* Του Νικολάου Μπέτσιου, υποστρατήγου ΕΛ.ΑΣ. ε.α.
Η τοπική κοινωνία πληροφορήθηκε από τα Μ.Μ.Ε., με απογοήτευση, σκεπτικισμό ή και οργή, την άρση –από τη Δ.Ε.Μ.Α.-, της τέλεσης των Μεσογειακών Αγώνων σε Λάρισα-Βόλο και την ανάθεσή τους σε άλλη μεσογειακή πόλη.
Το αρνητικό αυτό γεγονός δεν αποτέλεσε έκπληξη για τους κατοίκους των δύο πόλεων που γνώριζαν την πορεία των πραγμάτων, αφού είχαν υποψιαστεί το επερχόμενο διαζύγιο, καθόσον η Δ.Ε.Μ.Α. είχε ενημερώσει περί του πρακτέου την Ελληνική κυβέρνηση και την Ο.Ε.Μ.Α., εδώ και καιρό. Προσωπικά εκτιμώ ότι η κυβέρνηση κατά βάθος επεδίωκε τη ματαίωση των αγώνων, οδηγώντας τα πράγματα σε αδιέξοδο, γιατί δεν επιθυμούσε την τέλεση των αγώνων, προφανώς για οικονομικούς λόγους, συνεπικουρούμενους από τον λόγο ότι αφορούσαν σε ένα μικρό γεωγραφικό και πληθυσμιακό κομμάτι της χώρας και επειδή δεν τους θεωρούσε ως υψίστης αθλητικής σημασίας.
Προσωπικά δεν θα διαφωνήσω ότι το οικονομικό μέγεθος έπρεπε να μειωθεί όπως και ορθά έγινε εξαιτίας της δεινής οικονομικής μας κατάστασης ότι δεν αφορούσαν την υπόλοιπη Ελλάδα και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι αγώνες ήσαν υποβαθμισμένοι.
Θα διαφωνήσω έντονα όμως ότι ως επίσημη Πολιτεία, διά των πολιτικών μας εκπροσώπων, επιδείξαμε προς τη Μεσογειακή Επιτροπή, αδράνεια, απρέπεια, αναξιοπιστία και ενεργήσαμε ως τριτοκοσμική αφρικανική χώρα, η οποία δεν σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις και υποχρεώσεις της και επίσης ότι «περίτρανα» γίναμε «ρεζίλι των σκυλιών» και απαξιωθήκαμε εντελώς στη διεθνή αθλητική κονίστρα και όχι μόνο...
Δεν είμαι από εκείνους οι οποίοι πίστευαν ότι με τη διεξαγωγή των Μεσογειακών Αγώνων η Θεσσαλία θα μετατρέπονταν σε «γη της Χαναάν» και θα πλέαμε σε πελάγη ευτυχίας και ευημερίας. Σίγουρα όμως θα κατασκευάζονταν αθλητικά έργα, έργα υποδομής, χρήσιμα για τις τοπικές κοινωνίες, θα αυξάνονταν οι θέσεις εργασίας, σαν αντίδοτο στην ανεργία, η περιοχή μας θα γινόταν ευρύτερα γνωστή στους Μεσογειακούς λαούς και με την κατάλληλη διαφημιστική προβολή θα ωφελούνταν ο τουρισμός της Θεσσαλίας, με οφέλη σε πολλές επαγγελματικές ομάδες.
Θα ήθελα -μέσα από τις στήλες της εφημερίδας- να απευθύνω μερικά απλά ερωτήματα προς κάθε υπεύθυνο (;) και θα επιθυμούσα μερικές απλές απαντήσεις.
Α. Τα χρήματα (εκατομμύρια ευρώ), που ξοδεύτηκαν μέχρι σήμερα, για τις διάφορες επαφές-επισκέψεις, μισθοδοσίες, φιλοξενίες εκπροσώπων της Δ.Ε.Μ.Α, εκδηλώσεις, γεύματα, κατάθεση χρημάτων στο ταμείο της Δ.Ε.Μ.Α. κ.λπ., σε ποιον πρέπει να καταλογιστούν, αφού «πετάχθηκαν στον αέρα» από το υστέρημα του ελληνικού λαού; Υπάρχει υπαιτιότητα ή όχι;
Β. Για ποιο λόγο οι αρμόδιοι παράγοντες της πολιτικής εξουσίας δεν γνώριζαν έγκαιρα στη Δ.Ε.Μ.Α. (αυτό που είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους) ότι αδυνατούμε να αναλάβουμε το οικονομικό κόστος τέλεσης των αγώνων, λόγω του –κατανοητού- δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, ούτως ώστε να «γλιτώσουμε» μερικά εκατομμύρια ευρώ και να αποφύγουμε τον εξευτελισμό; «Τις πταίει;».
Γ. Γιατί περιμέναμε την ταπείνωση από μερικούς ευγενείς κυρίους της Δ.Ε.Μ.Α. για απόφαση την οποία εμείς θα έπρεπε (ως υπεύθυνη χώρα), να λάβουμε έγκαιρα και να γνωστοποιήσουμε τους λόγους άρνησής μας, τόσο στους ίδιους, όσο και στον Θεσσαλικό λαό, τον οποίο υποτιμήσαμε, αγνοήσαμε και λοιδωρήσαμε.
Δ. Γιατί -λόγω του οικονομικού ζητήματός μας -δεν ακυρώσαμε άλλους διεθνείς αθλητικούς αγώνες - Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες- οι οποίοι θα διεξαχθούν στην Αθήνα, που –ορθά- βέβαια δεν ακυρώσαμε ως χώρα, αλλά ακυρώσαμε τη Μεσογειάδα;
E. Γιατί οι συναρμόδιοι Υπουργοί Οικονομίας και Πολιτισμού, πριν από λίγο χρόνο μας διαβεβαίωναν ότι οι Μεσογειακοί αγώνες θα διεξαχθούν κανονικά; Αλλά... «άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα Θεός κελεύεται».
Θα μπορούσα να απευθύνω πολλές ερωτήσεις, αλλά όταν αναλογίζομαι ότι το κοινωφελές Ίδρυμα Νιάρχου προσφέρθηκε στη δωρεά για την Μ.Ε.Θ. Παίδων του Π.Ν.Λ. αξιόλογου ιατρικού οργάνου αξίας πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και η προσφορά αυτή δεν έγινε αποδεκτή για λόγους..., ενώ ο αρμόδιος υπουργός δήλωνε άγνοια..., όταν αναλογίζομαι ότι ο ίδιος υπουργός ανακοίνωνε τη συνέχιση και ολοκλήρωση της πτέρυγας Μ.Α.Φ. στο Γ.Ν.Λ. και μετά από λίγες ημέρες ο αρμόδιος υφυπουργός δήλωνε ότι για λόγους... δεν μπορεί να συνεχιστεί η χρηματοδότηση για την αποπεράτωσή του έργου, όταν αναλογίζομαι ότι Δημόσιο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα στο κέντρο της πρωτεύουσας καταλαμβάνεται «ετσιθελικά με τσαμπουκά» από εκατοντάδες παράνομους μετανάστες, απαιτώντας όρους... Τώρα άρχισαν τα όργανα..., όταν, όταν, όταν..., τότε αντιλαμβάνεται ο καθένας, ότι έχουμε καταντήσει αναξιόπιστοι και ανυπόληπτοι σαν Κράτος, ανεύθυνοι ως εκπρόσωποί του και ανεπαρκείς για τους πολίτες που τους εμπιστεύθηκαν.
... «Ζήσε το όνειρο» λοιπόν Λαρισαία-ε, Βολιώτισσα-η, Θεσσαλέ, Ελληνίδα, Έλληνα, όπως βλέπουμε ακόμη στις προς αποκαθήλωση αφίσες. Ζήσε το όνειρο... στην οθόνη της τηλεόρασής σου, κάπου πιθανά στην Τουρκία η αλλού... Σεις αξιότιμοι κ. υπουργοί με τον... άθλο σας θα σας αρέσει να βλέπετε την Ελληνική αθλητική αποστολή και ομάδα να παρελαύνει στην Μεσσίνα της Τουρκίας;
Eίναι ή δεν είναι «ξεφτίλα» για τη χώρα «των θαυμάτων».
