Α, εντάξει! Τώρα ηρεμήσαμε! Αφού το είπε ο πρωθυπουργός ο Ελληνας σε αυστριακή εφημερίδα ότι οι εθνικές εκλογές θα γίνουν το 2013, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι για τα επόμενα δύο χρόνια, σας λέω εγώ. Θα ΄χουμε βέβαια έναν ύπνο άβολο και εφιαλτικό, όπου θα μας κυνηγάνε δράκοι και θα μας ρουφάνε το αίμα βρικόλακες με το καλαμάκι, αλλά… Αλλά εκλογές εθνικές δεν θα ΄χουμε, οπότε, μέχρι σημαία μπορούμε να σηκώσουμε από τη χαρά μας!
Η αλήθεια είναι, ότι πολλοί είναι αυτοί που «φοβούνται» τις πρόωρες εκλογές και δεν τις θέλουν. Γιατί θα προκαλέσουν περαιτέρω αστάθεια σε ένα ήδη ασταθές πολιτικό σκηνικό, γιατί οι εκλογές «κοστίζουν» και λεφτά δεν υπάρχουν όπως… υπήρχαν στις προηγούμενες και, είχε κάνει καραμέλα το «λεφτά υπάρχουν» ο Γιώργος Παπανδρέου. Επιπλέον άντε και «πέφτει» η παρούσα κυβέρνηση, δηλαδή η επόμενη που θα αναλάβει, τι πρεμούρα θα έχει ακριβώς; Να «κληρονομήσει» ένα μαγκάλι κάρβουνα αναμμένα, να παριστάνει τον αναστενάρη και τελικώς να καεί όπως και τούτοι δω… Οπότε όσο «καημό» και να ΄χει ας πούμε η Ν.Δ. να επανέλθει στην κυβέρνηση, αν το βλέπει ψύχραιμο το πράγμα γνωρίζει ότι αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Εκτός πια…
… Εκτός πια, και αν πάμε σε καμία οικουμενική για τη… σωτηρία του τόπου ή σε καμιά κυβέρνηση συνεργασίας, για τον ίδιο λόγο, οπότε σε τέτοια περίπτωση θα έχουμε να δούμε άλλα «έργα» τα οποία είναι βέβαιον ότι θα είχαν περίσσιο ενδιαφέρον και θα ήταν βραχύβια.
Εδώ όμως, το θέμα δεν είναι ότι υπάρχει η πιθανότητα προκήρυξης εκλογών επειδή θα το επιλέξει η κυβέρνηση αλλά επειδή θα της επιβληθεί από τις καταστάσεις θα συρθεί σε πρόωρες εκλογές δεν θα σύρει τους άλλους.
Από τη μία, βρίσκεται μπροστά μας αυτή η περιβόητη εκταμίευση της δόσης του δανείου του Μαρτίου για την οποία τόσος λόγος γίνεται. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη δόση, και εκφράζονται ποικίλες όσες αμφιβολίες για το «αν» και κατά «πόσο» θα μπορέσει η χώρα να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της τρόικας, προκειμένου να προχωρήσει σε εκταμίευση. Και γι΄ αυτό άλλωστε έχουν φουντώσει και τα σενάρια για πρόωρες εκλογές τον Απρίλιο. Που και αν δεν γίνουν τότε, το σίγουρο είναι ότι δεν θα γίνουν το 2013. Εδώ στην Ελλάδα δεν εξαντλώνται οι κυβερνητικές τετραετίες σε καλούς καιρούς, θα εξαντληθεί τώρα; Μη λέμε και ό,τι θέμε δηλαδή!
Από την άλλη δε, οι «τροϊκανοί», με τη Μέρκελ μαέστρο, φαίνεται ότι είναι αποφασισμένοι να ανατρέψουν κάθε εργασιακή σχέση, και κεκτημένο βεβαίως, όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Ζητούν από την κυβέρνηση, να ενισχυθεί η μερική απασχόληση και η εργασία σε βάρδιες που σημαίνει ότι το 8ωρο θα το μοιράζονται 2 μισθωτοί, ενώ η ασφάλιση θα είναι με την ώρα και όχι, τουλάχιστον 4ωρη. Ακόμη ζητάνε να αρθούν τα εμπόδια για τη μεγαλύτερη χρήση των συμβολαίων ορισμένου χρόνου, που σημαίνει ότι ο εργοδότης θα μπορεί να «σπάει» μια 8μηνη ή και μεγαλύτερη σύμβαση, χωρίς να καταβάλει το σύνολο των μισθών έως τη λήξη της. Και ακόμη να περιοριστούν προς το 20% οι επικουρικές συντάξεις που ξεπερνούν το 30% των κύριων.
Πότε, αυτή η κοινωνία θα κάνει «μπαμ» σε μια άσχετη στιγμή και πιθανώς από μία άσχετη αφορμή και θα ξεφύγουν τα πράγματα με ανυπολόγιστες συνέπειες, είναι πραγματικά ν΄ αναρωτιέται κανείς. Αν είναι κάτι που κρατάει τα πράγματα είναι ο «φόβος», για τα ακόμη χειρότερα. Αλλα κάποια στιγμή, ακόμη και ο φόβος γίνεται οργή και ξεχειλίζει.
Ας πούμε ότι σήμερα η ελληνική κοινωνία είναι ένα μπαλόνι, που το φουσκώνουν, το φουσκώνουν, το φουσκώνουν και κάποια στιγμή, από ένα παραπάνω τρομπάρισμα θα κάνει μπαμ!
Πριν γίνει το «μπαμ» λοιπόν, μπορεί να προκύψουν «πρόωρες» ως μέσο σταδιακής εκτόνωσης και στροφής του ενδιαφέροντος στα προεκλογικά. Αν νομίζει ο κ. Παπανδρέου ότι θα επιλέξει ο ίδιος πότε θα πάει σε εκλογές, πλανάται πλάνην οικτρά. Μπορεί να έχει το συνταγματικό δικαίωμα να το πράξει, αλλά, άλλοι είναι αυτοί που θα τον εξωθήσουν προς τα εκεί.
