Εντυπωσιασμένο από τις εξελίξεις στην κατεχόμενη Κύπρο και την κλιμακούμενη, πραγματικά πρωτοφανή ένταση στις σχέσεις Τουρκοκυπρίων και Τούρκων, έδειχνε το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» τη Δευτέρα. «Αχάριστος αδελφός» ήταν ο τίτλος σχετικού δημοσιεύματός του και όχι τυχαίος. Για «αχαριστία» των Τουρκοκυπρίων έναντι της Τουρκίας μίλησε ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. «Μετά από μια διαδήλωση στον τουρκοκυπριακό τομέα της Λευκωσίας, όπου εμφανίστηκαν πανό εναντίον της Άγκυρας, οι σχέσεις ανάμεσα στη μικρή νησιωτική δημοκρατία (σ.σ. το περιοδικό εννοεί το κατοχικό παράνομο ψευδοκράτος) και στο μεγάλο αδελφικό κράτος έχουν αισθητά διαταραχθεί... Ο Ερντογάν αντέδρασε οργισμένα και απαίτησε να οδηγηθούν οι διαμαρτυρόμενοι ενώπιον του δικαστηρίου», γράφε το «Σπίγκελ».
Ο θυμός του Ερντογάν έφτασε μέχρι του σημείου να ανακαλέσει τον πρεσβευτή της Τουρκίας στα κατεχόμενα - τον μοναδικό άλλωστε που υπάρχει εκεί, αφού μόνο η Άγκυρα αναγνωρίζει ως «κράτος» το καθεστώς του κατοχικού Αττίλα, που η ίδια εγκαθίδρυσε - τον οποίο είχε διορίσει μόλις τον Αύγουστο του 2010!
Και όχι μόνο αυτό. Ο Ερντογάν, σε μια επίδειξη «πολιτικού τσαμπουκά» απέναντι στους Τουρκοκύπριους, διοχέτευσε στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης πληροφορίες ότι αντικαταστάτης του ανακληθέντος Τούρκου πρεσβευτή θα είναι ο Τούρκος υπεύθυνος για την επιβολή στα κατεχόμενα του προγράμματος λιτότητας, που ξεσήκωσε την οργή και τις διαδηλώσεις των Τουρκοκυπρίων!
Μέσα στο πλαίσιο αυτό, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το νέο συλλαλητήριο που έχει προαναγγελθεί από τα τουρκοκυπριακά συνδικάτα για τις 2 Μαρτίου στον κατεχόμενο τομέα της Λευκωσίας.
Ας δούμε, όμως, τα γεγονότα που έχουν μεσολαβήσει πριν αναζητήσουμε βαθύτερες αιτίες αυτής της όντως πρωτοφανούς κρίσης μεταξύ Τουρκοκυπρίων και Τούρκων.
«ΑΝΤΕ ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ’ΔΩ!» ΕΓΡΑΦΕ ΠΑΝΟ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ
Στις 28 Ιανουαρίου, έγινε στην κατεχόμενη Λευκωσία μια τεράστια διαμαρτυρία Τουρκοκυπρίων εναντίον της πολιτικής λιτότητας στα κατεχόμενα, που αποφάσισε να επιβάλει η τουρκική κυβέρνηση, η οποία επιδοτεί με 1 δισεκατομμύριο τουρκικές λίρες (κάτι λιγότερο από 500 εκ. ευρώ) τον προϋπολογισμό, ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων λιρών του ψευδοκράτους.
Ο κόσμος που μαζεύτηκε στο συλλαλητήριο ήταν πάρα πολύς - γύρω στα 40.000 άτομα, τη στιγμή που όλοι οι Τουρκοκύπριοι, χωρίς τους Τούρκους εποίκους, υπολογίζονται σε μόλις 85.000 σε ολόκληρη την Κύπρο, καθώς δεκάδες χιλιάδες έχουν εγκαταλείψει το νησί.
Ακόμη σημαντικότερος, όμως, ήταν ο παλλαϊκός τουρκοκυπριακός χαρακτήρας της συγκέντρωσης. Την είχαν οργανώσει 26 τουρκοκυπριακά συνδικάτα από δεξιά ως ακροαριστερά και την στήριξαν όλα τα τουρκοκυπριακά κόμματα της αντιπολίτευσης, από το δεξιό κόμμα του Σερντάρ Ντενκτάς ως το κεντροαριστερό κόμμα του τέως «προέδρου της ΤΔΒΚ» Μεχμέτ Αλί Ταλάτ - γι’ αυτό είχε άλλωστε και τόσο μεγάλη συμμετοχή.
Πρωτοφανής, όμως, ήταν και η οξύτατη αντίθεση και κριτική προς την Τουρκία ορισμένων πανό που κρατούσαν κάποιοι διαδηλωτές, προερχόμενοι προφανώς από μικρές ομάδες και οργανώσεις.
«Άγκυρα, τράβα το χέρι σου από το γιακά μας!», «Αυτή χώρα είναι δική μας, εμείς θα τη διοικήσουμε!», «Άγκυρα, δεν θέλουμε ούτε τα λεφτά σου, ούτε το πακέτο σου, ούτε τους δημόσιους υπαλλήλους σου», έγραφαν μερικά από τα πιο προκλητικά πανό, με αποκορύφωμα ένα που είχε το σύνθημα «Άντε φύγετε από ’δω!».
«ΤΟΥΡΚΟΣ» Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΑΠΕΙΛΕΙ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ
Ευνόητο είναι ότι ο Ερντογάν έγινε και μεταφορικά «Τούρκος» από το θυμό του, βλέποντας τέτοια πανό - δεν είναι, άλλωστε, και υπόδειγμα δημοκρατικότητας, αλλά και η πολιτική ζημιά της Άγκυρας από την εμφάνιση τέτοιων πανό σε μια μεγάλη διαδήλωση είναι ομολογουμένως μεγάλη, ανεξαρτήτως της ενδεχομένως ασήμαντης επιρροής της ομάδας που σηκώνει πανό με τέτοια συνθήματα.
Εννοείται, φυσικά, ότι η βίαιη φραστική αντίδραση του Ερντογάν έκανε πολύ χειρότερα τα πράγματα και προσέδωσε πολύ μεγαλύτερη δημοσιότητα, έκταση και βάθος στην κρίση που σοβεί στις σχέσεις των Τουρκοκυπρίων με την Τουρκία.
«Μας λένε να φύγουμε. Η (τουρκοκυπριακή) διοίκηση μένει απαθής. Από τον πρόεδρο μέχρι τον πρωθυπουργό, η διοίκηση πρέπει να πάρει ξεκάθαρη θέση», δήλωσε ο Ερντογάν στους Τούρκους δημοσιογράφους που τον συνόδευαν σε ταξίδι του στο Κιργιζιστάν και συνέχισε έξαλλος:
«Λένε να φύγει η Τουρκία. Ποιος είσαι, ρε φίλε; Έχω νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες εγώ εκεί. Έχω στρατηγικό συμφέρον. Όποιο είναι το στρατηγικό συμφέρον της Ελλάδας στην Κύπρο, το ίδιο έχει και η Τουρκία», τόνισε.
Είπε κι άλλα ο Ερντογάν. Χαρακτήρισε «προβοκατόρικες» και «υποκινούμενες από τους Ελληνοκύπριους» τις συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις. Είπε ότι η Άγκυρα τρέφει τους «αχάριστους» Τουρκοκύπριους και σύγκρινε τους προνομιακούς μισθούς που παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι στην κατεχόμενη Κύπρο με τους κατά πολύ χαμηλότερους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων στην Τουρκία.
Ο Ερντογάν επικοινώνησε και τηλεφωνικά με τον παράνομο «πρόεδρο» του ψευδοκράτους, Ντερβίς Έρογλου, και αφού του ζήτησε να επιδείξει «μηδενική ανοχή» έναντι των διαδηλωτών που στρέφονται κατά της Άγκυρας, απαίτησε να οδηγήσει ο Έρογλου σε δίκες όσους φώναζαν συνθήματα ή κρατούσαν πανό με συνθήματα κατά της τουρκικής παρουσίας στην Κύπρο.
Παράλληλα, κάλεσε την ίδια μέρα στην Άγκυρα τον κεντροαριστερό τέως ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, και είχε μακρά συνάντηση μαζί του για τις εξελίξεις, με δεδομένο ότι οι μεταξύ τους σχέσεις συνεργασίας ήταν άριστες όσο ο Ταλάτ ήταν «πρόεδρος» του παράνομου κατοχικού καθεστώτος, αλλά με δεδομένο και το γεγονός ότι το κόμμα του Ταλάτ πρωτοστάτησε στα συνδικαλιστικά συλλαλητήρια κατά της τουρκικής οικονομικής πολιτικής στα κατεχόμενα, ζητώντας του να τερματίσει τις κινητοποιήσεις αυτές.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ
Τη σκυτάλη πήρε μετά τον Ερντογάν ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης, Τζεμίλ Τσιτσέκ, ο οποίος δήλωσε στομφωδώς ότι πίσω από τις κινητοποιήσεις των Τουρκοκυπρίων βρίσκονται δήθεν οι Ελληνοκύπριοι και ειδικά το ΑΚΕΛ!
Την ίδια ημέρα, σε έναν προφανή καταμερισμό ρόλων, ο αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος του Ερντογάν, ο Ομέρ Τσελίκ, κλιμάκωσε τις επιθέσεις εναντίον της τουρκοκυπριακής ηγεσίας.
«Η Άγκυρα περιμένει ευαισθησία από τις αρχές της ΤΔΒΚ» δήλωσε και συνέχισε: «Καμία διοίκηση της ΤΔΒΚ δεν μπορεί να παραβλέψει τέτοιες ενέργειες εναντίον της Τουρκικής Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού μας. Εάν τις παραβλέψει, εάν δεν λάβει μέτρα, αυτό θα σημαίνει ότι τις προστατεύει. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι δεν γίνεται κατανοητή η υπαρξιακή σχέση μεταξύ της Τουρκίας και της ΤΔΒΚ. Αυτοί που προβαίνουν σε αυτές τις ενέργειες δεν έχουν κατανοήσει τη σχέση αυτή», ισχυρίστηκε.
Ο Τζεμίλ Τσιτσέκ, υπουργός αρμόδιος για τα θέματα της Κύπρου, έδωσε και συνέντευξη στην εφημερίδα «Βατάν», όπου είπε πολλά και διάφορα.
Πρώτα - πρώτα χαρακτήρισε «ντροπιαστική ασέβεια» τη διαδήλωση της 28ης Ιανουαρίου και επανέλαβε εμβριθώς ότι «οι επικεφαλής σχετίζονται με την ελληνοκυπριακή πλευρά και γνωρίζουμε ότι πριν από τη διαδήλωση συνομίλησαν με αυτήν».
Εν συνεχεία, πέρασε στην επίθεση κατά της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, λέγοντας μεταξύ άλλων:
«Στη διαδήλωση εκείνη δεν υπήρχαν σημαίες της ΤΔΒΚ και της Τουρκίας, αλλά υπήρχε η ελληνοκυπριακή σημαία. Κανείς δεν αντέδρασε. Μεταδόθηκε απευθείας από την επίσημη κρατική τηλεόραση (σ.σ. εννοεί του ψευδοκράτους). Στη διαδήλωση προσέβαλαν την Τουρκία με χαρακτηρισμούς όπως εισβολέας και εγκληματίας πολέμου. Οι διαδηλωτές είπαν ό,τι ήθελαν, αλλά δεν αντέδρασαν σε αυτό ούτε οι παλιοί ούτε οι νέοι αξιωματούχοι της ΤΔΒΚ. Αν οι αξιωματούχοι της ΤΔΒΚ αντιδρούσαν έγκαιρα, ο Ερντογάν δεν θα αισθανόταν την ανάγκη να αντιδράσει. Μας έχει λυπήσει το γεγονός ότι σιώπησαν οι παλιοί και νέοι αξιωματούχοι της ΤΔΒΚ», κατέληξε.
ΟΙ ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Ας αφήσουμε κατά μέρος τους ανόητους προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς της Άγκυρας, ότι όλοι οι Τουρκοκύπριοι έγιναν... όργανα του ΑΚΕΛ (!) και ας αναζητήσουμε τις αιτίες αυτής της κρίσης.
Το πρώτο συστατικό της είναι το οικονομικό. Τριάντα πέντε και πλέον χρόνια οι Τουρκοκύπριοι έχουν μάθει να κάθονται και να τρέφονται με τα λεφτά της Τουρκίας, καθώς το μη αναγνωριζόμενο διεθνώς κατοχικό καθεστώς των κατεχόμενων κυπριακών εδαφών περιορίζει δραστικά τις δυνατότητες παραγωγικών δραστηριοτήτων. Ούτε ο τουρισμός δεν μπορεί να αναπτυχθεί ομαλά.
Το κόστος συντήρησης για την Άγκυρα των Τουρκοκυπρίων όμως ανεβαίνει διαρκώς. Ιδίως από τότε που η επικοινωνία των κατεχόμενων εδαφών με την ελεύθερη Κύπρο έγινε σχεδόν ελεύθερη και οι Τουρκοκύπριοι είδαν πώς ζουν οι Ελληνοκύπριοι και ταυτόχρονα άρχισαν να εισπράττουν μεγάλα ποσά από Ελληνοκύπριους επισκέπτες, οι τιμές και οι μισθοί εκτινάχτηκαν προς τα πάνω και στον τουρκοκυπριακό τομέα. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων στα κατεχόμενα είναι υπερδιπλάσιοι των αντίστοιχων στην Τουρκία. Αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρον και γι’ αυτό η κυβέρνηση Ερντογάν αποφάσισε μέτρα περικοπών.
Παράλληλα, αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των Τούρκων εποίκων στα κατεχόμενα. Έχουν γίνει υπερδιπλάσιοι των Τουρκοκυπρίων, σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς!
Έτσι, όμως, μειώνεται διαρκώς το κατά κεφαλή Τουρκοκυπρίου ποσό που αναλογεί από την ετήσια τουρκική ενίσχυση, αφού μοιράζεται σε συνεχώς περισσότερα πρόσωπα που ζουν στο καθεστώς του Αττίλα εξαιτίας των εποίκων.
ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΣ!
Το 1974 οι Τουρκοκύπριοι υπολογίζονταν σε περίπου 120.000. Σήμερα, όμως, εκτιμάται ότι μόνο γύρω στις 85.000 Τουρκοκύπριοι ζουν στα κατεχόμενα, ενώ οι έποικοι από την Τουρκία πλησιάζουν τις... 200.000! Σύμφωνα, μάλιστα, με άλλους υπολογισμούς, μπορεί να ξεπερνούν και τις 250.000!
Κάθε τουρκική κυβέρνηση προωθεί τις δικές της μάζες οπαδών στην κατεχόμενη Κύπρο, για να έχει ει δυνατόν τον έλεγχο του πληθυσμού. Κεντροαριστεροί κεμαλιστές στην αρχή, δεξιοί κεμαλιστές επί πολλά χρόνια στη συνέχεια, ισλαμιστές τώρα επί Ερντογάν. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι ο αριθμός των εποίκων διαρκώς διογκώνεται και οι γηγενείς Τουρκοκύπριοι μετατρέπονται σε ολοένα και μικρότερη μειονότητα στον τόπο τους.
Ταυτόχρονα αλλοιώνεται βαθύτερα ο χαρακτήρας του τουρκικού πληθυσμού της Κύπρου. Εξαφανίζονται, παράλληλα, και βιολογικά οι γενιές που είχαν συμβιώσει με τους Έλληνες.
Ενισχύεται ο καθαρά τουρκικός χαρακτήρας του τουρκοκυπριακού μηχανισμού δημοσίων υπηρεσιών, καθώς, όπως είναι ευνόητο, η κάθε τουρκική κυβέρνηση προωθεί τους δικούς της εποίκους εις βάρος των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι σταδιακά περιθωριοποιούνται και από τα κομβικά σημεία επαγγελματικής, επιχειρηματικής και κοινωνικής δραστηριότητας.
Ακριβώς σε αυτόν τον περιορισμό, τη συρρίκνωση του οικονομικού, πολιτικού και κοινωνικού ρόλου τους, λοιπόν, προσπαθούν να αντισταθούν με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις τους οι Τουρκοκύπριοι, αρνούμενοι να αποδεχτούν το ρόλο περιθωριακής μειονότητας ακόμη και μέσα στο κατοχικό καθεστώς του Αττίλα.
