Αυτές οι τέσσερις λέξεις με τα νοήματά τους κυριάρχησαν και εξακολουθούν δυστυχώς να κυριαρχούν στο μυαλό του Νεοέλληνα που καθοδηγούν τη σκέψη και δράση του επί σειρά ετών για να φτάσουμε στη σημερινή κατάντια και να μέμφεται ο ένας τον άλλο σαν υπαίτιο που πρέπει να πληρώσει γιατί τελικά κάποιος πρέπει να πληρώσει. Αν γινόταν να μην πληρώσει κανείς θα ήσαν όλοι ευχαριστημένοι.
Ποιοι όμως δεν πληρώνουν και για ποιο πράγμα δεν πληρώνουν. Ας μου επιτραπεί να πω ότι όλοι μας δεν θέλουμε και δεν πληρώνουμε για οτιδήποτε, αρκεί να το μπορούμε. Δυστυχώς έτσι μας έμαθαν όσοι έχουν τη δύναμη να διαμορφώνουν νοοτροπίες και πρακτικές. Δεν πληρώνουμε την φορολόγηση που μας αναλογεί με διάφορα κόλπα π.χ. με πλαστά τιμολόγια, με υπερτιμημένα ή υποτιμημένα τιμολόγια, με τιμολόγια που δεν εκδίδονται για να αποκρύπτονται εισοδήματα ή να μην πληρώνεται ο ΦΠΑ κ.λπ. Το μεγάλο πανηγύρι γίνεται με τις περίφημες of shore εταιρίες που ακούμε τελευταία ότι έχουν μπει στο στόχαστρο των ΔΟΥ. Δεν πληρώνουμε τις πιστωτικές μας κάρτες στις τράπεζες για δάνεια καταναλωτικά, εορτών, διακοπών, ταξιδιών, αγοράς αυτοκινήτων, ειδών που δεν μας χρειάζονται κι άλλα πολλά. Δεν πληρώνουμε τα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων, πολυτελών σκαφών αναψυχής, τα τέλη για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία αποκρύπτοντας το πραγματικό εμβαδό των κατοικιών, των βοηθητικών χώρων και των θερμαινόμενων πισινών. Δεν πληρώνουμε τις άδειες ανέγερσης οικοδομών χτίζοντας παράνομα εξοχικές βίλες. Δεν πληρώνουμε τις επιταγές προς τους δανειστές μας, τις οφειλές μας στο μανάβη, τον κρεοπώλη, τη ΔΕΗ και αλλού. Δεν πληρώνουμε τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων Ελλήνων και κυρίως των αλλοδαπών στα εργοτάξια, τα ξενοδοχεία, τις οικοδομές, τις καφετέριες, και στα χωράφια. Αλήθεια είδε ή άκουσε κανείς καμία διαδήλωση γι’ αυτό το μέγα πρόβλημα των μεταναστών που πάει να τινάξει στον αέρα το ασφαλιστικό μας σύστημα αλλά και το εργασιακό με την απώλεια θέσεων εργασίας για τους Ελληνες εργαζόμενους;
Τελευταία μας προέκυψε κι ο τσαμπουκάς της λεγόμενης «μπάρας» των διοδίων, δηλαδή σηκώνουμε τις μπάρες και διαβαίνουμε λεβέντικα χωρίς να πληρώνουμε. Επίσης δεν πληρώνουμε στις αστικές συγκοινωνίες διότι αυτές αποτελούν κοινωνικό αγαθό που πρέπει να προσφέρεται δωρεάν. Δεν πληρώνουμε τα 5 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία των Νοσοκομείων κι όλα τα έξοδα περίθαλψής μας. Επίσης δεν πληρώνουμε δεκάρα τσακιστή για την παιδεία και διεκδικούμε δωρεάν σίτιση, κατοικία, συγγράμματα και άσυλο να κάνουμε ό,τι μας καπνίσει. Αν χρειαστεί κάνουμε τα πανεπιστήμιά μας ακόμη και ξενώνες φιλοξενίας και διαμαρτυρίας για τους μετανάστες με τη μέθοδο των καταλήψεων. Όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν κοινωνικά αγαθά τα οποία έχουμε κατακτήσει με όλες τις μορφές πάλης, απεργιακών αγώνων, διαδηλώσεων, καταλήψεων, καταστροφών και εμπρησμών καταστημάτων και τραπεζών!
Νομίζω ότι οι πολίτες αυτής της χώρας φτάσαμε σε σημείο παράνοιας. Ποιος όμως ευθύνεται γι΄ αυτό; Πιστεύω πως ευθυνόμαστε οι ίδιοι οι πολίτες, αλλά τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι πολιτικοί που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία τριάντα χρόνια και δεν έπαψαν ούτε στιγμή να χαϊδεύουν τα αυτιά του λαού και να ηγούνται κινητοποιήσεων για να κερδίζουν την ψήφο του, αδιαφορώντας πλήρως για τις συνέπειες αυτής της τακτικής τους. Κανείς και ποτέ δεν είπε στο λαό την αλήθεια. Δηλαδή δεν του είπε ότι για όλες τις παροχές και όλα τα αγαθά καταβάλλεται ένα τίμημα και τίποτα δεν χαρίζεται σαν μάννα εξ ουρανού. Κι αυτό το τίμημα πρέπει όλοι να το καταβάλουν από το μόχθο της εργασίας τους. Όμως οι Ελληνες από αρχαιοτάτων χρόνων έδειχναν μια απέχθεια για την εργασία και μάλιστα τη χειρωνακτική. Τη θεωρούσαν ατιμωτική και την απαξίωναν πλήρως αναθέτοντάς την στους δούλους οι οποίοι δεν μετείχαν στα κοινά γιατί όπως έλεγαν, «το βάναυσον ου μετέχει της πόλεως». Η σύγχρονη μορφή δουλείας που είναι αυτή των μεταναστών είναι ακόμα σκληρότερη γιατί όχι μόνο δεν μετέχουν στα κοινά αλλά δεν είναι καν πολίτες της χώρας που ζουν και εργάζονται.
Εύλογα λοιπόν γεννιέται το ερώτημα. Από ποιον διεκδικούν οι πάντες δωρεάν παντός είδους παροχές και υπηρεσίες με κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις που έχουν διαλύσει τον παραγωγικό ιστό της χώρας, την έχουν οδηγήσει στη χρεοκοπία και στα νύχια των δανειστών της; Δεν έχουμε καταλάβει λαός και ηγεσία ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση δεν μας σώζει τίποτα; Αντί να διδαχτούμε από τα λάθη μας και να στρωθούμε όλοι στη δουλειά μας βάζοντας φρένο στις παράλογες διεκδικήσεις μας και τάξη στα οικονομικά μας εξακολουθούμε να πορευόμαστε το ίδιο ανεύθυνα αδιαφορώντας για τις συνέπειες που σίγουρα θα είναι τραγικές για όλους μας. Το νέο σύνθημα θα πρέπει να είναι: «Δουλεύω, πληρώνω, πειθαρχώ, διεκδικώ αυτό που μου ανήκει και διαδηλώνω». Μόνο όσοι είναι συνεπείς και πληρώνουν, δικαιούνται και υποχρεούνται να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να συλλάβει αμέσως όσους δεν πληρώνουν και να τους τιμωρήσει παραδειγματικά. Όταν μερικοί δεν πληρώνουν τα λίγα για κάποιους λόγους, διευκολύνουν τους άλλους να μην πληρώσουν τα πολλά για τους δικούς τους λόγους.
