* Του Αντώνη Οικονόμου γραμματέα Π.Ε. ΠΑΣΟΚ Θεσσαλίας.
Στις διάφορες συζητήσεις μεταξύ φίλων και γνωστών αυτό που διαπιστώνει κανείς είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία βλέπει τα πράγματα μαύρα και την κατάσταση στην Ελλάδα να χειροτερεύει.
Όλοι βλέπουν την ανεργία να μεγαλώνει ραγδαία, μαγαζιά να κλείνουν, εισοδήματα να μειώνονται και ότι οι Έλληνες πολίτες έχουν χάσει την υπομονή τους και είναι έτοιμοι να εξεγερθούν.
Παρ’ όλα αυτά εάν τους ρωτήσεις όλους αν συμφωνούν μ’ αυτά που γίνονται και τα μέτρα που παίρνονται για τις άλλες κοινωνικές ομάδες, όλοι τους συμφωνούν και πιστεύουν ότι όλα αυτά που γίνονται τώρα έπρεπε να έχουν γίνει τα προηγούμενα 30 χρόνια.
Γιατί απλά κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με το ότι τις δεκαετίες που πέρασαν διαμορφώθηκε ένας τεράστιος αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας, ελάχιστοι Έλληνες πλήρωναν τους φόρους τους, η διαφθορά έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη και όλοι μας κοιτούσαμε πώς θα βολευτούμε-με τη συνδρομή των πολιτικών βέβαια- αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω μας στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Και ήρθε η ώρα της απειλής με πτώχευση του ελληνικού κράτους και όλοι μας συνειδητοποιήσαμε ότι «αυτό δεν πάει άλλο» και ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Γι’ αυτό το λόγο και μόνο δεν πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα μόνο μαύρα. Πρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά. Την αισιόδοξη πλευρά που αρχίζει να φαίνεται αχνά στον ορίζοντα.
Βεβαίως χρειάζονται και οι ενδείξεις για να υποστηρίξει κάποιος κάτι τέτοιο. Κατά την άποψή μου υπάρχουν αυτές οι ενδείξεις.
Κατ’ αρχήν στο επόμενο δίμηνο θεωρείται πλέον βέβαιο ότι θα δοθεί από την Ε.Ε. λύση στην ελληνική κρίση χρέους και θα αλλάξει το κλίμα αυτοπεριορισμού των πάντων, ακόμη κι αυτών που δεν έχουν πληγεί άμεσα από την οικονομική κρίση.
Το γενικότερο κλίμα θα βελτιωθεί και θα απελευθερώσει δυνάμεις που σήμερα είναι «μαγκωμένες», διαμορφώνοντας νέες δυναμικές και νέες ευκαιρίες.
Αν προσέξει κανείς καλύτερα το τι συμβαίνει γύρω του θα διαπιστώσει ότι αυτή τη στιγμή στη χώρα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην προσπαθεί να νοικοκυρέψει τα του οίκου του, δεν υπάρχει παραγωγός που να μην προσπαθεί να γίνει πιο ανταγωνιστικός και εξωστρεφής. Δεν υπάρχει πάροχος υπηρεσιών που να μην βελτιώνει τις παροχές υπηρεσίας, που να μην αξιοποιεί τις νέες τεχνολογίες, τιμολογώντας διαφορετικά.
Όλοι έχουν καταλάβει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει το υφιστάμενο παραγωγικό μοντέλο της ανάποδης πυραμίδας, με τη στενή βάση παραγωγής και την πεπλατυσμένη κορυφή αναδιανομής του πλούτου μέσω του δημοσίου.
Γι’ αυτό βλέπουμε ανθρώπους που κινητοποιούνται και αναζητούν νέες ιδέες και νέες δουλειές και επιχειρήσεις που φτιάχνονται εν μέσω της οικονομικής συγκυρίας, έχοντας όλοι ως στόχο την προσωπική ή τη συλλογική έξοδο από την κρίση.
Επιπλέον, είδαμε την αύξηση των εξαγωγών τούς δύο τελευταίους μήνες, τις τράπεζες να υλοποιούν πετυχημένες αυξήσεις κεφαλαίου, τους ανθρώπους του τουρισμού να είναι αισιόδοξοι για τη φετινή χρονιά και τις ανακοινώσεις από την κυβέρνηση ότι «θα πέσουν» στην αγορά 10 δισ. για το 2011.
Όλα αυτά συνιστούν σοβαρές ενδείξεις ότι μπαίνουμε σε μια φάση επανεκκίνησης και ανάκαμψης, με την ανάπτυξη να είναι ορατή μέσα στο 2012.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια την απαραίτητη στήριξη που πρέπει να παρέχουμε ως κράτος, στα αδύναμα οικονομικά στρώματα και τους ανέργους που βάλλονται περισσότερο απ’ όλους λόγω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας.
Συνεπώς δεν είναι όλα μαύρα, υπάρχει και η αισιόδοξη πλευρά που πρέπει να αρχίζουμε να τη βλέπουμε γιατί αυτή είναι που θα διώξει τη μιζέρια και την απαισιοδοξία και θα οδηγήσει την Ελλάδα και τους Έλληνες σε νέους δρόμους ανάπτυξης και ευημερίας. Σε ένα ευνομούμενο κράτος, σε μια άλλη Ελλάδα.
