Του Αλέξανδρου Οικονόμου.
προέδρου Συνδέσμου Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ Ν. Λαρίσης. Εδρα: Αμπελών Λαρίσης
Την ημέρα αυτή όλος ο Ελληνικός Λαός εκδηλώνει τον θαυμασμό του διά τον ηρωισμόν και την ικανοποίησίν του διά την τελικήν ΝΙΚΗΝ.
Ιστορικός Σταθμός! Βωμός Εθνικής Επάλξεως και Τύμβος Εθνικής θυσίας! Η Πολεμική Αρετή της Ελληνικής φυλής μετουσιώνεται εις τα ιδανικά της Νίκης και της Αυτοθυσίας για την Ελευθερία για τη Δημοκρατία, για την Πατρίδα.
Γιατί «Πατρός τε, και Μητρός τε, και απάντων προγόνων τιμιώτερον εστίν ή ΠΑΤΡΙΣ». «Του Μεγάλου Σωκράτη». Γιατί η Ελλάς ως φοίνιξ αναγεννάται και πάλιν από την Τέφρα της ποτισμένη με το αίμα των
παλικαριών της.
Των στρατευμένων παλικαριών της, των Ελληνόπουλων, αγωνιζόμενα στα άγια Ελληνικά χώματα υπό τη φωτεινήν καθοδήγησιν των Ηγεσιών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που αποτέλεσαν και αποτελούν την
Εθνικήν Εγγύησιν για το Έθνος και τον Ελληνισμόν.
Ο θεματοφύλακας των ιερών και οσίων της φυλής και της πατρίδας, ο εγγυητής των υψηλών εθνικών ιδεωδών, ο ακοίμητος φρουρός, ο νικητής όλων των αγώνων για την πίστη την Αγίαν και της πατρίδος την Ελευθερίαν. Για τον «πεσόντα, ακρωτηριασμένο, και αρτιμελή», που ετίμησε και εδόξασε τα όπλα τα ιερά, στις πόλεις, στα χωριά, στα βουνά και στα φαράγγια, έχουν σαν μόνη τους παρηγοριά ότι υπάκουε στη φωνή της κινδυνεύουσας πατρίδας και έπεσεν μαχόμενος, εκπληρώνοντας εις το ακέραιον το υπέρτατον χρέος. Προστάτευσε με ποικίλους τρόπους την Ελλάδα κάθε ώρα και κάθε στιγμή για να την παραδώσει ελεύθερη και ισχυρή. Εστάθη υπεράνω προσώπων και κομμάτων, για αυτόν υπήρξεν η ελληνική Πατρίδα. Αυτή μας ενώνει. Αυτή ασφαλίζει άτομα, ελληνική οικογένεια, και ελληνική κοινωνία. Για αυτόν ήταν πρώτα το εθνικό συμφέρον υπεράνω όλων. Υπεράνω και από ατομικά και από κομματικά συμφέροντα. Είχε ως σύνθημά του. Οι Έλληνες ανήκουν στην Ελλάδα και έμαθε πόσο αξίζει η δοξασμένη και τιμημένη πατρίδα. Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμά του.
Άρχισα και θα τελειώσω απ' αυτόν που δεν έχει όνομα τον Έλληνα φαντάρο. Πολεμοχαρής δεν είναι. Η ζωή του αρέσει και τη χαίρεται όσο μπορεί. Όλα του κόσμου αυτού τον συγκινούν. Το χαμόγελο των γυναικών, το θαύμα των πραγμάτων, το φοβερό παιχνίδι της ύπαρξης.
Είναι δεμένος σφιχτά με τη γη του. Γι' αυτό είναι και απαράμιλλος πολεμιστής.
Χτες έβλεπε μελαγχολικός τα χρώματα του δειλινού στο μακρινό χωριό του. Σήμερα με μάτι αστραπή, νεύρο ατσαλένιο, μυαλό σπαθί τα παίζει όλα κάθε στιγμή. Η νοημοσύνη του είναι εκπληκτική. Έχει αιώνων πολεμική πείρα και το χέρι του ακουμπισμένο στη ΓΗ του. Μια πέτρα, ένας θάμνος, ένα πρόχωμα του εδάφους αξιοποιείται αμέσως απ' αυτόν. Βλέπει, σκέπτεται και δρα με του αετού το μάτι και την οξυδέρκειαν. Οι Αξιωματικοί του πολλές φορές δακρύζουν από υπερηφάνεια κρυφά, για το ανθρώπινο μεγαλείο της ελληνικής ανθρώπινης πάστας. Οι αξιωματικοί του έφεδροι και μόνιμοι από την ίδια δεξαμενή ανθρώπων έχουν βγει. Από τη δεξαμενή του μεγάλου ΛΑΟΥ. Στον τόπον αυτόν που μιλούμε για Δημοκρατία. Το δημοκρατικότερο πράγμα είναι ο στρατός... Ο μόνιμος Συνταγματάρχης έχει αδερφό εργάτη. Και ο πατέρας του στρατηγού είναι αγρότης. Ο έφεδρος στρατιώτης έχει περάσει την πρώτη νεότητά του. Έχει κατασταλάξει σ' ένα επάγγελμα, έχει δημιουργήσει οικογένεια, έχει καλυφθεί από το δίκτυο των δεσμών και των υποχρεώσεων στη μεγάλη πλειοψηφία έχει εκπληρώσει άλλη μια φορά το χρέος του. Ο μόνιμος πολεμάει με τη σκληρή αντοχή των ανθρώπων που έχουν συνείδηση ότι ένα Έθνος ολόκληρο έχει εμπιστευθεί στα χέρια του την τύχη του. Ο μόνιμος έχει περάσει και τη δεύτερη νεότητα, η φυσιογνωμία του έχει βαθιές τις χαρακιές του χρόνου, υπεύθυνος σκυμμένος πάνω στους χάρτες, καρφωμένος στο παρατηρητήριο. Ένα πράγμα έχει στο μυαλό του: Πώς θα εξοικονομήσει και μία ακόμα σταγόνα αίματος οδηγώντας το Έθνος προς τη νίκη.
Ο Έλληνας στρατιώτης κατά την μακράν ιστορία του απέδειξε ότι αγαπά την ειρήνη, αλλά δεν φοβάται τη θυσία, όταν διακυβεύεται η ελευθερία του, η ανεξαρτησία του, η αξιοπρέπειά του από οποιονδήποτε εξωτερικό ή εσωτερικό εχθρό κι όταν ιδιαίτερα διά της βίας θελήσουν να αλλάξουν το ισχύον Δημοκρατικό και Κοινωνικό σύστημα ζωής με ένα ολοκληρωτικό ή φασιστικό σύστημα ζωής. Απαντά αδίστακτα εις το προσκλητήριο της μοίρας του.
Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εξασφαλίζουν την ελεύθερη ύπαρξη του Έθνους και προστατεύουν τη Δημοκρατία από κάθε εχθρό γιατί γνωρίζουν να τη σέβονται και να την περιβάλλουν με στοργή, γνωρίζοντας καλύτερα από κάθε Έλληνα ότι: Η Δημοκρατία είναι ένας ευγενέστατος καρπός που θέλει φροντισμένη καλλιέργεια που ευδοκιμεί μόνο σε εύκρατα κλίματα, εκεί όπου η ζέστη και το κρύο, και η υγρασία και η σκιά και η ηλιοφάνεια, όλα τα στοιχεία συντρέχουν με μέτρο. Μόνο όπου υπάρχει μέτρο και μετριοπάθεια υπάρχει δημοκρατία. Την εγγύησιν αυτή μας την παρέχουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Άφησα τέλος τους Αγωνιστάς της Εθνικής Αντίσταση που μας έδωσαν την υπερήφανον προσφοράν των ατόμων που εθελοντικά θυσιάστηκαν μαχόμενοι υπέρ της Ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της Ελευθερίας του Λαού οι οποίοι απειλούντο οριστικώς από μία ενδεχομένη επικράτηση του Άξονος. Έτσι γίναμε παγκοσμίως σεβαστοί. Γι' αυτό αισθανόμαστε εύλογον υπερηφάνεια, που οφείλεται αφενός εις την εν Ειρήνη δημιουργική ιδιοφυΐα της ελληνικής φυλής και αφετέρου εις την εν πολεμώ Αρετήν. Από την πρώτην η Ανθρωπότης εμπλουτίσθη με θεμελιώδης πολιτιστικές αξίες που εξακολουθούν να κατευθύνουν τα βήματά της. Από τη δεύτερην δεν διεσώθημεν απλώς από τον αφανισμόν, αλλά καταστήκαμεν επανειλημμένως στη διαδρομή των αιώνων πρόμαχοι της Ελευθερίας και του πολιτισμού.
Η Ελληνική φυλή επέδειξε κατά τας κρίσιμους στιγμάς της ιστορίας της, υψηλόν αγωνιστικόν πνεύμα και ανωτέραν συνείδησιν καθήκοντος, και επετέλεσε κατορθώματα τα οποία εκίνησαν τον παγκόσμιον ΘΑΥΜΑΣΜΟΝ.
Εθνική επιταγή σαν Έλληνες και ιδιαίτερα η Ελληνική νεότητα οφείλωμεν να γνωρίζωμεν. Πόσοι αγώνες εχρειάσθησαν για να κατοχυρωθεί η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η δημοκρατία.
