Μετά από πολύμηνη σιωπή και παρά το γεγονός ότι είχε προκληθεί κατ’ επανάληψη, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής – το «ιστορικό πρόσωπο», σύμφωνα με την πρόσφατη ρήση του αρχηγού της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά – έσπασε τη σιωπή του (κατά το κοινώς λεγόμενο) και ομίλησε για το ερευνώμενο από τη Βουλή σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου για το οποίο «κατηγορείται», πλην, όμως, ουδέν νεώτερον, ή μη γνωστόν εισέφερε προκειμένου «να χυθεί άπλετο φως» στο θέμα, όπως αρεσκόταν να λέει για όσες υποθέσεις είχαν θεωρηθεί ως σκάνδαλα.
Ο Κ. Καραμανλής ομίλησε, όχι φυσικά δια ζώσης, αλλά δι’ επιστολής, την οποία απέστειλε προς την προανακριτική επιτροπή της Βουλής, που ερευνά την επίμαχη υπόθεση των ανταλλαγών (που έχουν καταγγελθεί ως ζημιογόνες για το δημόσιο συμφέρον) μεταξύ του Δημοσίου και της Μονής Βατοπαιδίου.
Ωστόσο, ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος – έτσι τουλάχιστον λένε οι επιτελείς του – δεν σκοπεύει να ξαναμιλήσει μέχρι τις εκλογές για τους ΟΤΑ, έχει περιπέσει σε αντιφάσεις, εν σχέση με αυτά που δήλωνε προς διετίας για την επίμαχη υπόθεση.
Μιμούμενος δε το θείο του, ιδρυτή της ΝΔ και πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος είχε πει κάποτε για το δημόσιο βίο πως είναι φρενοκομείο και ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν μετέχει «σ’ αυτό που αποκαλείται δημόσιος βίος», ο Κ. Καραμανλής ο νεώτερος κάλεσε την επιτροπή της Βουλής «να αποφύγει τις μικροκομματικές σκοπιμότητες, την σπίλωση προσωπικοτήτων και την απόπειρα κατασκευής επικοινωνιακών τεχνασμάτων», τα οποία είναι «παθογόνα φαινόμενα που, δυστυχώς καθόλου σπάνια, επαναλαμβάνονται στο δηλώσιμο βίο µας».
Με απλά λόγια ο πρώην πρωθυπουργός περιορίζεται να μας πει ότι «παθογόνα φαινόμενα» είναι αυτά που αναφέρει, γεγονός που επιτρέπει τον ισχυρισμό ότι αποφεύγει, για λόγους που εκείνος μόνον γνωρίζει, να μας ομιλήσει για όλα τα άλλα, πλέον σημαντικά, «παθογόνα φαινόμενα», αυτά, δηλαδή, που έχουν οδηγήσει (και με δική του, βασική ευθύνη) στο σημερινό κατάντημα της χώρας και του δημοσίου βίου.
Ο Κώστας Καραμανλής, με την επιστολή του στη Βουλή, δεν βλέπει σκάνδαλο στο Βατοπαίδι και αντιμετωπίζει τις καταγγελθείσες ως αμαρτωλές ανταλλαγές δηλωσίας γης ως προσπάθεια αντιμετωπίσεως ενός «κοινωνικού προβλήµατος» και αυτό χωρίς επιλήψιµες ενέργειες από πολιτικά πρόσωπα και χωρίς να έχει προκληθεί ζηµιά στο δηµόσιο συμφέρον.
«… λόγω του κοινωνικού προβλήµατος που είχε δημιουργηθεί στους κατοίκους των γειτονικών περιοχών, αλλά και λόγω της έλλειψης των απαιτούμενων πόρων για τυχόν απαλλοτριώσεις, οι υπουργοί της κυβέρνησης της ΝΔ υιοθέτησαν την καθ’ όλα νόµιµη διαδικασία των ανταλλαγών, διαδικασία που άλλωστε έχει εφαρμοστεί συχνά στο παρελθόν», μας είπε ο πρώην πρωθυπουργός.
Όμως, ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής, ως πρωθυπουργός (και παρέπεμψε στη σχετική του δήλωση) στις 16 Δεκεμβρίου του 2008 είχε τονίσει: «Οφείλω να πω - και το λέω ευθέως - ότι υποτίμησα και εγώ το θέμα. Δεν είδα έγκαιρα τις διαστάσεις του. Δεν είχα πλήρη εικόνα, όταν κλήθηκα για πρώτη φορά να τοποθετηθώ. Το λάθος αυτό δεν το χρεώνω σε κανέναν άλλον. Δικό μου ήταν. Είχα όμως - όπως έχω πάντοτε και όπως όλοι πρέπει να έχουμε - απόλυτη εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Αναγνωρίζω ότι οφείλαμε να έχουμε ισχυρότερα ανακλαστικά. Να ήμασταν περισσότερο υποψιασμένοι σε υστερόβουλες επιδιώξεις. Αναγνωρίζω ότι χρόνιες παθογένειες του κράτους διευκόλυναν τα όσα διαδραματίστηκαν».
Με την επιστολή του ο πρώην πρωθυπουργός κάνει στροφή 180 µοιρών και απαλλάσσει όλους τους εµπλεκόµενους (πρώην) υπουργούς του και αποδέχεται ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του έχουν και αναλαµβάνουν µόνον την «αντικειµενική πολιτική ευθύνη» για την υπόθεση, επειδή αυτή «απασχόλησε τον δηµόσιο βίο».
Δηλαδή, με απλά λόγια, ο Κώστας Καραμανλής περιορίζεται σε ένα ανώδυνο (και αντικειμενικό) mea culpa, αλλά αρνείται να αναλάβει την υποκειμενική ευθύνη που του αναλογεί.
Η κυβέρνηση (και οι κυβερνητικοί βουλευτές στην επιτροπή της Βουλής) εκτίμησε πως ο πρώην πρωθυπουργός «αρνείται την πραγματικότητα και υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών» και ότι η εν λόγω επιστολή αποτελεί «μνημείο ανακρίβειας και συγκάλυψης», τα δε κόμματα της ελάσσονος αντιπολιτεύσεως εμφάνισαν τον Κ. Καραμανλή να αναλαμβάνει ρόλο υπερασπίσεως των εμπλεκόμενων πολιτικών προσώπων.
Η ΝΔ, η οποία έχει αποχωρήσει από την επιτροπή της Βουλής, αντιµετώπισε την επιστολή Καραµανλή ως κίνηση που ενισχύει την προσπάθεια Σαµαρά να «κλείσει τους λογαριασµούς του παρελθόντος», όπως είχε δηλώσει στη Θεσσαλονίκη, στη ΔΕΘ και προς τούτο γαλάζιοι κομματικοί παράγοντες έλεγαν η υπόθεση δεν αφορά πλέον τη Ρηγίλλης.
Δηλαδή, η ΝΔ θέλει να πιστεύει πως η θέση του Κ. Καραµανλή για το Βατοπαίδι την απεγκλωβίζει και έτσι στο εξής θα παραπέµπει για απαντήσεις στην επίμαχη επιστολή του πρώην πρωθυπουργού.
Παρά ταύτα, η ΝΔ επιμένει στη θεωρία περί «πολιτικής σκευωρίας», είναι δε χαρακτηριστική η δήλωση του πρώην Υπουργού και νυν τοµεάρχη για θέµατα δημοσίας Τάξεως Νίκου Δένδια, ο οποίος έκανε λόγο για «διόγκωση» της υποθέσεως από το ΠΑΣΟΚ, ώστε «να σύρει τον Κ. Καραμανλή στο Ειδικό Δικαστήριο».
Ο Νίκος Δένδιας έχει εν μέρει δίκιο, αν σκεφθεί κανείς πως ακριβώς τα ίδια έλεγε το ΠΑΣΟΚ όταν το «βρώμικο ‘89» η τότε ηγεσία της ΝΔ ήθελε να δει τον Ανδρέα Παπανδρέου στη φυλακή για το διαβόητο σκάνδαλο Κοσκωτά, υπόθεση για την οποία (με καθυστέρηση πολλών χρόνων και σε μια συγκυρία, όπως η σημερινή, που δημιουργεί βάσιμες υποψίες ότι η αυτοκριτική τους δεν είναι ειλικρινής) στελέχη της ΝΔ (όπως ο Άρης Σπηλιωτόπουλος) τόνισαν πως ήταν λάθος η τότε στάση τους έναντι του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Όμως, το θέμα σήμερα δεν είναι η παρελθοντολογία, αλλά αυτό που μέλλει γενέσθαι για τον τόπο και ίσως θα ήταν σκόπιμο οι εμπλεκόμενοι να μας πουν ευθέως τι συνέβη και να συνειδητοποιήσουν πως, εν πάση περιπτώσει, θα πρέπει να απαντήσουν «σταράτα» σε όσους τους κατηγορούν πως «δεν φορούν παντελόνια».
Τώρα, αν ισχύει ή δεν ισχύει η εκτίμηση κάποιων (ευφάνταστων) κομματικών παραγόντων ότι η επιστολή Καραμανλή ίσως να αποτελεί το πρώτο βήµα ενός σχεδιασµού του πρώην πρωθυπουργού για ένα μελλοντικό come back στην πολιτική σκηνή αυτό θα φανεί.
Κι ας μην λησμονούμε μια δήλωση του βουλευτή του ΛΑΟΣ Μάκη Βορίδη, σύμφωνα με την οποία ο πρώην πρωθυπουργός έχει ρόλο (όπως οι κ. Σαμαράς και Καρατζαφέρης και η Ντόρα Μπακογιάννη) ώστε να πάψει να είναι πολυδιασπασμένη η ευρύτερη Κεντροδεξιά...
