«... ο Στάλιν χρησιμοποιούσε κι από ένα σωσία για κάθε δημόσια εμφάνισή του.
Αυτό αποκαλύφθηκε το 1990 από τη σοβιετική εφημερίδα «Ραμποτσάια Τριμπούνα». Μετά το θάνατο του Κίροφ, του πολιτικού που σκοτώθηκε σε απόπειρα το 1934, ο δικτάτορας θεώρησε ότι πρέπει να βρει ένα σωσία για λόγους ασφαλείας και τον πέτυχε στο πρόσωπο ενός ταπεινού Εβραίου λογιστή, του Εβοέι Λουμπίτσκι. Οι ειδικοί στην πλαστική χειρουργική και όλοι όσοι φρόντιζαν να κάνουν απόλυτη την ομοιότητά του με τον ηγεμόνα στη συνέχεια εξοντώθηκαν, ενώ ακόμη και η οικογένεια του Λουμπίτσκι δολοφονήθηκε ανελέητα. Ο ίδιος, έγκλειστος σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, μετά από ένα αντισημιτικό εκκαθαριστικό πογκρόμ, πέθανε λίγο μετά από την απελευθέρωσή του».
Τυχαία βρέθηκε στα χέρια μου ένα απόκομμα περιοδικού ευρείας κυκλοφορίας, το οποίο κάνει ένα σύντομο ρεπορτάζ σχετικά με την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του πρώην ηγέτου της τότε Σοβιετικής Ενώσεως (Ε.Σ.Σ.Δ.) Ιωσήφ Στάλιν. Για τους μη γνωρίζοντες την ιστορία του ανδρός, κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι η καταγωγή του Στάλιν ήτο από τη Γεωργία. Υπήρξε από καταγωγής Ορθόδοξος Χριστιανός, πράγμα το οποίον αποδεικνύεται από τα ορθόδοξα χριστιανικά ονόματα τα οποία εσυνήθιζαν τότε να δίνουν οι Ορθόδοξοι Γεωργιανοί στα παιδιά των. Το πραγματικό του όνομα ήτο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς (Βησσαρίων) Τζουκασβίλι, το οποίον ο ίδιος, όταν εμυήθη στο προλεταριάτο της τότε Ε.Σ.Σ.Δ., το μετέτρεψε στο κακόηχο και ειδεχθές μετέπειτα όνομα Στάλιν.
Θα μου επιτραπεί να κάνω μια σύντομη και μικρή ιστορική αναδρομή γι’ αυτή τη σκοτεινή και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, της οποίας όλος ο βίος υπήρξε βουτηγμένος στο αθώο αίμα εκατομμυρίων Ρώσων πατριωτών και δημοκρατικών πολιτών.
Από επίσημα στοιχεία ιστορικά που υπάρχουν, τα οποία δεν έχουν αμφισβητηθεί και διαψευσθεί από κανέναν επίσημο και σοβαρό σύγχρονο ιστορικό μελετητή και αναλυτή, κατά τη διάρκεια της διακυβερνήσεως της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. από τον Στάλιν, τριάντα εκατομμύρια (30.000.000) αθώοι Ρώσοι πατριώτες και δημοκρατικοί πολίτες υπήρξαν τα θύματα αυτού του αιμοσταγούς ηγέτου της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. Οι πατριώτες και δημοκρατικοί αυτοί Ρώσοι πολίτες αφανίστηκαν από προσώπου γης, στα γκουλάγκ και τις αχανείς στέπες της Σιβηρίας, με το αιτιολογικό ότι υπήρξαν ασυμβίβαστοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και νομοταγείς δημοκρατικοί Ρώσοι πολίτες. Ποτέ κανένας δεν έμαθε και δεν πληροφορήθηκε επίσημα για την τύχη τους και τι απέγιναν αυτοί οι άνθρωποι!!!
Είναι απορίας άξιον και είναι να εκπλήσσεται κανείς ότι η τότε ηγεσία του εγχώριου κομμουνισμού αποκαλούσε αυτόν τον ειδεχθή εγκληματία με τον τιμητικό τίτλο «πατερούλη των λαών» και ορκιζόταν στο κακόγουστο όνομά του. Είναι ακόμη πιο λυπηρό το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα, εν έτει 2011, μετά την κατάρρευση ως χάρτινου πύργου του υπαρκτού σοσιαλισμού, λόγω των ατοπημάτων του, στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., υπάρχουν ακόμη δογματικοί και αμετανόητοι της Αριστεράς (ΚΚΕ), οι οποίοι δεν έχουν διδαχθεί τίποτα από την πρόσφατη ιστορία της πατρίδας μας, αλλά και από τη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία. Οι άνθρωποι αυτοί (αριστεροί) ακόμη και σήμερα πιστεύουν αυτόν τον ειδεχθή εγκληματία, ο οποίος υπήρξε ο δυνάστης και μακελάρης του υπερήφανου ρωσικού λαού.
Κλείνοντας τη σύντομη αυτή τοποθέτησή μου, κρίνω σκόπιμο να τονίσω ότι οι πρόγονοί μας, με τη σοφία και τη διαύγεια πνεύματος που τους χαρακτήριζε, έλεγαν: «Όλβιος εστί όστις της Ιστορίας έσχε μάθησιν». Την Ιστορία, λοιπόν, ο λαός και κυρίως οι νέοι μας πρέπει να τη διδάσκονται και να τη γνωρίζουν όπως πραγματικά έχουν διαδραματιστεί τα γεγονότα και όχι όπως συμφέρει τον κάθε τυχάρπαστο, εγκάθετο και ανιστόρητο ιστοριογράφο. Επίσης, οι νέοι πρέπει να γνωρίζουν εξίσου καλά και τα πρόσωπα, τα οποία έχουν πρωταγωνιστήσει θετικά ή αρνητικά για την αναγραφή της.
Επίσης, η Ιστορία δεν πρέπει να λησμονείται και να μην παραποιείται, διότι λαοί οι οποίοι λησμονούν ή παραποιούν την Ιστορία τους, η ίδια η Ιστορία μας διδάσκει ότι οι λαοί αυτοί ή εκφυλίζονται ή αφανίζονται από προσώπου Γης...
Βενιζέλος Ηλίας
Ταξίαρχος ε.α.
Επίτιμος πρόεδρος Λ.Ε.Κ. Λαρίσης
