* Του κ. Ηλία Σταμπολιάδη, καθηγητή Πολυτεχνείου Κρήτης
Πολλοί ίσως να μη γνωρίζετε την ιστορία των Αφρικανών που έμεναν με τις οικογένειές τους σε μία καλύβα. Παρουσιάστηκαν στον φύλαρχο και του ζήτησαν την άδεια να κατασκευάσουν μία δεύτερη ώστε να έχουν περισσότερη άνεση. Ο φύλαρχος τους έδιωξε θυμωμένος και για παραδειγματισμό διέταξε να βάλουν στην καλύβα και ένα γουρούνι, ενώ οι άνθρωποι έφυγαν λυπημένοι. Σε μία εβδομάδα επισκέπτονται πάλι τον φύλαρχο και του ζητούν να απομακρύνει το γουρούνι από την καλύβα διότι η κατάσταση ήταν αφόρητη. Ο φύλαρχος με ύφος φιλεύσπλαχνου πατέρα διέταξε να βγάλουν το γουρούνι και όλοι άρχισαν να τον επαινούν για την καλοσύνη του και τη φροντίδα του.
Την τακτική αυτή εφαρμόζει και η σημερινή κυβέρνηση σε όλα τα θέματα αλλά εδώ ας περιοριστούμε σε αυτά της παιδείας. Μας προτείνουν διάλογο σε ένα νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που είναι ολοφάνερο ότι έχει σχεδιαστεί για να εντάξει την ελληνική παιδεία στους όρους που θα ήθελε μία κεντρική παγκόσμια κυβέρνηση. Από τη σκοπιά αυτή το υπάρχον σύστημα έχει ορισμένα μειονεκτήματα που θα δυσκολέψουν την κεντρική του διαχείριση όπως:
Πανεπιστημιακά Τμήματα διασκορπισμένα σε διάφορες πόλεις. Αργόσχολους φοιτητές που αυξάνουν το κόστος των πανεπιστημίων. Μεγάλη συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα διοίκησης. Χαμηλή ποιότητα εκπαίδευσης λόγω: του μεγάλου αριθμού εισαγομένων, της χαμηλής στάθμης και κατάρτισης των εισαγομένων από το λύκειο, της ανακύκλωσης των φοιτητών και της εισαγωγής του συνδικαλισμού στην εκπαίδευση.
Όλα αυτά δεν θα είναι μόνο προβλήματα της κεντρικής διακυβέρνησης αλλά αποτελούν και σημερινά προβλήματα τα οποία έχουν συσωρευθεί από τη λαϊκίστικη πολιτική όλων των κυβερνήσεων της τελευταίας τριακονταετίας για τα οποία ζητείται λύση. Στη δημιουργία όλων αυτών των προβλημάτων έχει συμβάλει και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έχοντας διατελέσει Υπουργός (Εθνικής;) Παιδείας. Αντί λοιπόν να χειροκροτούμε την κυβέρνηση για την υποκριτική πρόθεσή της να λύσει δήθεν τα προβλήματα που η ίδια έχει δημιουργήσει θα πρέπει να ζητήσουμε την παραίτησή της για την επί σειρά ετών εξαπάτηση των πολιτών και τη σημερινή κατάντια της παιδείας χάριν της παραμονής της στην εξουσία.
Εκτός όμως από τα ανωτέρω προβλήματα που είναι προβλήματα και της σημερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας η κυβέρνηση θέλει να λύσει προβλήματα που θα δυσκολέψουν τη σχεδιαζόμενη κεντρική παγκόσμια κυβέρνηση όπως: Προγράμματα σπουδών που στοχεύουν σε συγκεκριμένες ειδικότητες επαγγελματικής κατάρτισης. Σύστημα εκπαίδευσης που να καλλιεργεί την κριτική σκέψη και τη χρήση του ορθού λόγου. Διατήρηση της εθνικής γλώσσας και εθνικής συνείδησης. Διατήρηση της ιστορίας και των εθνικών παραδόσεων. Διοικήσεις που εκλέγονται από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Εκλογή μελών ΔΕΠ σε εθνικό επίπεδο. Απουσία του κεφαλαίου από την διοίκηση και η δυσκολία άμεσης πρόσβασής του στην εκπαιδευτική διαδικασία. Όλα τα ανωτέρω αποτελούν τους απώτερους στόχους του προτεινόμενου νομοσχεδίου και για το οποίο έχουν το θράσος να μας καλούν σε διάλογο. Αντί του διαλόγου θα πρέπει να επαναστατήσουμε για τον σχεδιαζόμενο εθνομηδενισμό και να τους καταγγείλουμε για απόπειρα εσχάτης προδοσίας.
