Ένα διαρκές επαναλαμβανόμενο θαύμα είναι του αγιασμού. Μόνο η ορθόδοξη εκκλησία, η κιβωτός της αλήθειας, έχει αυτό το θεϊκό δώρο και προνόμιο. Μόνο η εκκλησία μας έχει αγιασμό. Με τη σταυροειδή ευλογία του ιερέως και την τριπλή σταυροειδή βύθιση του σταυρού στο νερό, αυτό αγιάζεται και γίνεται «ιαματικόν ψυχών και σωμάτων και πάσης αντικείμενης δυνάμεως αποτρεπτικόν», ενώ, επιπλέον, παραμένει ακέραιο και αναλλοίωτο μέσα στο χρόνο. Εχει δίκιο, λοιπόν, ο άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης όταν γράφει: «Ο σταυρός είναι εικόνα του εσταυρωμένου Χριστού, του Υιού του Θεού. Γι΄ αυτό και το σημείο του, και η σκιά του ακόμα μόνη, προκαλούν τρόμο στους δαίμονες, γιατί είναι το σημείο του Χριστού, γιατί είναι η σκέπη του εσταυρωμένου. Γι΄ αυτό αρκεί να βυθίσει κανείς το σταυρό στο νερό για να το αγιάσει. Μετά απ΄ αυτό το νερό γίνεται ιαματικό και διώχνει τα δαιμόνια». Με όλα όσα πολύ συνοπτικά εκθέσαμε ως εδώ, αιτιολογείται και κατανοείται απόλυτα η μεγάλη τιμή με την οποία περιβάλλει η εκκλησία μας το σημείο του σταυρού καθώς και η συχνότατη χρήση του τόσο στη θεία λατρεία όσο και στην καθημερινή ζωή των πιστών. Σ΄ όλες τις κινήσεις του λειτουργού, κατά την τέλεση της θείας λειτουργίας, από το «Ευλογημένη η Βασιλεία» μέχρι το «Δι΄ευχών», κυριαρχεί το σημείο του σταυρού. Σε όλες τις λατρευτικές πράξεις και τελετές που γίνεται λόγος για ευλογία κατά την άγραφη παράδοση της εκκλησίας πρέπει να σχηματίζεται από τον ιερέα «σταυρού τύπος». Οπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του, μέσα κι έξω από τον ορθόδοξο ναό, θα δει το σημείο του σταυρού αποτυπωμένο: στη ναοδομία, στην εικονογραφία, στη διακοσμητική, στα λειτουργικά βιβλία, στα ιερά άμφια και σκεύη… Αλλά και στην καθημερινή μας ζωή όλοι οι πιστοί διαφυλάσσουμε σαν πολύτιμη πνευματική και αγιαστική παρακαταθήκη την ιερή συνήθεια της χρήσης του σημείου του σταυρού. Οι ευσεβείς χριστιανοί κάνουν πολύ συχνά το σταυρό τους: Το πρωί που σηκώνονται από τον ύπνο, στη διάρκεια όλων των προσευχών τους, όταν φεύγουν από το σπίτι τους, όταν περνούν μπροστά από ιερούς ναούς, όταν αρχίζουν κάποια εργασία, όταν τελειώνουν την εργασία, πριν πιουν νερό ή άλλο ποτό, πριν από το φαγητό, μετά το φαγητό, πριν κατακλιθούν για ύπνο, όταν ακούσουν είτε ευχάριστη είτε δυσάρεστη είδηση. Σε κάθε περίσταση εύκαιρα - άκαιρα, το σημείο του σταυρού!
Η ημέρα του πιστού αρχίζει - και πρέπει ν΄ αρχίζει με το σταυρό και τελειώνει με το σταυρό. Πολλές φορές επίσης οι χριστιανοί καταφεύγουν στο ναό, αναζητώντας τον ιερέα για να τους «σταυρώσει», δηλαδή να τους ευλογήσει σταυροειδώς (είτε με σταυρό είτε με άλλο ιερό σκεύος ή άμφιο), προκειμένου να ενισχυθούν εναντίον των πειρασμών ή ν΄ ανακουφιστούν από κάποια ασθένεια. Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη του σημείου του σταυρού, σημείου του παντοδύναμου Υιού του Θεού. Τόσο μεγάλη η χάρη που κλείνει μυστικά μέσα του. Όπως συνοπτικά και παραστατικά διατυπώνει ο άγιος Μακάριος Μόσχος, «πολλές φορές ένα και μόνο σημείο του σταυρού, που γίνεται με πίστη και έντονα βιώματα, είναι ισχυρότερο από πολλά λόγια προσευχής μπροστά στο θρόνο του Υψίστου. Σ΄ αυτό υπάρχει το φως που καταυγάζει την ψυχή, η ιαματική δύναμη που θεραπεύει τα ασθενήματα των ψυχών και των σωμάτων, η μυστική δύναμη που αντιδρά σε κάθε βλάβη. Ταράζουν την ψυχή σου ακάθαρτοι λογισμοί και επιθυμίες; Περιτειχίσου με το σημείο του σταυρού, διπλασίασε και τριπλασίασε αυτό το τείχος και οι ακάθαρτοι λογισμοί θα δαμαστούν. Κατατυραννιέται η καρδιά σου από τη μελαγχολία και τη θλίψη; Σε κυριεύει ο φόβος ή σε περιστοιχίζουν οι πειρασμοί; Αισθάνεσαι τις πονηριές των αόρατων εχθρών; Κατάφυγε σ΄ αυτή τη δύναμη του σταυρού, και η ειρήνη της ψυχής θα ξαναγυρίσει, οι πειρασμοί θ΄ απομακρυνθούν, η παρηγοριά της χάριτος του Θεού και η πνευματική ευφροσύνη θα πλημμυρίσουν την καρδιά σου».
Το δε απολυτίκιο του Σταυρού, με την ξεχωριστή βαρύνουσα σημασία του, χαρακτηριστικά μας αναφέρει: «Σώσον, Κύριε το λαό σου, και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις Βασιλεύσι κατά Βαρβάρων δωρούμενος, και το σον φυλάττων, δια του σταυρού σου πολίτευμα». Η εκκλησία μας εκτός από την Τετάρτη και την Παρασκευή, που είναι αφιερωμένες στον Τίμιο Σταυρό και τη Θεοτόκο, εορτάζει και τις εξής γιορτές του Τιμίου Σταυρού: 1. Εύρεση του Τιμίου Σταυρού - Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, 2. Ανάμνηση του εν ουρανό φανέντος σημείου του Σταυρού (7 Μαΐου), 3. Την πρόοδο (1η Αυγούστου), 4. Παγκόσμια Υψωση (14 Σεπτεμβρίου). Κλείνοντας το κείμενό μας αυτό, με τον υπέρμαχο και δοξαστικό - λατρευτικό ύμνο - στίχο, περί Τιμίου Σταυρού: «Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης. Σταυρός, η ωραιότης της εκκλησίας. Σταυρός, βασιλέων το Κραταίωμα. Σταυρός, πιστών το στήριγμα. Σταυρός, Αγγέλων η δόξα, και των δαιμόνων το τραύμα».
