Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Το θετικό της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, για την πατρίδα μας, είναι ότι με ψήφους 15 υπέρ και έναν κατά, δεν ικανοποίησε το βασικό αίτημα των Σκοπίων που, ήταν να διαταχθεί η Ελλάδα, να μη δείξει στο μέλλον, την ίδια στάση και συμπεριφορά, δηλαδή να υποχρεωθεί, να άρει, την ένστασή της, για την είσοδο της FYROM (ΠΓΔΜ) σε διεθνείς οργανισμούς, με την ονομασία αυτή (FYROM). Το Δικαστήριο αποφάσισε να μην εξετάσει καν, το συγκεκριμένο αίτημα, θεωρώντας πως επαρκεί, η διαπίστωση ότι, η Ελλάδα παραβίασε στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008, το άρθρο 11 της ενδιάμεσης συμφωνίας του 1995.
Σε αυτό το σημείο εστίασε, η ανακοίνωση του Υπουργείου των Εξωτερικών, στην οποία αναφέρεται ότι, η προσφυγή των Σκοπίων, αποσκοπούσε στο να παρακάμψει τη διαδικασία διαπραγματεύσεων, υπό τον ΟΗΕ και να εξαναγκάσει έτσι την Ελλάδα, να μην ασκήσει στο μέλλον, τις υποχρεώσεις της που, πηγάζουν από τη Συνθήκη του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), ως προς την αξιολόγηση της υποψηφιότητας της FYROM, προκειμένου να ενταχθεί σε αυτόν. Κατά τα άλλα, το Υπουργείο των Εξωτερικών, σημειώνει ότι η απόφαση δεν ασχολείται με το ζήτημα της ονομασίας, «επιβεβαιώνοντας ότι η εν λόγω διαφορά, πρέπει να επιλυθεί στο πλαίσιο που, ορίζουν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ κ. Άντερς Φάγκ Ράσμουσεν προέβη εμμέσως πλην σαφώς στη στήριξη της Ελλάδος δηλώνοντας, ότι «η απόφαση της Χάγης, δεν επηρεάζει την απόφαση που, ελήφθη από τους Συμμάχους του ΝΑΤΟ, στη σύνοδο κορυφής του Βουκουρεστίου τον Απρίλιο του 2008». Συμφωνήσαμε είπε ότι, τα Σκόπια θα λάβουν πρόσκληση μόλις βρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση για την ονομασία, στο πλαίσιο που, ορίζουν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Στο ίδιο πνεύμα έκανε ανάλογες δηλώσεις και ο πρέσβης των ΗΠΑ στα Σκόπια Πολ Γουόλερς.
Μπορεί η Ελλάδα να μην έβαλε επίσημα βέτο στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 2008 στο Βουκουρέστι, αλλά η καταδίκη της χώρας μας προήλθε κυρίως, λόγω των πολλαπλών δηλώσεων Ελλήνων επισήμων πάνω στο θέμα του βέτο. Το βέτο ύμνησαν κυρίως, οι κύριοι Καραμανλής – Σαμαράς και έτσι το Δικαστήριο πείσθηκε ότι, ουσιαστικά η χώρα μας, έβαλε το βέτο και εξέδωσε έτσι με άνεση τη γνωστή ετυμηγορία σε βάρος της Ελλάδας με 14 ψήφους υπέρ και 2 κατά.
Βέβαια δεν πέρασε των Σκοπιανών, που, επιδίωκαν να υποχρεώσουν, την Ελλάδα να μην έχει τη δυνατότητα μελλοντικά να προβαίνει σε ανάλογες ενστάσεις, εμποδίζοντας έτσι την είσοδο της FYROM, σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς, όπως στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που, είναι ο διακαής πόθος της και ο πάγιος εθνικός της Στόχος. Επικοινωνιακά όμως ο εθνικιστής ηγέτης των Σκοπίων κ. Γκρούεφσκι θα εκμεταλλευθεί στο έπαρκο αυτή την καταδίκη όχι, μόνο εσωτερικά, αλλά και κυρίως σε διάφορους φορείς και διεθνείς οργανισμούς του εξωτερικού, κατηγορώντας ότι έμπρακτα πλέον η χώρα μας, με τη στάση της, τη συμπεριφορά της και την εν γένει πολιτική της πάνω στο θέμα αυτό, σκόπιμα τορπιλίζει μια αμοιβαία κοινή αποδεκτή λύση, για την οριστική ονομασία της FYROM (ΠΓΔΜ).
Βλέπουμε λοιπόν ότι το Δικαστήριο της Χάγης, δεν είναι πανάκεια, πάντοτε στις αποφάσεις του, κρατά συνήθως τις απαραίτητες ισορροπίες και σε καμία περίπτωση, δεν μπορεί να δώσει λύσεις σε διακρατικές διαφορές, που υπάρχουν μεταξύ των χωρών που προσφεύγουν. Οι λύσεις πρέπει να επιδιώκονται να δίδονται μέσω διαπραγματεύσεων, χωρίς νικητές και ηττημένους, αλλά βάσει αμοιβαίων μεταξύ τους συμβιβασμών και υποχωρήσεων. Λύση δηλαδή θετικού αθροίσματος.
Τα Σκόπια πιστεύω να κατάλαβαν πλέον ότι, η λύση σε ότι αφορά την ονομασία της χώρας των, θα προέλθει αποκλειστικά και μόνο (μονόδρομος) μέσω του ΟΗΕ και επομένως θα πρέπει, να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με θετικές προτάσεις και ότι όσο υπάρχει αυτή η εκκρεμότητα, της ονομασίας της χώρας τους, δεν θα μπορέσουν να γίνουν ισότιμα μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ποτέ τους. Ας διαλέξουν λοιπόν τι θέλουν και υπ’ αυτήν την έννοια, πιστεύω ότι αυτή η απόφαση βοηθάει στην επίλυση της μεταξύ μας διαφοράς.
«Η Ελλάδα δεν πρέπει να μετακινηθεί από τις κόκκινες γραμμές που, έχουν διακηρυχθεί και περιλαμβάνουν και το erga omnes, δηλαδή, μια ονομασία, έναντι όλων, για κάθε χρήση και πρέπει ταυτόχρονα, μέσα σε κλίμα ενότητας και ομοψυχίας, να απαντήσει άμεσα, στην επικοινωνιακή επίθεση του κ. Γκρουέφσκι, αναδεικνύοντας το πραγματικό περιεχόμενο της απόφασης», που είναι η διά ειλικρινών διαπραγματεύσεων, εξεύρεση κοινής αμοιβαίας αποδεκτής λύσης. Αν τα Σκόπια αφήσουν στην πάντα και για πάντα τον μεγαλοϊδεατισμό τους και τον αλυτρωτισμό τους, η λύση μπορεί να προκύψει αμέσως ίσως και αύριο κιόλας.
Σημείωση: Η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο διαφέρει, γιατί σε αυτήν την περίπτωση η προσφυγή συνυποβάλλεται από κοινού μεταξύ των δύο χωρών (Ελλάδας – Τουρκίας) και υπογράφεται ταυτόχρονα σχετικό συνυποσχετικό, στο οποίο μεταξύ των άλλων, αναφέρεται ρητά ότι, η οποιαδήποτε ετυμηγορία προκύψει καθίσταται υποχρεωτική η αποδοχή της, και από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη (ΕΛΛΑΔΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ).
