Σε κατάσταση πολιτικής και κοινωνικής απομονώσεως έχουν περιέλθει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Γιώργος Α. Παπανδρέου, εξαιτίας της βάρβαρης και αδιέξοδης πολιτικής την οποία επιμένουν να ακολουθούν σε βάρος της κοινωνίας, μια πολιτική η οποία οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, στην εξαθλίωση τους πολίτες, βυθίζει τον τόπο ολοένα και περισσότερο στην ύφεση και ως εκ τούτου προεξοφλείται ότι η χώρα θα παραμείνει στο τούνελ για πολλά – πολλά χρόνια.
Οι πολίτες έχουν αρχίσει να εξεγείρονται, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ «έχουν πάρει το όπλο τους», ορισμένοι υπουργοί διαφώνησαν (αλλά τελικώς συμφώνησαν) με πολλά σημεία του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, που κατατέθηκε στη Βουλή, η αντιπολίτευση, ιδιαίτερα η ΝΔ, δηλώνει πως δεν θα το ψηφίσει, οι δε δανειστές της χώρας δείχνουν να έχουν άρει την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση και στο ελλαδικό πολιτικό σύστημα και προς τούτο (όσο και αν δεν θέλει να το παραδεχθεί η κυβέρνηση) στέλνουν «επιτηρητές».
Με δεδομένο ότι η κατάσταση οδηγείται από το κακό στο χειρότερο, η κυβέρνηση μοιάζει με «πληγωμένο θηρίο, που σφαδάζει» και ως εκ τούτου όλα είναι πιθανά, ως προς τις αποφάσεις του πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου, αποφάσεις που θα γίνουν γνωστές το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα και περιλαμβάνουν είτε ανασχηματισμό της κυβερνήσεως, είτε (παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις) επίσπευση των εκλογών, είτε κάποιας μορφής δημοψήφισμα (με άγνωστο, όμως, ακόμη το ερώτημα).
ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΔΕΣΜΑ
«Υπάρχει λύση για την Ελλάδα», δήλωσε προ 10ημέρου ο επικεφαλής της Ευρωζώνης Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου στο Λουξεμβούργο, εννοώντας την «πρόσθετη χρηματοδότηση», ύψους άνω των 60 δισ. ευρώ με συμμετοχή και ιδιωτών σ’ αυτόν το δανεισμό, αν και οι περισσότερες ευρωπαϊκές εφημερίδες τονίζουν ότι αυτός ο πρόσθετος δανεισμός μπορεί να φτάσει και στα 100 δισ. ευρώ.
Αξιοσημείωτο, πάντως, είναι το γεγονός ότι τελική απόφαση τουλάχιστον για την 5η δόση από τα αρχικά 110 δισ. ευρώ δεν έχει ληφθεί, όπως σαφώς δηλώνεται από όλες τις πλευρές των δανειστών, ενώ, την ίδια στιγμή, είναι δεδομένο πως ορισμένες χώρες ζητούν πρόσθετες υποθηκεύσεις ελληνικής δημοσίας περιουσίας για να δώσουν την έγκρισή τους για την 5η δόση και για πρόσθετο δανεισμό.
Ωστόσο, ασχέτως της μεθοδεύσεως και της διευθετήσεως των ενδοκαπιταλιστικών συγκρούσεων, για τα χρήματα αυτά, αυτό που «μετράει» περισσότερο είναι οι όροι για την εκταμίευσή τους.
Και οι όροι αυτοί είναι αποικιακού χαρακτήρα, ουσιαστικά δε περιλαμβάνουν περαιτέρω περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, μιας εθνικής κυριαρχίας, η οποία είναι, ούτως ή άλλως, περιορισμένη, σύμφωνα με περσινή παραδοχή του ιδίου του Γιώργου Α. Παπανδρέου, αφ’ ης στιγμής η Ελλάδα προχώρησε στο Μνημόνιο.
Οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση (και περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα) περιλαμβάνουν σημαντική μείωση της απασχολήσεως στο Δημόσιο Τομέα – και αυτό σημαίνει απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αναδιάρθρωση ή κλείσιμο δημοσίων φορέων, περιορισμό των επιδομάτων στο Δημόσιο Τομέα και στα Ταμεία, περιορισμό δικαιούχων με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, 4ετή έκτακτη εισφορά «επί δικαίων και αδίκων», περιορισμό φοροαπαλλαγών, κ.α.
Σε ό,τι αφορά στις ιδιωτικοποιήσεις στον, υπό σύσταση, Οργανισμό Ιδιωτικοποιήσεων θα τεθούν τριμηνιαίοι στόχοι, η δε σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του θα αποφασίζεται από τη Βουλή και θα συμμετέχουν σ’ αυτό «παρατηρητές» της Τρόικας.
ΥΠΟ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑ
Όμως, στη συμφωνία υπάρχει και κάτι ακόμη:
Οι «επιτηρητές», ή όπως αλλιώς θα ονομαστούν.
Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου δήλωσε ότι ζήτησε την ενίσχυση του δημόσιου τομέα με τεχνογνωσία, αλλά και με ειδικούς και τεχνοκράτες, ενώ δέχθηκε τον όρο της επιτηρήσεως της διαδικασίας αποκρατικοποιήσεων από κοινοτικούς αξιωματούχους.
Η δε ανακοίνωση της Τρόικας αναφέρει σχετικώς:
«Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το νέο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων θα είναι αποτελεσματικό το ταχύτερο δυνατό, οι ελληνικές αρχές θα ενισχύσουν τη διαδικασία υλοποίησης, μεταξύ άλλων, μέσω τεχνικής συνδρομής από το ΔΝΤ, από κράτη μέλη της ΕΕ και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και μέσω δημιουργίας μηχανισμών παρακολούθησης».
«Υπό απόλυτα ξένο έλεγχο», ήταν, εν προκειμένω, ο πρωτοσέλιδος τίτλος στην «Ελευθεροτυπία», το δεν «ΠΑΡΟΝ» για το ίδια θέμα έγραψε «Ανθύπατοι στα Υπουργεία» και «Φιλιππινέζες της «Τρόικας» οι υπουργοί».
Όλα αυτά εξόργισαν την κυβέρνηση, η οποία εν μέσω πανικού, επετέθη κατά του Τύπου:
«Η κυβέρνηση καταγγέλλει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την επικίνδυνη παραπληροφόρηση μέσων ενημέρωσης, τα οποία δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη, είτε με ανύπαρκτες «πληροφορίες» για «ξένους επιτρόπους - ανθύπατους στα υπουργεία» είτε με ανοίκειες και ανιστόρητες εκφράσεις περί «Κατοχής» στην Ελλάδα», ανέφερε κυβερνητική ανακοίνωση.
Ανεξαρτήτως του τι ισχυρίζεται και του τι διαψεύδει η κυβέρνηση είναι γεγονός ότι δικοί υπουργοί αποδέχονταν πως υπάρχει η προοπτική των επιτηρητών: Για παράδειγμα ο υπουργός Αγροτικής Αναπτύξεως Κώστας Σκανδαλίδης δήλωσε ότι «δεν πρόκειται να δεχθεί έναν μπάστακα έξω από το γραφείο του, που θα του λέει τι να υπογράφει και τι όχι» (και τονίζοντας ότι αν αυτό συμβεί θα υποβάλει την παραίτησή του) ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος, ανέφερε ότι κανένας υπουργός δεν θα δεχθεί επίτροπο στο υπουργείο του, το δε μέλος του ΠΓ του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παναγιωτακόπουλος έθεσε το θέμα στη συνεδρίαση του οργάνου – κάνοντας λόγο για θέμα ξένης επικυριαρχίας και για μείωση της εθνικής ανεξαρτησίας – εξοργίζοντας το Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος επέμεινε ότι πρόκειται για τεχνική βοήθεια την οποία «ζητήσαμε».
ΦΟΥΝΤΩΝΟΥΝ ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Στο μεταξύ, μπορεί τα εργατικά συνδικάτα, είτε αυτά που θεωρούνται (και είναι) απαξιωμένα στα μάτια της κοινωνίας, είτε αυτά (όπως το ΠΑΜΕ) που νομίζουν πως εκφράζουν τις αγωνίες και τα «θέλω» των εργαζομένων, να καλούν σε απεργίες και διαδηλώσεις, αλλά αυτές οι μορφές κινητοποιήσεων έχουν αποδειχθεί ατελέσφορες και αναξιόπιστες και ως εκ τούτου δεν έχουν καμία μαζικότητα.
Όμως, την ίδια στιγμή συνεχίζονται οι, χωρίς κομματική ή συνδικαλιστική καθοδήγηση, κινητοποιήσεις των πολιτών και αυτή η στάση της κοινωνίας, όσο κι αν επικρίνεται ως απολιτική και ως μη έχουσα συγκεκριμένους στόχους και εναλλακτικές προτάσεις, δύσκολα μπορεί να τιθασευτεί, πόσο μάλλον να ελεγχθεί.
Οι πολιτικές δυνάμεις απλώς παρακολουθούν το «φαινόμενο», ανήμπορες να το ποδηγετήσουν, ευελπιστώντας, πάντως, ότι θα λειτουργήσει εκτονωτικά για τη συσσωρευμένη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, η δε κυβέρνηση (καθώς αυτήν αφορά πρωτίστως) δείχνει, προσώρας, να το αντιμετωπίζει σφυρίζοντας αδιάφορα...
Ωστόσο, μετά και το γνωστό επεισόδιο με τους προπηλακισμούς έξω από το Κοινοβούλιο, έχει εντείνει τα μέτρα ασφαλείας και δεν παύει να φοβάται το απρόβλεπτο. Και το απρόβλεπτο είναι μια προβοκάτσια, η οποία ουδείς είναι σε θέση να προβλέψει σε τι θα οδηγήσει.
Ως εξ αυτών, δεν είναι τυχαίο πως ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας καλεί την κυβέρνηση «να εγκαταλείψει τη στρατηγική της έντασης και οποιαδήποτε σκέψη για προβοκάτσια ευρείας κλίμακας απέναντι στο λαϊκό κίνημα», γιατί αν αυτό συμβεί «θα φέρουν την αποκλειστική ευθύνη».
Αλλά και το ΚΚΕ, διστακτικό, όπως πάντα, σε τέτοιου είδους αυθόρμητες κινητοποιήσεις, τηρεί αποστάσεις και δεν είναι τυχαία η δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα:
«Αυτό θέλουν και σου λένε: Πήγαινε σε μια πλατεία να εκτονωθείς. Θα πας μια μέρα, δυο, τρεις, ένα μήνα, θα κουραστείς. Επομένως, ο αγώνας δεν μπορεί να μένει στις πλατείες - δεν τις υποτιμούμε τις πλατείες. Κι εμείς κάνουμε κεντρικές κινητοποιήσεις, αλλά για να ριζώσει ο αγώνας και να έχει αποτελέσματα, πρέπει να πατήσει σε κάθε τόπο δουλειάς, εκεί που είναι απευθείας ο ταξικός αντίπαλος».
ΟΙ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ» ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
Όμως, εκείνο που τρομάζει περισσότερο την κυβέρνηση είναι το συγκεντρωμένο πλήθος έξω από τη Βουλή, όταν θα συζητείται και θα ψηφίζεται το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα (2012 – 2015) καθώς θεωρεί (και αυτό είναι απολύτως βάσιμο) ότι η λαϊκή οργή και η πίεση θα δυσκολέψουν τους όποιους σχεδιασμούς «να μαντρώσει» τους βουλευτές της, οι οποίοι διαφωνούν.
Στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει εκνευρισμός, ιδιαίτερα μάλιστα μετά τη γνωστή επιστολή των «16» βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σχετικά με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το σφυροκόπημά του στο ΚΤΕ Οικονομικών , αλλά και τις επίμονες πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες θα υπάρξουν διαρροές στην ψηφοφορία στη Βουλή ή και παραιτήσεις κυβερνητικών βουλευτών.
Άλλωστε, πολλοί βουλευτές έχουν φτάσει στο σημείο να μην τολμούν να κυκλοφορήσουν μέσα στον κόσμο (και αυτό σημαίνει πως είναι πλήρης η απαξίωση και η χρεοκοπία του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος) τα δε μέλη της κυβερνήσεως φοβούνται τις αποδοκιμασίες και τους προπηλακισμούς (και αυτό δείχνει την απόλυτη απομόνωση και απονομιμοποίηση της κυβερνήσεως).
Την ίδια στιγμή, η ΝΔ επιμένει να αρνείται τη συναίνεσή της στην κυβέρνηση, παρά τις αφόρητες πιέσεις που δέχθηκε ο Αντώνης Σαμαράς στις επαφές που είχε στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες με ομοϊδεάτες του, όπως ο Γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρόμπαϊ και ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.
ΟΜΠΑΜΑ: ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ…
Παρά ταύτα, ως «στήριγμα» της κυβερνήσεως Παπανδρέου εμφανίζεται μόνον ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος ζήτησε από την Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, στην Ουάσιγκτον, να βοηθήσει την Ελλάδα.
Σε µία στιγµή, κατά την οποία οι Ευρωπαίοι αμφιταλαντεύονται για τη χορήγηση νέου δανείου στην Αθήνα, ο Πρόεδρος Ομπάμα κατέστησε σαφές ότι από την Ελλάδα εξαρτάται η σταθερότητα του παγκόσμιου οικονοµικού συστήµατος, το οποίο παραµένει ευάλωτο.
«Ένα ανεξέλεγκτο σπιράλ και µια στάση πληρωµών σε χώρα - µέλος της ευρωζώνης θα ήταν καταστροφική για τη διεθνή οικονοµία», τόνισε ο Ομπάμα, δεσµευόµενος ότι η χώρα του θα συνδράµει στην αντιµετώπιση των οικονοµικών προβληµάτων της Ελλάδος.
«Είµαι πεισµένος ότι η Γερµανία θα ασκήσει τον ηγετικό της ρόλο και θα βοηθήσει την Ελλάδα να αντιµετωπίσει την κατάσταση», πρόσθεσε ο Πρόεδρος Οµπάµα και φυσικά έσπευσε να τονίσει ότι απαιτούνται επενδύσεις για να στηριχθεί η Ελλάδα, η οποία, όµως, χρειάζεται µεγαλύτερη διαφάνεια στο σύστηµά της.
Όλα δείχνουν πως το χρονικό διάστημα από τώρα μέχρι και την ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα στις αρχές Ιουλίου, θα είναι εξαιρετικά κρίσιμο για τις πολιτικές εξελίξεις.
Με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.
