Η αλήθεια είναι ότι το θέμα είναι πλέον και ψυχολογικό. Κάθε φορά που έρχονται οι της τρόικας στην Ελλάδα - και ατυχώς έρχονται τακτικά - μας πάει τριάντα ένα! Διότι έχουμε συνδέσει την κάθε τους επίσκεψη εδώ με τη λήψη νέων μέτρων από την κυβέρνηση. Και όχι άδικα. Διότι, πράγματι, κάθε φορά που έρχονται εδώ οι «τροϊκανοί», ακολουθείται η εξής σειρά: όταν κοντεύει ο καιρός να ’ρθουν, αρχίζουν τα «σενάρια» περί λήψης και νέων μέτρων. Βγαίνουν οι της κυβέρνησης και διαψεύδουν τα σενάρια και λένε ότι δεν τίθεται θέμα λήψης νέων μέτρων. Δεν τους πιστεύει, βέβαια, κανείς, διότι έχει αποδειχτεί ότι τα «σενάρια» είναι συνήθως πιο έγκυρα. Μετά έρχονται οι «τροϊκανοί». Αρχίζουν οι επαφές και ταυτόχρονα οι διαρροές για το περιεχόμενο των συζητήσεων που γίνονται με τους κυβερνητικούς και τις πιέσεις που τους ασκούν, ζητώντας διάφορα πράγματα. Από επίσημης πλευράς δεν υπάρχει ενημέρωση. Απλώς, επειδή και πάλι οργιάζουν τα «σενάρια» πέφτει και από καμιά διάψευση επί των σεναρίων πάντοτε, χωρίς να γίνεται επίσημη αναφορά σε αυτό καθεαυτό το περιεχόμενο των συζητήσεων... Μετά...
...Μετά οι της τρόικας, αφού δώσουν τις σχετικές εντολές (διότι, βεβαίως, περί διαπραγμάτευσης δεν πρόκειται) και αφού οι «δικοί μας» βαρέσουν πέντ’ - έξι «προσοχές», για την πιστή εκτέλεση των εντολών, οι «τροϊκανοί» παίρνουν το καπελάκι τους και φεύγουν, κουνώντας απειλητικά το δάχτυλο στον αέρα, ενόψει της επόμενης έλευσής τους. Αφού φύγουν, λοιπόν, και αφού περάσουν κάνα-δυο μέρες, άιντε βαριά τρεις, σκάνε μύτη τα «νέα μέτρα», τα οποία πλέον δεν παρουσιάζονται ως τέτοια. Παρουσιάζονται ως «πρωτοβουλίες της κυβέρνησης», ως «διορθωτικές κινήσεις» και πάντως όχι ως «νέα μέτρα». Γιατί το μοντελάκι αυτό παραφορέθηκε και γιατί, επίσης, έχει δεσμευτεί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός ότι «άλλα μέτρα δεν πρόκειται να ληφθούν»! Ως εκ τούτου, δεν μιλάμε για «μέτρα». Μιλάμε, ξέρω γω, για «αναγκαίες τροποποιήσεις»!
Τώρα, λοιπόν, εδώ είναι πάλι τα καλόπαιδα και είναι φυσικό να μας έχει σηκωθεί η τρίχα, γιατί την ξέρουμε τη μοίρα μας και ξέρουμε και τι μας περιμένει. Πόσο μάλλον που μπροστά μας βρίσκεται προς εκταμίευση η μεγαλύτερη δόση του δανείου και από καιρό γνωρίζουμε ότι οι δανειστές μας θα είναι σκληροί και άκαμπτοι, προκειμένου να μας την παραχωρήσουν.
Άλλο τώρα που... υπερηφάνως ωρύεται εις τας Βρυξέλλας ο Έλλην πρωθυπουργός ότι ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλα μέτρα. Άλλωστε, δεν διευκρινίζει και ακριβώς πότε τελειώνει η αντοχή μας. Χώρια που έχουμε κερδίσει και το... διεθνή θαυμασμό! Ήρθε ο Γιούνκερ χθες και μας είπε - όπως και άλλοι στο πρόσφατο παρελθόν - τι «καταπληκτικοί» που είμαστε που αντέχουμε τόσο πολύ! Και αφού, τέλος πάντων, μας... τρέφουν με θαυμασμό, δεν πειράζει που τα λοιπά είδη διατροφής είναι απλησίαστα! Νομίζω;
Τα καλόπαιδα τ’ ατίθασα, λοιπόν, αυτή τη φορά, πραγματικά, δεν ζητούν παρά ψιλοπράγματα! Σιγά τώρα! Τι ζητάνε; Μείωση των υπερωριών, ελαστικό 8ωρο, προώθηση επιχειρησιακών σωματείων, συμβάσεις κατώτερες από τις κλαδικές, σπάσιμο συμβάσεων ορισμένου χρόνου πριν από τη λήξη τους, ψαλίδι στο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης, ενιαίες παροχές απ’ όλα τα Ταμεία, νέα ενοποίηση των Επικουρικών (βαθιά ανάσα...), αύξηση φόρου κατανάλωσης σε αναψυκτικά και χυμούς, νέα διεύρυνση φορολογικής βάσης Φ.Π.Α., μείωση προσλήψεων πέραν του κανόνα 5/1, κατάργηση επιδομάτων, περικοπές αποδοχών στις Δ.Ε.Κ.Ο. ...
Ε, τώρα μην μου πείτε ότι είναι πολλά; Και δεν λέγονται καν «μέτρα», αν το καλοσκεφτεί κανείς. Ψιλοδιορθώσεις θα τις χαρακτήριζε κανείς. Διότι ορισμένα από τα μέτρα αυτά πρέπει να ληφθούν μέχρι τον Απρίλιο για να πάρουμε τα 13 δισ. της τέταρτης δόσης και άλλα μέχρι το 2014. Οπότε, σιγά το θέμα!
Η ζωή μας όπως την ξέραμε έχει ήδη αλλάξει και συνεχίζει ν’ αλλάζει δραματικά προς το χειρότερο. Και μέσα σ’ όλα να ’χουμε και τον αντιπρόεδρο Πάγκαλο να μας... δουλεύει. «Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό σήμερα, αλλά πιστεύω ότι το ’13 ή ακόμη περισσότερο το ’14, μπορεί να έχουμε πλεόνασμα. Αυτό θα οδηγήσει με τη σειρά του σε χαμηλότερα επιτόκια δανεισμού, καλύτερη διαχείριση του χρέους, ρευστότητα στην αγορά, αύξηση του Α.Ε.Π.», είπε! Έλεος, κ. Πάγκαλέ μας. Τραβάμε ό,τι τραβάμε, τουλάχιστον κόψτε το δούλεμα!
