Η δημοσιοποίηση της κυβερνητικής πρότασης για τις εργασιακές σχέσεις των γιατρών στον ΕΟΠΥΥ, ξεσήκωσε για μια ακόμα φορά θύελλα διαμαρτυριών από τη συντριπτική πλειοψηφία των μαχόμενων αυτοαπασχολούμενων γιατρών.
Η πρόταση δεν αποτελεί βέβαια κεραυνό εν αιθρία. Υλοποιεί κατά γράμμα το νόμο Λοβέρδου, που τον Φεβρουάριο του 2011 αποτέλεσε την αφορμή για τον πρωτόγνωρο ξεσηκωμό, κύρια των αυτοαπασχολούμενων γιατρών (πολυήμερη κατάληψη του Υπουργείου Υγείας, μαζικότατο πανιατρικό συλλαλητήριο όπου επιτεύχθηκε συντονισμός από τα κάτω, συμπαράσταση από τους εργαζόμενους ασφαλισμένους του νέου φορέα, με κεντρικό στόχο την υπεράσπιση των κοινωνικών αναγκών και δικαιωμάτων, κόντρα στον οδοστρωτήρα, Κυβέρνησης – ΔΝΤ – ΕΕ).
Ο Νόμος αφορούσε στην ίδρυση του ΕΟΠΥΥ από τη συνένωση των τεσσάρων μεγαλύτερων ασφαλιστικών ταμείων (ΙΚΑ, ΟΠΑΔ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ), σύμφωνα με τις επιταγές της Τρόικας. Παράλληλα, ο προϋπολογισμός του νέου φορέα θα χρηματοδοτούνταν με το 60% του ΙΚΑ σήμερα. Δηλαδή από το 0,6% του ΑΕΠ και από τις μεγάλες αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, που ήδη βρίσκονται σε συνθήκες φτώχειας και απόγνωσης.
Στους 21.000 θα μειωθούν οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ με την έναρξη λειτουργίας του. Συνεπώς 11.000 γιατροί από τους συνολικά 32.000 που είναι συμβεβλημένοι με τα τέσσερα ασφαλιστικά ταμεία, που «συγχωνεύονται» υπό τη ομπρέλα του ΕΟΠΥΥ, θα αφαιρεθούν από τη σχετική λίστα. Αυτή είναι η πιο πρόσφατη εισήγηση των Υπουργείων Εργασίας και Υγείας προς την τρόικα, η οποία επιμένει για περαιτέρω μειώσεις, εκφράζοντας την έντονη αντίδρασή της την περασμένη Παρασκευή για το ύψος της αμοιβής και τον αριθμό των ιδιωτών γιατρών που θα συνεργάζονται με τον ΕΟΠΥΥ. Οι τροϊκανοί ζήτησαν επίσης περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων με παράκαμψη των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, αλλά και απολύσεις προσωπικού-κυρίως γιατρών- από τα ταμεία, ενώ παράλληλα χαρακτήρισαν τις κλαδικές συμβάσεις ως εμπόδιο για τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Τούτο δημιουργεί συνθήκες, ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση να προβεί σε κατακόρυφη μείωση των αποδοχών και στους γιατρούς του ΕΣΥ, με το επιχείρημα της εξομοίωσης απολαβών ανάμεσα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, ενώ παράλληλα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για επιπλέον περικοπές σε γιατρούς, ανάλογες με την υπερκάλυψη σε κάποιες ειδικότητες ανά περιοχή της χώρας. Προφανώς, κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, απομακρύνεται ακόμα πιο πολύ το δικαίωμα συνταγογράφησης και αναγραφής εξετάσεων απ’ τους γιατρούς που θα μείνουν εκτός του νέου φορέα, ακόμα κι αν πιστοποιηθούν ηλεκτρονικά.
Το πρόβλημα όμως αυτό γίνεται τεράστιο, ιδιαίτερα για τους νέους γιατρούς, που στο φάσμα του πλήρους αποκλεισμού τους από το ΕΣΥ, λόγω της κυβερνητικής και τροϊκανής απαίτησης για «δέκα που φεύγουν... κανένας δεν διορίζεται», πρακτικά τροφοδοτούν με ιλιγγιώδης ρυθμούς την ανεργία του κλάδου. Η μέση ενιαία αποζημίωση υπολογίζεται σε περίπου 850 ευρώ με απόδειξη παροχής υπηρεσιών, χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, για εξυπηρέτηση κατά μέσο όρο περίπου 2.500 ασφαλισμένων το μήνα (!), με άμεσο αποτέλεσμα βέβαια την παροχή χαμηλής ποιότητας υπηρεσιών στην εξεταζόμενη πλειοψηφία, που σήμερα πλήττεται ανεπανόρθωτα από την καταστροφική πολιτική και στον τομέα της υγείας.
Ιδιαίτερα οι γιατροί του ΙΚΑ, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία παραμένουν χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα, σε ασφυκτικές συνθήκες λόγω της τεράστιας έλλειψης προσωπικού συνέπεια και των εκατοντάδων απολύσεων συμβασιούχων έργου, καλούνται να εξυπηρετήσουν χιλιάδες ασφαλισμένους των άλλων ταμείων με τις ίδιες πενιχρές αμοιβές! Την ίδια στιγμή, ανοίγει ορθάνοικτα ο δρόμος για την πλήρη επέλαση του επιχειρηματικού κεφαλαίου στην ΠΦΥ. Ο κρατικοδίαιτος «επιχειρηματικός» τομέας μέσω των αλυσίδων των διαγνωστικών κέντρων και πολυϊατρείων, ευνοούμενος απόλυτα και από την πρόσφατη τροπολογία στο νόμο Βενιζέλου για το ψευδεπίγραφο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων που καταργεί και τον περιορισμό της αναλογίας 51%-49% υπέρ των γιατρών στη μετοχική σύνθεση των ιατρικών εταιριών, κυριαρχεί πλήρως την ώρα που χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι γιατροί οδηγούνται στον επαγγελματικό αφανισμό.
Οι παραπάνω ρυθμίσεις χτυπούν ανεπανόρθωτα την υγεία του Ελληνικού Λαού. Οδηγούν σ’ ένα σύστημα ΠΦΥ με πολύ χαμηλό επίπεδο παροχών που θα αναγκάζει ολοένα και περισσότερους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους να πληρώνουν από την τσέπη τους. Οι ουρές στο ΙΚΑ δεν θα έχουν προηγούμενο, ενώ λόγω και της τρομερής οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας να σηκώσει ο οικογενειακός προϋπολογισμός το κόστος της ιδιωτικής υγείας, αναμένεται αύξηση όλων των δεικτών νοσηρότητας και θνητότητας του πληθυσμού. Σχετική είναι και η εμπειρία από τις χώρες που πέρασε το ΔΝΤ σε Ανατολή και Δύση που οδήγησε σε αξιοσημείωτη πτώση του προσδόκιμου επιβίωσης! Τι μπορεί όμως να σταθεί εμπόδιο σ’ αυτόν τον απίστευτο κατήφορο; Πώς μπορεί να ανατραπεί αυτή η πολιτική που δεν λογαριάζει ανθρώπινες ζωές;
Μόνη λύση ο ΠΑΝΙΑΤΡΙΚΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ! Γιατροί και πολίτες πρέπει να αντιδράσουν δυναμικά! Κανένας γιατρός να μην υπογράψει την επαίσχυντη σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ. Να βρεθούν όλοι στο δρόμο της συλλογικής υπεράσπισης της αξιοπρέπειας τους και της υγείας του Λαού μας. Οφείλουν πρώτοι να καταλάβουν, η επίσημη Πολιτεία και ο πολιτικός κόσμος της Χώρας, αναλογιζόμενοι και τις δικές τους διαχρονικές ευθύνες, ότι με σύνεση και αποφασιστικότητα, χωρίς κραυγές και στοχοποιήσεις, πρέπει να προχωρήσουν στην εφαρμογή των δίκαιων εκείνων μέτρων που θα επιτρέψουν στον Τύπο να ορθοποδήσει.
Η άποψη του ιατρικού κόσμου είναι ότι αποσπασματικού και επικοινωνιακού χαρακτήρα κινήσεις, ενέχουν τον κίνδυνο περαιτέρω πυροδότησης του κοινωνικού αυτοματισμού, που μοιραία θα οδηγήσει σε μεγαλύτερες και ανεξέλεγκτες κοινωνικές εκρήξεις, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη δυσχερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας.
