Στην ψυχοκοινωνική θεωρία αποτελεί κοινά αποδεκτή θέση ότι η χάραξη ορίων και ο προσδιορισμός στοιχείων αποδεκτής ατομικής και συλλογικής συμπεριφοράς είναι απαραίτητα για τη θεμελίωση «πλαισίων αναφοράς». Από αυτά τα πλαίσια απορρέει το πλέγμα των γραπτών και άγραφων νόμων που ενσωματώνονται σε δομές και θεσμούς κάθε κοινωνίας και με σημείο αναφοράς τα ήθη και τα έθιμα κάθε λαού προσδιορίζουν την ατομική και συλλογική μας συμπεριφορά.
Το ελληνικό κοινωνικό σύστημα, όπως και κάθε άλλη εξελιγμένη δυτική κοινωνία ακολουθούσε τις παραπάνω προδιαγραφές αλλά αυτό δεν φαίνεται να ισχύει πια στις μέρες μας πράγμα που το οφείλουμε κατά κύριο λόγο στον γεννήτορα του ΠΑΣΟΚ, τον μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου που μέσα από το σύνθημα της «αλλαγής» προκάλεσε και αλλαγές που ίσως και ο ίδιος να μην είχε φαντασθεί και να μην επιθυμούσε εξαιτίας των επιπτώσεών τους στο συλλογικό είναι των Ελλήνων. Στη συνέχεια, ο διάδοχός του και επί 8ετία πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, προχώρησε περισσότερο το σύστημα του «Φάσκω και αντιφάσκω και κάντε όπως λέω και όχι όπως κάνω» και από τις 4 Οκτωβρίου 2009 και μετά φαίνεται ότι τα πάει καλά στο σύστημα του ΦΑΣΚΩ και ΑΝΤΙΦΑΣΚΩ και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου!.
Δεν αποτελεί χειροπιαστή απόδειξη αυτής της θέσης η ιστορική πια φιλελευθεροποίηση της παρούσας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που ενώ υποτίθεται ότι αντιμάχεται ουσιαστικά ευνοεί τραπεζίτες και το μεγάλο κεφάλαιο και λειτουργεί σαφώς με κλασικές καπιταλιστικές μεθόδους συναλλαγής και συμβίωσης; Και είναι κυβέρνηση σοσιαλιστών προερχόμενη κατ’ όνομα από το κόμμα που ενσάρκωνε, λέει, τη σοσιαλιστική θεωρία της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δικαίωσης του αγώνα των εργαζομένων τάξεων απέναντι στο... μεγάλο Κεφάλαιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση που, αναμφίβολα, αφού ο κ. Γιώργος Παπανδρέου την υπηρέτησε ως υπουργός των Κυβερνήσεων του πατέρα του και του Σημίτη συνεχίζει να υπηρετεί ως πρωθυπουργός!...
Θέλω να πιστεύω ότι λίγοι θα διαφωνήσουν, άσχετα με την κομματική τους τοποθέτηση...
Θα ήταν, όμως, άδικο και δείγμα προσωπικής προκατάληψης να λησμονήσουμε τα πεντέμισι χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τη χαρακτηριζόμενη ως την «πλέον αποτυχημένη Κυβέρνηση των τελευταίων 100 χρόνων» της οποίας ηγήθηκε ο Κώστας Καραμανλής και η οποία έφτασε στο τραγικό σημείο κάποιοι να λένε ότι τα στελέχη της «έκλεψαν και της Παναγιάς τα μάτια» ή κάπως ηπιότερα «βεβήλωσαν το περιβόλι της Παναγιάς!»
Πώς, όμως, εξελίσσονται τα πράγματα με το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση στο «Σωτήριο Έτος» 2011;
Οι σχέσεις κράτους - πολίτη στην πατρίδα μας ήταν ανέκαθεν όχι μόνο δυσλειτουργικές, αλλά θα πρέπει επιτέλους να τις δούμε και σαν εντυπωσιακά... ψυχοπαθολογικές. Η ψυχοπαθολογική συμπτωματολογία αυτής της σχέσης συνίσταται στην κραυγαλέα αντίφαση της συμπεριφοράς του πολίτη απέναντι στο ελληνικό κράτος.
Έτσι, τη στιγμή που οι Έλληνες κάθε νέας γενιάς εθίζονται στο να θεωρούν το κράτος σαν «καταπιεστικό, φορομπηχτικό, υδροκέφαλο και ψυχρό αφεντικό» ταυτόχρονα κοινωνικοποιούμε τις νεότερες γενιές να προσβλέπουν σε αυτό το δυσλειτουργικό κράτος σαν «τον καλό πατέρα, τον πιο σίγουρο εργοδότη, σαν μια παροιμιακή αγελάδα που περιμένει την αλλαγή της κυβέρνησης για να αρμεχτεί από τα...δικά της παιδιά!»
Με άλλα λόγια, από γενιά σε γενιά, οι νεο-Ελληνες οδηγηθήκαμε κυρίαρχα από το ΠΑΣΟΚ αλλά και από τη Νέα Δημοκρατία να αναπτύξουμε τη σχιζοτυπική συμπεριφορά, σαδομαζοχιστικών τάσεων, όπου περιμέναμε να ευνοηθούμε από το Κράτος που όχι μόνο αντιμετωπίζουμε με καχυποψία αλλά και με εμφανή συμπτώματα παρανοϊκότητας άσχετα με το πού στεκόμαστε... κομματικά!
Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό έρχεται τώρα ο πρωθυπουργός μας και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, άνθρωπος της... «Αριστεράς» και πρόεδρος της Διεθνούς Σοσιαλιστικής να συναλλάσσεται υπέροχα με τους καπιταλιστές του ΔΝΤ και για να «σώσει» τους Τραπεζίτες, φορομπήχνει με πρωτόγνωρη βαρβαρότητα μισθωτούς και συνταξιούχους!
Άντε τώρα να καταλάβει ο απλός Έλληνας τι σημαίνει αριστερός, τι σημαίνει καπιταλιστής, τι σημαίνει σοσιαλιστής, τι σημαίνει φιλελεύθερος και τελικά τι και ποιος ευθύνεται για το μπέρδεμα;
Την ίδια ώρα ο Αντώνης Σαμαράς, ξαφνικά, βγαίνει μπροστά με μία δήλωση που, όπως λέει χαρακτηριστικά ο λαός μας σε παρόμοιες περιπτώσεις... σπάει κόκαλα: «Η Νέα Δημοκρατία και ο ίδιος είναι έτοιμοι να... Κυβερνήσουν!».
Και στην πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους που ακόμη λέγεται Αθήνα και ελέγχεται πλήρως, μετά από το πρώτο μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και το δεύτερο πακέτο στήριξης που χαρακτηρίστηκε ως νέο «Σχέδιο Μάρσαλ (τρομάρα μας!)» τα ΜΜΕ ακόμη δεν αποφάσισαν καθώς κατακαλόκαιρα ακόμη φιλοξενούν καθημερινά πρώην και νυν υπουργούς και βουλευτές να μας πούνε ΚΑΘΑΡΑ και ΞΑΣΤΕΡΑ τι θα μας κοστίσουν τα μέτρα του ΔΝΤ και πόση «ζωή» θα έχει ο μέσος Έλληνας, Ελληνίδα και τα παιδιά μας όταν τελειώσουν το «ρούφηγμα του αίματός μας» οι διεθνείς ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ!
Τελικά καθώς οδεύουμε προς την, αναπόφευκτη μάλλον όχι μόνο οικονομική αλλά και ηθική-κοινωνική ΠΤΩΧΕΥΣΗ, ποιος θα χρεωθεί το Εθνικό μας...ΤΟΥΡΛΟΥ;
