκινους φιόγκους και τα κορδελάκια, «πακέτων» που μέσα είναι πανηγυρικά άδεια.
