Αυτή τη ρήση την είπε ο Δημοσθένης τον 3ο π.Χ. αιώνα προς τους Αθηναίους, στους οποίους δίνει τη συμβουλή να πάψουν να σκορπάνε και να σπαταλάνε το Δημόσιο Χρήμα και να προετοιμαστούν για πόλεμο. Τελικά αυτός ο περίφημος ρήτωρ και πολιτικός της αρχαιότητας του 322 π.Χ. σε ηλικία 62 ετών δηλητηριάστηκε.
Αν και έχουν περάσει από τότε 2400 χρόνια, εντούτοις όμως, η ρήση και τα λόγια αυτού του ανθρώπου, εξακολουθούν να είναι επίκαιρα, με τη διαφορά όμως ότι, αυτή τη φορά εμείς καλούμεθα να προετοιμασθούμε, για να αντιμετωπίσουμε ως Έθνος έναν άλλο πόλεμο, τελείως διαφορετικό και πιο επώδυνο, που έχει να κάνει με αυτήν ταύτην ακόμα, την ίδια την ύπαρξή μας.
Δεν ξέρω εάν ακόμα το έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η Χώρα μας βρίσκεται υπό τριπλή οικονομική κατοχή (ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ) και επομένως κινείται και δραστηριοποιείται κάτω από τη σκέπη της λεγόμενης Τρόικας. Και συνεπώς τα όρια των όποιων αποφάσεων της Κυβέρνησής μας, είναι προσδιορισμένα και καθορισμένα απ’ αυτήν (Τρόϊκα).
Δεν θα αναλωθώ σε παρελθοντολογία γιατί πιστεύω αυτό σε τίποτε δεν ωφελεί, απεναντίας βλάπτει και αποπροσανατολίζει τους πάντες και τα πάντα. Τα δεδομένα πλέον είναι γνωστά δεν αλλάζουν εύκολα και πατώντας μαγικά κουμπιά, αλλά με σκληρή και μεθοδευμένη δουλειά απ’ όλους μας. Το Δημόσιο χρέος έχει σκαρφαλώσει στα 350 δισ. ευρώ με ΑΕΠ 235 δισ. ευρώ και είναι στο 144% του ΑΕΠ.
Το τελευταίο καιρό γίνεται πολλή κουβέντα για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του Δημοσίου χρέους και η όλη προσπάθεια της Κυβέρνησης αναλώνεται, επικεντρώνεται και αυτοπαγιδεύεται πάνω σε αυτό το σημείο, σε βάρος φυσικά του Κυβερνητικού της έργου και της αξιοπιστίας της. Αναδιάρθρωση με οποιαδήποτε μορφή σημαίνει καθαρή χρεοκοπία για τη Χώρα μας και πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί. Σήμερα οι Ελληνικές Τράπεζες και τα ασφαλιστικά Ταμεία κατέχουν ομόλογα του Δημοσίου χρέους μας, 40 και 30 δισ. ευρώ αντίστοιχα.
Αναδιάρθρωση χρέους σημαίνει να ανακοινώσει η Χώρα μας ότι δεν θα πληρώσει τα ομόλογά της στο ακέραιον αλλά «κουρεμένα» στο 30% όπως προεξοφλούν οι αγορές. Τούτο σημαίνει ότι οι τράπεζες θα είχαν ζημία 12 δισ. ευρώ. Δηλαδή απώλεια όλων των κεφαλαίων τους. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα είχαν χασούρα 9 δισ. ευρώ. Με αυτά και μόνο τα στοιχεία, σαφώς προκύπτει ότι σε καμία περίπτωση δεν μας συμφέρει αναθεώρηση του χρέους, αλλά μόνο επιμήκυνση με περίοδο χάριτος και προς τα εκεί θα πρέπει να κινηθούμε και μάλλον προς τα εκεί οδεύουμε, με τις ευλογίες φυσικά των δανειστών μας και της Τρόικας.
Ο Κων/νος Καραμανλής έλεγε πάντοτε ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι ζήτημα ψυχολογίας. Το ίδιο πίστευε και ο Ανδρέας Παπανδρέου και έτσι άσκησαν την πολιτική τους, φαντασθείτε τι θα γινόταν αν π.χ. αύριο έβγαινε ο Πρωθυπουργός και δήλωνε ότι από τις επόμενες εκλογές οι 300 βουλευτές γίνονται 200. Αν η Κυβέρνηση δήλωνε επίσης ότι τα «δωράκια» προς τους Συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ όχι μόνον καταργούνται, αλλά τίθενται υπόψη του αρμοδίου Εισαγγελέα για τα περαιτέρω.
Το πρώτο τρίμηνο του 2011 τα έσοδα του Κράτους υστέρησαν κατά 1,4 δισ. ευρώ και σε αυτό συνετέλεσε βέβαια και το Εθνικό Σπορ των Ελλήνων, που είναι η φοροδιαφυγή. Είναι γνωστό σε όλους μας, ότι η μεγαλύτερη φοροδιαφυγή γίνεται από τους ελεύθερους επαγγελματίες οι περισσότεροι των οποίων δηλώνουν και προκλητικά μάλιστα ετήσιο εισόδημα πείνας, που κυμαίνεται από 10.000 μέχρι 30.000 ευρώ. Τι θα έκανε λοιπόν μια λογική και πρακτική Κυβέρνηση, θα καθιέρωνε την έκπτωση από το εισόδημα των φορολογουμένων, τουλάχιστον το 50% των δαπανών, που προέρχονται από τέτοιες επαγγελματίες κατηγορίες. Έτσι τα «μαύρα» χρήματα θα γίνονταν φοροαπαλλαγές για τον συνεπή φορολογούμενο και ταυτοχρόνως φορολογητέα ύλη για τον φοροφυγάδα.
Υπάρχουν και άλλα πολλά, που μπορούν να γίνουν, ώστε αυτό το Εθνικό Σπορ της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής, της φοροαπαλλαγής και της εισφοροδιαφυγής, που κατατρώγει και κατακαίει τις σάρκες και τα οστά της Ελληνικής Κοινωνίας, αν δεν παταχθεί τουλάχιστον να περιορισθεί στα Ευρωπαϊκά Επίπεδα. Με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, η φοροδιαφυγή σήμερα υπολογίζεται άνω των 15 δισ. ευρώ και εισφοροδιαφυγή περισσότερη των 8 δισ. ευρώ.
Αν η Κυβέρνηση εξήγγειλε μέτρα ριζοσπαστικά και αποκτούσε την εμπιστοσύνη του Έλληνα, τότε θα μπορούσε να κυκλοφορήσει το χρήμα από τα μπαούλα και τα σεντούκια, στις αγορές και η ψυχολογία θα άλλαζε από τη μία μέρα στην άλλη και η Οικονομία σίγουρα θα έπαιρνε για τα καλά μπροστά.
Μια χώρα, που οι καταθέσεις στις Τράπεζες των υπηκόων, της, υπερβαίνουν τα 200 δισ. ευρώ και άλλες τόσες ή και περισσότερες βρίσκονται στην Ελβετία, δεν πτωχεύει εάν γνωρίζει και μπορεί να διαχειρισθεί σωστά αυτά τα μεγάλα χρηματικά ποσά, αρκεί να κατορθώσει να εμπεδώσει στους κατοίκους της, την εμπιστοσύνη προς την Κυβέρνησή του, που σήμερα λείπει παντελώς.
