Ο θόρυβος που ξέσπασε κι ο τσακωμός που άναψε, μ' αφορμή το διαβόητο και επίμαχο – αλλά ακόμα αφανέρωτο - πόρισμα για το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, ούτε τυχαίος, ούτε και αθώος είναι.
Δεν είναι τυχαίος και αθώος, γιατί, εν πρώτοις και κυρίως, βολεύει την κυβέρνηση κι ιδιαίτερα τον υπουργό Υγείας. Τον βολεύει στην εργώδη και κοπιώδη προσπάθεια που κάνει να περάσει στην «κοινή γνώμη» την αντίληψη ότι για όλα τα «κακά» που υπάρχουν και συμβαίνουν στο λεγόμενο δημόσιο σύστημα Υγείας, φταίνε, αποκλειστικά και μόνο, κάποια οικονομικά «σκάνδαλα», τα οποία, εν πολλοίς, αφορούν και συνδέονται με την κατασπατάληση κονδυλίων και πόρων που διατίθενται από το κράτος για την παροχή δημόσιων υπηρεσιών υγείας.
Το πέρασμα αυτής της αντίληψης τον βοηθάει και στην προσπάθειά του να εμφανίσει, όχι μόνο ως ενδεδειγμένη, αλλά και δικαιολογημένη την πολιτική της κυβέρνησης που υλοποιείται στο πλαίσιο του μνημονίου που υπέγραψε με την τρόικα. Μια πολιτική που επιφέρει δραστικές και ισοπεδωτικές περικοπές κρατικών κονδυλίων για την υγεία, με δραματικές συνέπειες για την υγεία, ακόμα και για την ίδια τη ζωή ασθενών από τα λαϊκά στρώματα, αφαιρεί κατακτήσεις και καταργεί δικαιώματα των εργαζομένων στο χώρο, (γιατρών, νοσηλευτικού, παραϊατρικού και διοικητικού προσωπικού), συρρικνώνει, ή και κλείνει μονάδες υγείας κ.λπ.
Βολεύει, όμως, αυτός ο θόρυβος κι ο τσακωμός - όσο κι αν φαίνεται περίεργο - κι εκείνους που διαμαρτύρονται, εντόνως, για τη «διαρροή» του πορίσματος στα ΜΜΕ και κάνουν λόγο για «κατασυκοφάντηση του νοσοκομείου». Κάποιοι, μάλιστα, εξ αυτών, που «το πήραν πολύ προσωπικά», ομιλούν υπέρ του δέοντος, δηλώνουν, μετ' επιτάσεως, πως «δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους» κι είναι έτοιμοι να «σαλπίσουν αντίσταση» και να «βγουν στο κλαρί».
Τους βολεύει διότι ο κουρνιαχτός των λεκτικών αντιπαραθέσεών τους με τους τοπικούς εκπροσώπους της κυβέρνησης κρύβει την ουσιαστική συμφωνία τους με την κυβερνητική πολιτική για την Υγεία και συνεπώς τη συνευθύνη και τη συνενοχή τους για τα αποτελέσματα και τις βαριές συνέπειες που έχει αυτή η πολιτική στο λαό. Κι όποιος θεωρεί ότι τον αδικώ, ας αναφέρει μια έμπρακτη εναντίωσή του, ή έστω μια, επί του πρακτέου, διαφοροποίησή του σε κάποια κυβερνητική απόφαση και μέτρο, που οδηγούσε και οδηγεί σε παραπέρα εμπορευματοποίηση της υγείας, (λειτουργία απογευματινών ιατρείων, «5ευρο», πληρωμή εξετάσεων, επικουρικοί γιατροί, φύλαξη από «σεκιούριτι», σίτιση «κέτερινγκ» κ.ά.).
Απασχολεί, βεβαίως, το ζήτημα αν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας - όπως και σε κάθε άλλο νοσοκομείο - υπάρχουν «μακριά χέρια» που «απλώνονται» προς τις εταιρίες προμήθειας υλικών, τις φαρμακευτικές εταιρίες και τις εταιρίες βιοϊατρικής τεχνολογίας, αν υπάρχουν «τρωκτικά» που ροκανίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία, ή αν οι τσέπες στις άσπρες μπλούζες γεμίζουν με «φακελάκια» απ' το «μπαξίσι» φτωχών ασθενών. Κι επειδή σε τούτη τη μικρή χώρα «και λίγοι είμαστε και καλά γνωριζόμαστε», ο καθένας ξέρει, και εξ ιδίας αντιλήψεως και πείρας, ότι αυτά τα «φαινόμενα» υπάρχουν, κι εδώ και παντού, φαίνονται «και δια γυμνού οφθαλμού» κι είναι εν γνώσει των αρμόδιων αρχών.
Φυσικά, έχει ευθύνη ο οιοσδήποτε «απλώνει χέρι» και πρέπει αρμοδίως να του αποδοθεί και καταλογιστεί και τα δέοντα να υποστεί. Πλην όμως,
πρωτίστως ενδιαφέρει το «φαινόμενο» να μην ξαναφανεί. Αλλά αυτό δεν θα επιτευχθεί ούτε με το «ανάθεμα», ούτε με το «ξόρκι». Και το πρόβλημα, δυστυχώς, δεν θα λυθεί ούτε κι αν πάνε κάποιοι «απλοχέρηδες» στη φυλακή. Θα εξαφανιστεί μόνο αν αφανιστεί η αιτία που το δημιουργεί, αν στη ρίζα του θα χτυπηθεί.
Η ρίζα του προβλήματος δεν βρίσκεται στον «κακό χαρακτήρα» και στην «απληστία» κάποιων «κλεφτών και απατεώνων». Δεν είναι σύμφυτη με τον άνθρωπο, η κλεψιά και η απατεωνιά. Η «αιτία του κακού» βρίσκεται στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και υποθάλπει τη διαφθορά.
Τα λεγόμενα «σκάνδαλα διαφθοράς» που μπήκαν και κυριαρχούν, πλέον, στο χώρο της Υγείας, οφείλονται στο κυνήγι του κέρδους και στο «τρέξιμο» του ανταγωνισμού που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό. Οφείλονται στην πολιτική εμπορευματοποίησης της υγείας που εφαρμόζουν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις στη χώρα μας, αφήνοντας τις επιχειρήσεις, το μεγάλο κεφάλαιο, ν' αλωνίζουν στο χώρο της Υγείας.
Η κατάσταση «παράλυσης» και «διαφθοράς» που επικρατεί στα νοσοκομεία και, γενικότερα, στο λεγόμενο δημόσιο σύστημα υγείας, είναι αποτέλεσμα συνειδητής και σχεδιασμένης πολιτικής που προωθεί τον δραστικό περιορισμό της κρατικής χρηματοδότησης και τη λειτουργία των μονάδων υγείας σαν επιχειρήσεις που πουλούν υπηρεσίες για την αποκόμιση κερδών. Κι όσο θα υφίσταται επιχειρηματική δράση στον τομέα των παροχών υγείας, όσο το σύστημα υγείας θα λειτουργεί με καπιταλιστικά κερδοσκοπικά κριτήρια, ριζική λύση στο πρόβλημα δεν θα δοθεί.
Η λύση του προβλήματος της «διαφθοράς» στο χώρο της Υγείας, που συμφύεται με το σάπιο σύστημα του καπιταλισμού, δεν θα δοθεί ούτε στο πεδίο της ηθικής διαπαιδαγώγησης, ούτε και στο επίπεδο της δικαστικής τιμωρίας. Θα δοθεί στα «μαρμαρένια αλώνια» της κοινωνικής σύγκρουσης και της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Με άλλα λόγια, τη λύση θα τη δώσει ο λαός, παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια του. Με τον αγώνα του μπορεί να ανατρέψει την πολιτική που μετατρέπει την υγεία, από κοινωνικό αγαθό, δωρεάν για όλους, σε πανάκριβο εμπόρευμα, προσιτό γα λίγους. Μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, σε κοινωνικό σε πολιτικό επίπεδο, για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, που θα προωθεί τη λειτουργία ενός ενιαίου, καθολικού κι αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας. Κι είναι ο λαός που μπορεί «να βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του»...
