Τα δεδομένα της παρούσας πολιτικής και οικονομικής συγκυρίας είναι αδυσώπητα.
Το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος καταρρέει, οι δε βασικές του συνιστώσες, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις όποιες διαφορές τους και να συνεννοηθούν, παραγνωρίζοντας ότι η κατάρρευση θα αφορά και στις δύο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου καταφεύγει σε τερτίπια, προχωρά σε συμφωνία με τον Ευάγγ. Βενιζέλο και τους βαρόνους του ΠΑΣΟΚ και στο βάθος του μυαλού του δείχνει να έχει εκλογές ίσως δε και τη δική του έξοδο.
Η κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα εξεγέρσεως.
Οι δανειστές της χώρας διαπιστώνουν ότι το όνομα «Παπανδρέου» δεν μπορούσε από μόνο του να επαρκέσει, ώστε να περάσουν ανώδυνα (και χωρίς να ξεσηκωθούν ακόμη και οι πέτρες) τα βάρβαρα μέτρα λιτότητας και εκποιήσεως της δημόσιας περιουσίας.
Και τώρα φοβούνται (και το φοβούνται βασίμως) πως αν «πέσει» η Ελλάδα (και ο Γ.Α. Παπανδρέου) τότε είναι πιθανόν ένα ντόμινο καταρρεύσεων σε αδύναμες ευρωπαϊκές οικονομίες, καταρρεύσεων που θα φτάσουν και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπως παραδέχθηκε ο πρόεδρος Ομπάμα.
Υπό το πρίσμα αυτό, δεν είναι τυχαίο ότι ο Ευρωπαίος επίτροπος Όλι Ρεν εξέφρασε την πεποίθησή του ότι θα δοθεί η 5η δόση των δανείων ύψους 12 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα στις αρχές Ιουλίου και ότι θα προχωρήσει η πρόσθετη δανειοδότηση για να αποφευχθεί το σενάριο της χρεοκοπίας. Ο εκπρόσωπός του Αμαντέου Αλταφάζ, αφού αποσαφήνισε ότι «το θέμα αυτό, δηλαδή της επαναδιαπραγματεύσεως του Μνημονίου, δεν βρίσκεται στο τραπέζι και δεν έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα από τις ελληνικές αρχές», τόνισε πως «δεν υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο», για την περίπτωση που η ελληνική Βουλή δεν ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Και οι εκπρόσωποι του Γαλλογερμανικού άξονα, ο πρόεδρος Σαρκοζί της Γαλλίας και η καγκελάριος Μέρκελ της Γερμανίας «έβαλαν πλάτη» στον Γ.Α. Παπανδρέου, όπως το έπραξε και ο εκπρόσωπος του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.
Παρ’ όλα αυτά, η αριστερή αντιπολίτευση ζητεί εκλογές, ευελπιστώντας ότι θα αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων προς τα αριστερά, η δε ΝΔ και ο αρχηγός της Αντώνης Σαμαράς, ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, ζητεί κι αυτός εκλογές, προφανώς με βάση (και) την (όχι) αυταπόδεικτη λογική ότι «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Η ηγεσία της ΝΔ, η οποία φέρει το δικό της μερίδιο ευθύνης για το ναυάγιο της κυβερνήσεως συνεργασίας, επιμένει πως το δικό της πρόγραμμα είναι αυτό που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση και ότι, εν πάση περιπτώσει, έχει διαμορφωθεί ένα νέο πολιτικό σκηνικό, µέσα στο οποίο ο χρόνος της κυβέρνησης είναι µετρηµένος.
Ωστόσο, η ηγεσία της ΝΔ, η οποία αρνείται να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το οποίο, όμως, θα κληθεί να εφαρμόσει αν κερδίσει (αυτοδύναμα) τις εκλογές, έχει προβλήματα στις σχέσεις της με την ευρωπαϊκή δεξιά, σχέσεις που αυτή την περίοδο θεωρούνται ψυχροπολεμικές.
Άλλωστε, ο Α. Σαμαράς προσπάθησε να πείσει τους ομοϊδεάτες του στην Ευρώπη ότι το δικό του πρόγραμμα (το Ζάππειο ΙΙ) είναι αυτό που μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση, καθώς και για τη θέση του για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, αλλά απέτυχε.
Οι ηγέτες της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς φέρονται (με βάση σχετικές πληροφορίες) να θεωρούν ότι δεν μπορεί ο Α. Σαμαράς να κινείται με αυτόν τον δογματικό τρόπο, όταν πολλοί από αυτούς έχουν κάνει τεράστιες προσπάθειες για να πείσουν ορισμένους «απρόθυμους» εταίρους για την ανάγκη να στηριχθεί η Ελλάδα.
Η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ τόνισε την Παρασκευή – παρόντος του προέδρου Σαρκοζί – ότι «θα ήταν καλό αν και η αντιπολίτευση υποστήριζε τον Έλληνα πρωθυπουργό». Ο δε συντηρητικός, πρώην πρωθυπουργός της Βαυαρίας, Έντμουντ Στόιμπερ τόνισε χαρακτηριστικά: «Το δικό μας, συντηρητικό, αδελφό κόμμα της ΝΔ στην Ελλάδα αποτυγχάνει σε όλα τα επίπεδα. Φέρει μεγάλη ευθύνη για τη μιζέρια του χρέους. Είναι παρανοϊκό το ότι ειδικά αυτό το κόμμα βγάζει τον κόσμο στους δρόμους για να διαδηλώνει ενάντια στα μέτρα λιτότητας».
Η ΝΔ «βλέπει» πίσω από όλα αυτά ότι υπάρχει – με κυβερνητική ευθύνη – παραπληροφόρηση στην Ευρώπη για τις θέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, αλλά δεν εξηγεί γιατί ο Α. Σαμαράς δεν μπόρεσε να πείσει τους κ. Φιγιόν, Ρομπάι και Μπαρόζο.
Το κλίμα εκτιμάται ότι είναι βαρύ στην ευρωπαϊκή κεντροδεξιά για τη ΝΔ και τον Α. Σαμαρά, ο οποίος, παρά ταύτα, πιστεύει ότι η στρατηγική που έχει χαράξει θα δικαιωθεί, αν και (με βάση σχετικά δημοσιεύματα) αρκετά κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως φέρονται να πιστεύουν πως ο κ. Σαμαράς επιστρέφει, με τη στάση του, στη φορτισμένη πολιτικά, λόγω του προβλήματος με την ΠΓΔΜ , περίοδο 1992-1995.
Εξ άλλου, ας σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει το δημοσκοπικό προβάδισμα και υφίσταται σημαντικές απώλειες προς όλες τις πολιτικές κατευθύνσεις και αυτό έχει οδηγήσει τη ΝΔ, σε ένα άνετο δημοσκοπικό προβάδισμα της τελευταίας, της τάξεως των 4 μονάδων.
Αυτή η δημοσκοπική ανάκαμψη της ΝΔ έχει, όμως, επιτευχθεί με την προβολή μίας πολιτικής, η οποία δεν εγγυάται την αποτελεσματική αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων, ο δε Αντώνης Σαμαράς αποφεύγει να προετοιμάσει το έδαφος για την εφαρμογή μιας αναγκαστικά δύσκολης οικονομικής πολιτικής, που θα οδηγήσει στην υπέρβαση του μνημονίου και των περιορισμών του, εκτιμά ο Γιώργος Κύρτσος.
Αυτά είναι τα μέχρι στιγμής – κατά την άποψη του γράφοντος – δεδομένα, τα οποία, όπως είναι φυσικό, εξαιτίας της ρευστότητας που υπάρχει αλλάζουν συνεχώς.
Το αν βεβαίως αυτές είναι οι αλλαγές θα είναι προς το καλύτερο ή το χειρότερο θα φανεί.
Όπως θα φανεί στις προσεχείς εκλογές σε ποιο βαθμό η κοινωνία θα εμπιστευθεί τον Αντώνη Σαμαρά, όπως ο ίδιος ζήτησε να πράξουν οι «γαλάζιοι» βουλευτές στο πρόσωπό του.
