Δεν είναι καλά τα μαντάτα. Άμα σας λέω! Δεν είναι καθόλου καλά. Εδώ έχουμε αρχίσει να κλίνουμε: «η αναδιάρθρωση της αναδιάρθρωσης, την αναδιάρθρωση, ώ αναδιάρθρωση». Με όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους έρχεται και επανέρχεται στην επιφάνεια, το θέμα της αναδιάρθρωσης, είτε από μέσα είτε από εισαγόμενο. Και μην μου πείτε: «μπα, αφού η κυβέρνηση το διαψεύδει δεν υπάρχει πρόβλημα!», γιατί ακριβώς εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Όπως έχουμε διαπιστώσει και ξαναδιαπιστώσει και ματαδιαπιστώσει, ό,τι διαψεύδεται είναι και το μόνο βέβαιο ότι θα γίνει τελικά. Το είπε, άλλωστε και χθες η Βάσω Παπανδρέου, εκεί που τον είχαν βάλει στη μέση τον Γιώργο Παπανδρέου, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος και του τα ψέλνανε. «Άλλα λέμε και άλλα κάνουμε», του είπε. Τι, ψέματα είπε;
Γι’ αυτό σας λέω και με το θέμα της αναδιάρθρωσης κάτι δεν πάει καλά. Πώς το πάνε, πού το φέρνουν, όλο στο στόμα τους την έχουν. Και πώς μου κάνει ότι όλη αυτή η κουβέντα δεν είναι παρά ένας έμμεσος τρόπος... ψυχολογικής προετοιμασίας για ό,τι πρόκειται να μας βρει στο μέλλον. Το οποίο, δεν βλέπω να είναι και πολύ απώτερο.
Συναντήθηκε προχθές ο Παπανδρέου με αυτόν τον Σόρος, τον μεγαλοεπενδυτή. Μπας και τον πείσει, προφανώς να επενδύσει κανά φράγκο και στην Ελλάδα, γιατί «κρα» κάνουμε για επενδύσεις. Διότι αυτός ο τύπος, ο Σόρος, κινεί τα νήματα στις παγκόσμιες αγορές.
Είναι μέρος αυτού που λέμε «οι αγορές», οι οποίες, ως γνωστόν μας έχουν στενάξει. Οπότε, άμα πειστεί ο Σόρος να επενδύσει που είναι μέρος των «αγορών» θα μας δουν και με καλύτερο μάτι οι υπόλοιποι,... λέμε εμείς τώρα.
Τον έπεισε, δεν τον έπεισε; Δεν μάθαμε. Κάτι γενικόλογα ακούσαμε και η κάλυψη του γεγονότος ήταν μάλλον «περιγραφική». Συναντήθηκαν. Η συνάντηση διήρκεσε τόσο και... Και αυτά!».
Παραπάνω δεν είχε. Το μόνο που μάθαμε, τέλος πάντων, ήταν ότι είπε πως «Οι ΗΠΑ θέλουν να σωθεί η Ελλάδα». Πολύ καλά και σας ευχαριστούμε. Το «πώς» είναι το θέμα.
Αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι αυτός ο Σόρος είχε από πέρσι προβλέψει ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Και αυτό που μάθαμε επίσης είναι ότι και αυτός το ζήτημα της πιθανής αναδιάρθρωσης το παίζει στα δάκτυλα. Τώρα, γιατί, ένας άνθρωπος που έχει εκτιμήσει ότι θα χρεοκοπήσει και ότι μας χρειάζεται αναδιάρθρωση θα ήθελε τυχόν να επενδύσει στην Ελλάδα, αυτή είναι μια εύλογη απορία. Μόνο εάν ήταν φιλάνθρωπος ενδεχομένως θα το έπραττε. Αλλά ο συγκεκριμένος πολλώ απέχει.
Όχι μόνον είναι στυγνός επιχειρηματίας αλλά είναι γνωστός και για τις «κερδοσκοπικές» του κινήσεις στη διεθνή οικονομία.
Πέραν αυτού εκ του εξωτερικού βομβαρδιζόμαστε με άρθρα, προβλέψεις και δηλώσεις, ότι η Ελλάδα πάει για αναδιάρθρωση, χρειάζεται αναδιάρθρωση και άλλα τέτοια. Τα μισά βέβαια από αυτά, εν συνεχεία διαψεύδονται, αλλά τι σημασία έχει; Το κακό γίνεται. Η εικόνα και η αίσθηση και προς τις περίφημες «αγορές» περνάει. Το κλίμα δημιουργείται. Τελευταίο επεισόδιο αυτό με τον Στρος Καν του Δ.Ν.Τ., ο οποίος φέρεται να είπε ότι πάμε για αναδιάρθρωση, μέσω σχετικού άρθρου που δημοσιεύτηκε σε γερμανικό περιοδικό. Ο ίδιος βέβαια το διέψευσε, αλλά διπλωματικές πηγές υποστηρίζουν - βάσει δημοσιογραφικών πληροφοριών- ότι ο Στρος έχει ταχθεί εδώ και καιρό υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, και την άποψη αυτή την έχει μεταφέρει και σε Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου. Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών μάλιστα, φέρεται να του απάντησε πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει λόγω των επιπτώσεων που θα έχει στην ευρωζώνη.
Πολλή κουβέντα, πάρα πολλή κουβέντα, όπως λέγαμε και στην αρχή, η οποία τίποτα, μα τίποτα καλό δεν προμηνύει. Και πολλές διαψεύσεις επίσης. Η καλύτερη «απόδειξη» ότι κάτι δεν πάει καλά σχετικά με την αναδιάρθρωση εννοώ. Γιατί, για τα υπόλοιπα, το ξέρουμε το μαύρο μας το χάλι.
