Γράφει ο Σωτ. Αθ. Μουντζούρης
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σχεδιαζόμενη τροποποίηση (στην ουσία ακύρωση) του αντικειμενικού συστήματος μεταθέσεων που ισχύει από το 1995 στην Αστυνομία, θα επαναφέρει τον κομματισμό, την αναξιοκρατία, την αδιαφορία και τον εκφοβισμό στα σώματα ασφαλείας.
Την παρελθούσα εβδομάδα προκλήθηκε αναστάτωση στους εν ενεργεία αστυνομικούς για την απόπειρα κατάργησης (ακύρωσης στην πραγματικότητα) του ισχύοντος Κώδικα μεταθέσεων του αστυνομικού προσωπικού.
Η αντίδραση των συνδικαλιστικών φορέων (αξιωματικών και λοιπών αστυνομικών) υπήρξε άμεση και τελικά φαίνεται-σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπ. Προστασίας του Πολίτη- η επίμαχη δ/ξη θα αφαιρεθεί...!!
Η αναδίπλωση του κ. υπουργού δεν είναι επικριτέα, αφού διορθώνει ένα «ανοσιούργημα» που επιχειρήθηκε και εξηγούμαι:
Μία σημαντική μεταρρύθμιση στον χώρο της Αστυνομίας, την δεκαετία του ’90 (έτος 1995, με υπουργό τον κ. Στέλιο Παπαθεμελή), που επιτεύχθηκε ύστερα από μακρόχρονη και έντονη διεκδίκηση των αστυνομικών- ήταν η καθιέρωση συστήματος μεταθέσεων, με βάση αντικειμενικά κριτήρια για τα οποία καθορίζονταν συγκεκριμένος αριθμός μορίων. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο ήταν η αίτηση του ενδιαφερομένου και - ένα επιπλέον- η ύπαρξη κενής οργανικής θέσης.
Πράγματι αυτή η τολμηρή και καινοτόμα παρέμβαση του κ. Παπαθεμελή ήταν ουσιαστική για εκείνη την εποχή για τον λόγο ότι επέφερε καίριο πλήγμα στον κομματισμό και ο αστυνομικός πλέον μπορούσε να εκτελεί το καθήκον του χωρίς «έξωθεν παρεμβάσεις». Είχε ειπωθεί τότε, ότι με τον νέο Κώδικα μεταθέσεων «ξεδοντιάστηκε ο κομματάρχης», ο οποίος απειλούσε τον οποιοδήποτε αστυνομικό «ότι θα... τον στείλει στον Έβρο την επομένη ημέρα» εάν δεν υποκύψει στην παράνομη θέλησή του.
Το σύστημα αυτό λειτούργησε και κατά καιρούς υπήρξαν τροποποιήσεις (Π.Δ.100/2003, ΦΕΚ Α-94, Π.Δ. 138/2006 και το τελευταίο Π.Δ.85/2011) χωρίς ασφαλώς να θίγεται η ουσία και ο πυρήνας του αρχικού διατάγματος του 1995 (δηλαδή, αντικειμενικότητα, αίτηση ενδιαφερομένου και κενή οργανική θέση).
Κατά καιρούς –και στις δυο Κυβερνήσεις (ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ.)- υπήρξαν εισηγήσεις ανωτάτων αξ/κών για κατάργηση του διατάγματος αυτού (Κώδικα μεταθέσεων), ώστε οι μεταθέσεις να γίνονται οποτεδήποτε μέσα στον χρόνο, με υπηρεσιακά κριτήρια και χωρίς τη θέληση του ενδιαφερομένου αστυνομικού!!
Ευτυχώς οι προσπάθειες αυτές δεν ετελεσφόρησαν, λόγω και της αποφασιστικής παρέμβασης των εκπροσώπων των αστυνομικών.
Η σοβαρότητα της επιχειρηθείσας, πρόσφατης, προσπάθειας ακύρωσης του ισχύοντος Κώδικα Μεταθέσεων έγκειται στο γεγονός ότι: 1) Επιχειρήθηκε σε περίοδο οικονομικής κρίσης που πλήττεται βάναυσα ο εργαζόμενος γενικά (αλλά και ο αστυνομικός) και ο συνταξιούχος, χωρίς αυτό (η κατάργηση της μοριοποίησης) να έχει σχέση με δημοσιοοικονομικό όφελος (μείωση π.χ. δαπάνης του δημοσίου κ.λπ.). 2) Επιχειρήθηκε με τρόπο «απατηλό», αφού αποκρύφθηκε έντεχνα από την δημοσιότητα (3-6-2011) του Σχεδίου του Π.Δ. αφενός και αφετέρου από την ανακοίνωση του Δελτίου Τύπου του Υπουργού. (Τα στοιχεία αυτά είναι δημοσιευμένα και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση). 3) Η γενική αόριστη διατύπωση της προστεθείσας τελικά διάταξης «...όταν ανακύπτουν λόγοι που άπτονται σοβαρών υπηρεσιακών αναγκών...» (άρθρο 17 παρ. 1 του Π.Δ.85/2011), αποκαλύπτει («προδίδει») την επιχείρηση αιφνιδιασμού των πολλών χιλιάδων απλών και έντιμων αστυνομικών, ειδικών φρουρών και συνοριοφυλάκων.
Το ερώτημα είναι γιατί η ενέργεια αυτή (της κατάργησης του Κώδικα Μεταθέσεων και η επάνοδος του κομματισμού στην Αστυνομία) επιχειρήθηκε τώρα και από ποιον; Όταν το σχέδιο Π.Δ. δεν το συμπεριλαμβάνει, ούτε το Δελτίο Τύπου του υπουργού, τότε κάτι συμβαίνει. Αυτό πρέπει να απασχολήσει την πολιτική ηγεσία, εφόσον ισχυρισθεί ότι έγινε εν αγνοία της, διαφορετικά υπήρχε σχέδιο απόκρυψης των προθέσεων και αιφνιδιασμού των εργαζόμενων αστυνομικών.
Μα είναι δυνατόν (;) και αντέχει στη λογική το επιχείρημα «...όταν ανακύπτουν λόγοι που άπτονται σοβαρών υπηρεσιακών αναγκών...» πρέπει ο αστυνομικός να μετατίθεται (όχι να αποσπάται για λίγες ημέρες ή έστω μήνες, όπως ισχύει) και μάλιστα με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας του, εκτάκτως και ανεξάρτητα του αριθμού των μορίων του και του χρόνου παραμονής του μετατιθεμένου στην ίδια περιοχή μετάθεσης;
Μα είναι δυνατόν αυτό να γίνει ποτέ-και μάλιστα αυτές τις δύσκολες για τον τόπο -και τους αστυνομικούς-στιγμές;
Η Αστυνομία και ο αστυνομικός σήμερα χρειάζεται βελτίωση των συνθηκών εργασίας, αξιοσύνη, ετοιμότητα και εκπαίδευση, εξασφάλιση και ενίσχυση των δικαιωμάτων του και όχι ενίσχυση του κομματισμού, ισοπέδωση και κατεδάφιση των πάντων.
