Δεν είναι που συνεχίζει να γίνεται το μαλλιοκούβαρο στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι που έχουν ξεπεράσει τα όρια της διχοτόμησης και πάνε προς τριχοτόμηση. Δεν είναι που «τι είν’ ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του». Δεν είναι καν που το πολιτικό «τέκνο» Τσίπρας είπε τον πολιτικό «πατέρα» εκβιαστή, δεν είναι γενικά που γίνεται της κακομοίρας. Είναι που...
...Είναι που χθες, που ουσιαστικά ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του ο Αλέκος Αλαβάνος για την Περιφέρεια Αττικής, αφού βεβαίως είχε γυρίσει την πλάτη στον Αλέξη, μας είπε, έτσι, κάτι πράγματα που μας επιτρέπουν να κάνουμε γουστόζικους συνειρμούς.
Είπε δηλαδή, μεταξύ άλλων, ότι αν λάχει και εκλεγεί - διότι αναγνωρίζει ότι ένα τέτοιο εγχείρημα είναι δύσκολο - θα απαγορεύσει τους τροϊκανούς να μπαίνουν στην περιφέρεια Αττικής. Θα είναι περσόνες νον... γκράτες! (ποιητική αδεία το βάζουμε έτσι). Και η συγκεκριμένη περιφέρεια θα είναι «απαγορευμένη περιοχή» για τους της Τρόικας!
Ε, μη μου πείτε! Φανταστείτε μόνο λιγάκι τη φάση. Εκλέγεται λέμε ο Αλαβάνος (από απίθανο έως ανύπαρκτο) και πάει και στρογγυλοκάθεται στη θέση του περιφερειάρχη και το παίζει Βάσκος αυτονομιστής. Κηρύσσει «ανεξάρτητη» την περιφέρειά του και δεν αφήνει όχι τους της Τρόικας, ούτε τον Γιώργο να πατήσει το πόδι του. Κι έρχονται οι Τροϊκανοί - άλλωστε κάθε τρεις και δύο εδώ είναι - και κάθονται στην πόρτα της περιφέρειας και την χτυπάνε («εγώ χτυπώ την πόρτα σου, ήρθα μετανιωμένος»), και ο Αλαβάνος τους αφήνει στο χαλάκι της εισόδου. Ίσα που μπορεί να τους ρίξει και κάνα μπουγέλο νερό από το παράθυρο. Ε, γιατί τόσο που μας έχουν... δροσίσει, καιρός τους είναι να... δροσιστούν και αυτοί. Και δεν ξέρει τι να κάνει ο Παπανδρέου και παίρνει έναν πολιορκητικό κριό, και τρέχει να κάνει ντου, ν’ ανοίξει τις πόρτες, να προλάβει να στρώσει το κόκκινο χαλί, να κάνει και 17 τεμενάδες, να ξεσκονίσει και το ευρωπαϊκό υπόδημα, να μπορέσουν να εισέλθουν οι... μπουγελωμένοι στο «κάστρο Αλαβάνου». Κάτι σαν «ελεύθερος πολιορκημένος», κάτι σαν «επαναστάτης χωρίς αιτία», κάτι σαν «κράτος εν κράτη» η Περιφέρεια Αλαβάνου, κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Επίσης, μας είπε και το άλλο. Ότι αν λέει είναι αυτός ο περιφερειάρχης στην περιφέρειά του, δεν θα κάνει απολύσεις εργαζομένων διότι θα εφαρμόζει το Σύνταγμα και όχι τους νόμους του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, ανά την Ελλάδα κόσμος θα απολύεται, αλλά εκεί, στην Αττική, ο βράχος Αλαβάνος θα κρατάει τα μπόσικα και όλους τους εργαζομένους. Τόσο που αίφνης όλοι θα κοιτάνε πώς να βρεθούν εργαζόμενοι στη συγκεκριμένη περιφέρεια για να απαλλαγούν από το φόβο πιθανής απόλυσης. Και ο Παπανδρέου θα τραβάει τα ολίγα μαλλιά που διαθέτει.
Βέβαια, ο Αλέκος Αλαβάνος ξέρει τι λέει. Διότι μιλάει εκ του ασφαλούς. Ξέρει ότι δεν υπάρχει ο... κίνδυνος να εκλεγεί - έτσι που έχει γίνει ο χώρος, αλλά ακόμη και ενωμένος να ’τανε - οπότε μπορεί να λέει ό,τι του κάνει κέφι και να επιδίδεται σε διάφορους δονκιχωτισμούς, τους οποίους ποτέ δεν θα κληθεί να εφαρμόσει. Και οι οποίοι μπορεί να ακούγονται ενδιαφέροντες, ίσως και ελκυστικοί λόγω της απελπισίας στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία, αλλά βεβαίως απέχουν από την πραγματικότητα.
Θα ’χε ενδιαφέρον, πάντως, από ένα καπρίτσιο των εκλογέων να γινόταν περιφερειάρχης. Έτσι για να βλέπαμε τι θα εφάρμοζε και αν θα εφάρμοζε από όλα αυτά και σ’ αυτή την περίπτωση τι θα έκανε ο Γιώργος.
