Την ώρα που η Λιβύη σπαράσσεται, την ώρα που οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις οξύνονται (και ανοίγουν συνεχώς νέα μέτωπα, τα οποία «κρύβουν» πολεμικές αναμετρήσεις) την ώρα που η Ιαπωνία προσπαθεί να συνέλθει από τους σεισμούς, τσουνάμια και ραδιενέργεια, την ώρα που η παγκόσμια οικονομία τελεί υπό κατάρρευση, οι εν Ελλάδι απαξιωμένες πολιτικές ηγεσίες, κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, αρπάζονται σαν τα παιδάκια της γειτονίας.
Κοντά δυο χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσεως, συνεχίζουν ακόμη να «ξεκατινιάζονται» για το ποιος φέρει την ευθύνη για το σημερινό μας κατάντημα, αλλά δεν αντιλαμβάνονται πως η κοινωνία δεν ασχολείται με τέτοιου είδους ανόητους τσακωμούς.
Μα για τόσο ηλίθιους περνάνε τους πολίτες;
Ή νομίζουν πως έτσι θα αποπροσανατολίσουν και θα γλιτώσουν από την οργή της κοινωνίας, η οποία, ανοργάνωτα και ασυντόνιστα, έχει ξεκινήσει τα γιούχα, τους προπηλακισμούς κατά πολιτικών.
Είναι δε γνωστά, το γιαούρτωμα κατά του Θόδωρου Πάγκαλου στην Κερατέα και η ένταση που επικράτησε στη Σύρο, κατά την εκεί επίσκεψη του πρωθυπουργού, όταν ομάδα φοιτητών και μαθητών, διαδήλωσε κατά της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά ήρθαν αντιμέτωποι με τις αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες έκαναν χρήση δακρυγόνων για να τους απωθήσουν.
Την ώρα που ο κόσμος καίγεται, η κυβέρνηση, θέλοντας να μας πείσει πως τα ξεσπάσματα των πολιτών είναι «δήθεν αντιδράσεις» (έτσι είπε ο κ. Γ. Πεταλωτής), στοχοποίησε εκ νέου την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ως υπεύθυνη γι’ αυτά τα οργισμένα ξεσπάσματα και ζήτησε μάλιστα εκ των προτέρων (την Τετάρτη) να καταδικάσει(!!!) η Κουμουνδούρου τα (όποια) επεισόδια και αποδοκιμασίες εις βάρος υπουργών, επρόκειτο να συμβούν την 25η Μαρτίου, επικαλούμενη πληροφορίες τις οποίες είχε.
Όλα αυτά συμβαίνουν σε μία χρονική συγκυρία κατά την οποία, εκτός βεβαίως - αλλά όχι ασχέτως - της δραματικής κρίσεως, οικονομικής και πολιτικής, που βιώνει η χώρα:
-Οι πολιτικοί αρχηγοί, την επαύριον της Συνόδου των χωρών – μελών της ζώνης του ευρώ, αρπάχτηκαν στη Βουλή σαν τα κοκόρια, για το... παρελθόν, ενώ στο... χορό μπήκε και ο αρχηγός του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης που αντάλλαξε διαξιφισμούς με τον αρχηγό της ΝΔ.
-Γνωστοποιήθηκαν (στην «Καθημερινή») αμερικανικά έγγραφα, διά της γνωστής ιστοσελίδας Wikileaks, που αφορούν σε κορυφαία στελέχη των αστικών κομμάτων, έγγραφα τα οποία δεν τους περιποιούν ιδιαίτερη τιμή και δείχνουν μάλιστα νοοτροπίες, μεταξύ τους μαχαιρώματα, αλλά και θέσεις (όπως για το «Μακεδονικό» τις οποίες δημοσίως δεν είχαν τολμήσει να διατυπώσουν).
Ύστερα απ’ όλα αυτά, κυρίως δε εξαιτίας της οικονομικής και κοινωνικής κρίσεως, διερωτώμεθα γιατί τείνουν να γίνουν της μόδας οι αποδοκιμασίες, τα γιαουρτώματα και γενικώς οι τυφλές πράξεις διαπομπεύσεως δημοσίων προσώπων, όπως το γιαούρτωμα κατά του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως, ο οποίος για μια ακόμη φορά «τα έβαλε» με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο κατηγόρησε ότι «έχει επιλέξει τακτικές και μεθοδεύσεις που θυμίζουν έντονα όσα έκαναν οι εχθροί του κοινοβουλευτισμού εναντίον της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Εκείνος που τελικά κέρδισε τότε, ήταν ο φασισμός και οι Ναζί».
Ο Θ. Πάγκαλος κατονόμασε και τους φυσικούς αυτουργούς της επιθέσεώς εναντίον του, αλλά – δυστυχώς γι’ αυτόν – διαψεύσθηκε. Διαψεύσθηκε δε ακόμη και από τον …ορκισμένο εχθρό του ΣΥΡΙΖΑ, το βουλευτή του ΛΑΟΣ Μάκη Βορίδη.
Παρά ταύτα, επανήλθε και ισχυρίσθηκε ότι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει Αλβανούς για να του επιτίθενται, ενώ πρόσθεσε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει την ευθύνη για οποιαδήποτε δολοφονική επίθεση εναντίον του!!!
«Ο,τιδήποτε συμβεί από εδώ και στο εξής, οποιαδήποτε συκοφαντική επίθεση ή προβοκάτσια στηθεί εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, θα θεωρήσουμε πως έχει τη συμφωνία και την κάλυψή σας», έγραψε ο Αλέξης Τσίπρας στον πρωθυπουργό.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος συνετάχθη, εκών - άκων, με τις θεωρήσεις του Θ. Πάγκαλου και έτσι συνεχίσθηκε ένας πόλεμος (που δεν γνωρίζουμε πως και αν θα λήξει) ο οποίος μάλλον τις κουτσομπολίστικες στήλες των εφημερίδων αφορά, παρά έχει να κάνει με τα δυσβάστακτα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.
Της κοινωνίας η οποία αδυνατεί (και δεν την νοιάζει) να κατανοήσει πως είναι δυνατόν ο Νο 2 της κυβερνήσεως να κατηγορεί ένα κοινοβουλευτικό κόμμα (και μάλιστα χωρίς στοιχεία) πως απεργάζεται τη δολοφονία του, όπως είναι δύσκολο να αντιληφθεί με ποια λογική ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μπορεί να επεμβαίνει στα εσωτερικά άλλων κομμάτων και να ισχυρίζεται πως ο Πρόεδρος του ΣΥΝ είναι πολύ μακριά από τη δημοκρατική Αριστερά (σ.σ. δεν εννοούσε το κόμμα του κ. Κουβέλη).
Ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε πως «με πλήρη κυβερνητική κάλυψη εξυφαίνεται μια πρωτοφανής πολιτική σκευωρία σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ», τόνισε ότι η βία δεν ανήκει στην κουλτούρα της Αριστεράς και επεσήμανε ότι «τη βία την επιλέγουν όλοι όσοι θέλουν τον κόσμο κλεισμένο στο σπίτι του και όχι πρωταγωνιστή».
Είναι δεδομένο πως ο καθένας έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να μιλά και να εκφράζεται ελεύθερα, να λέει ό,τι και όπως το θέλει.
Φοβούμαι, όμως, πως ο Θ. Πάγκαλος και η κυβέρνηση ηθελημένα λησμονούν πως όταν αυξάνεται η φτώχεια των ανθρώπων, είναι σχεδόν εξωπραγματικό να ζητά κανείς «ευπρέπεια» και αυτοσυγκράτηση από ομάδες πληθυσμού που έχασαν τη δουλειά τους, χρωστούν σε τράπεζες και αλλού και συγχρόνως δεν βλέπουν κανένα φως στην άκρη του τούνελ.
Οι νέες συνθήκες μαζικοποιούν τη φτώχεια, άρα είναι πιθανόν μαζικοποιήσουν και την αντίδραση που θα έλθει. Η δε αντίδραση αυτή μπορεί να γίνεται με καταδικαστέες μεθόδους, αλλά η αγανάκτηση και η απελπισία δεν έχουν τρόπους. Δεν έχουν λεπτότητα, αλλά, αντίθετα, έχουν οργή, επιθετικότητα και τάση εκδικήσεως για όσα έχουν συμβεί.
Φυσικά δεν τιθασεύονται με κοκορομαχίες και με άγονες, παιδιάστικες αντιπαραθέσεις, μεταξύ... μεγάλων παιδιών... Και δεν τιθασεύονται ούτε με ευχολόγια, ούτε με κηρύγματα περί Δημοκρατίας και με (κατά τα λοιπά χρήσιμες) ιστορικές αναδρομές (στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης ή στις Ερυθρές Ταξιαρχίες, ή στους «αγανακτισμένους πολίτες» της δεκαετίας του ’60) αλλά με λύσεις στα προβλήματα, που προκαλούν την απελπισία και την οργή της κοινωνίας και των πολιτών.
