Από τον Γεώργιο Ν. Ξενόφο
Απ’ αυτή την κυβέρνηση έπρεπε κι αυτό να το περιμένουμε. Μετά τις παχυλές και απατηλές προεκλογικές, αλλά ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις για αύξηση των συντάξεων, που τις είχε «παγώσει» η προηγούμενη κυβέρνηση, μετά το τσουνάμι με την καταιγίδα των περικοπών των συντάξιμων, δώρων και επιδομάτων, το χαράτσι του νέου ΛΑΦΚΑ, την υποβάθμιση της υγειονομικής περίθαλψης, το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ (έγινε 5000 ευρώ), την αύξηση του φόρου στα αγαθά πρώτης ανάγκης και των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, αλλά και τη δημόσια υπόσχεση και διαβεβαίωση ότι οι θυσίες αυτές του πρώτου Μνημονίου θα είναι προσωρινές για ένα χρόνο και ότι το 2012 θα ανασάνουμε, θα βγούμε από το τούνελ, θα βγούμε στις αγορές, μετά λοιπόν από όλα αυτά η κυβέρνηση μας αναγγέλλει και νέα μέτρα, πιο απάνθρωπα, πιο σκληρά, πιο επώδυνα και το χειρότερο σε μάκρος χρόνων. Όλοι, όσοι υποστήκαμε αυτές τις θυσίες, κάναμε υπομονή, περιορίσαμε στο έπακρο τις απαιτήσεις μας, στη διαβίωση εν γένει και περιμέναμε την ανάσταση, την έξοδο από το σκοτεινό τούνελ, σ’ αυτό που οι κυβερνήσεις μας είχαν οδηγήσει με την άφρονα οικονομική πολιτική αλλά και συμπεριφορά προς τους εταίρους – δανειστές μας (διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και άλλα πολλά). Και βέβαια, όταν λέμε όλοι εννοούμε τους μισθωτούς και συνταξιούχους, την εύκολη λεία της εκάστοτε κυβέρνησης. Γιατί οι «άλλοι», οι έχοντες και κατέχοντες, οι φοροκλέφτες και φοροφυγάδες δεν εθίγησαν από τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα των διοικούντων. Αυτοί συνεχίζουν να ζουν σε βάρος των τιμίων και ειλικρινών Ελλήνων φορολογουμένων, αυτών που δήλωναν μέχρι δεκάρα τα εισοδήματά τους πληρώνουν κανονικά τους φόρους και υφίστανται και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης της χώρας.
Τριάντα δισ. είχε υποσχεθεί, προεκλογικά, ο κύριος πρωθυπουργός ότι θα εισπράξει από οφειλόμενους φόρους. Πέρασαν δύο χρόνια διακυβέρνησης και δεν έχει εισπράξει ούτε ένα! Οι μεγάλοι οφειλέτες δύσκολα πιάνονται. Οι μικροί, οι μισθωτοί και συνταξιούχοι είναι οι άμεσοι και εύκολοι στόχοι κάθε διοίκησης. Αφού, δυστυχώς, οι θυσίες του πρώτου Μνημονίου δεν απέδωσαν έρχεται το δεύτερο μνημόνιο πιο ληστρικό και σατανικό (!), για να βγει σε πέρας πάλι από τα συνήθη υποζύγια! γιατί η σημερινή διοίκηση θεωρείται πλέον ανάξια της αποστολής της. Αποκαλύπτουμε τα νέα μέτρα του 2ου Μνημονίου (Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Σταθερότητας), μέτρα εξοντωτικά που μας οδηγούν χωρίς αμφιβολία σε πλήρη εξαθλίωση σ’ ό,τι αφορά στους συνταξιούχους αλλά και τις μικρομεσαίες εισοδηματικές τάξεις των εργαζομένων γενικότερα. α. Οι συντάξεις όχι μόνο δεν αυξάνονται, όπως είχαν υποσχεθεί τον περασμένο Δεκέμβριο αλλ’ αντιθέτως μειώνονται αισθητά.
β. Εφαρμογή εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων για τη χορήγηση κοινωνικών παροχών, όπως τα επιδόματα ανεργίας, πολυτέκνων και ΕΚΑΣ, με στόχο να περιοριστεί έως και 50% ο αριθμός των δικαιούχων και να αποκλειστούν όσοι έχουν εισοδήματα πραγματικά ή τεκμαρτά (σπίτι, αυτοκίνητο κ.λπ.) επάνω από τα πολύ χαμηλά όρια που θα τεθούν. γ. Αύξηση του νέου ΛΑΦΚΑ στις κύριες συντάξεις που υπερβαίνουν τα 1.700 ευρώ μικτά. δ. Επιβολή και πρόσθετου ΛΑΦΚΑ κάτω των 60 ετών που λαμβάνουν άνω των 1.700 ευρώ σύνταξη. ε. Επιβολή νέας εισφοράς υπέρ ΛΑΦΚΑ κλιμακούμενη, ανά 50 ευρώ, για τις άνω των 300 ευρώ επικουρικές συντάξεις. στ. Μείωση αλλά και κατάργηση των επικουρικών συντάξεων εάν οι αναλογιστικές μελέτες αποδείξουν μη βιωσιμότητα των Ταμείων λόγω των σημαντικών ελλειμμάτων. j. Κατάργηση 99 επιδομάτων από τα 102 που λαμβάνουν σήμερα οι πολιτικοί δημόσιοι υπάλληλοι και που, κάποια απ’ αυτά, λαμβάνουν και οι συνταξιούχοι όπως το οικογενειακό επίδομα που θα δίνεται μόνον σε όσους έχουν παιδιά. h. Με το νέο Μνημόνιο μειώνεται το εφάπαξ του ταμείου Προνοίας από 15% σε 35% και μάλιστα αναδρομικά από το έτος 2009. Πρόκειται για καθαρή κλοπή του μόχθου του.
Σε εκτέλεση εντολών, επίσης της Τρόικας, η κυβέρνηση, μόνο αυτή ψήφισε τον ασφαλιστικό νόμο που εξανάγκασε σε παραίτηση χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους με τραγικές συνέπειες – πέραν των άλλων – να θέτουν σε κίνδυνο τα Ασφαλιστικά Ταμεία που να τελούν υπό κατάρρευση. Συνειδητή απόφαση της κυβέρνησης που εξανάγκασε σε πρόωρες συνταξιοδοτήσεις τους υπαλλήλους. Και τώρα, η «ταφόπλακα» του Μνημονίου με τη σύνταξη 150.000 και πλέον υπαλλήλων και την πρόσληψη 1 προς 10 (!). Ας μην ξεχνάμε τις διορισμένες από τις κυβερνήσεις Διοικήσεις των Ταμείων, την άτοκη κατάθεση των αποθεματικών τους, στην Τράπεζα της Ελλάδος, τα ομόλογα, την κοινωνική πολιτική με συντάξιμη ατόμων που είχαν δώσει ελάχιστες εισφορές ή και καθόλου. Εξάλλου η επιχειρούμενη (με 2ο μεσοπρόθεσμο) μεταφορά της εποπτείας του Μετοχικού ταμείου πολιτικών υπαλλήλων, από αποκεντρωμένη Υπηρεσία του Υπ. Οικονομικών στο Υπ. Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δείχνει ολοφάνερα τη συρρίκνωσή του στην επιδίωξη και τις προθέσεις της κυβέρνησης. Τι κι αν ήσαν δικές τους οι εισφορές (των υπαλλήλων) και δεν είχε δικαίωμα να τις αγγίξει. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά είχαμε εκ νέου και τη φοροκαταιγίδα: Αυξήσεις – φωτιά, σε έμμεσους φόρους. Αυξήθηκε ο Φ.Π.Α. από το 13%, στο 25% για αγαθά πρώτης ανάγκης. Νέος ειδικός φόρος στα εισοδήματα πάνω από 8.000 ευρώ, αυξήσεις στα τέλη κυκλοφορίας, στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ των Δήμων, των εισιτηρίων μέσων μεταφοράς και έχει ο Θεός... Και αντίθετα. Περικοπές στις φοροαπαλλαγές, στις εκπτώσεις δαπανών για ενοίκια, δίδακτρα, ιατρικές εξετάσεις, ασφάλιστρα ζωής, κ.ά.
Αυτή η κυβέρνηση με την πολιτική της διαλύει τα πάντα! Και γίνεται εχθρός της Κοινωνικά! Ας το καταλάβει πια.
