Ορθά και «κοφτά» μην πω, το έθεσε χθες το θέμα ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης, προφανώς με αφορμή τα όσα συμβαίνουν με τα ταξί. Αν και απευθυνόταν προς τον κ. Παπουτσή (αυτόν βρήκε πρόχειρο εκείνη την ώρα) είναι προφανές ότι «χτυπούσε το παράθυρο για ν΄ ακούσει η πόρτα», δηλαδή ο Ραγκούσης, αλλά και πας εις έτερος (δηλαδή μέλος της κυβέρνησης) που τον αφορά το θέμα.
Είπε λοιπόν, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής ότι ο καθένας εκεί στην κυβέρνηση δεν μπορεί να αυτοσχεδιάζει ο κάθε υπουργός και να κάνει τη δική του πολιτική, είτε γενικώς είτε από απειρία και ότι, εν πάση περιπτώσει, «ουδείς αναντικατάστατος».
Και ορθώς το είπε, καθώς η κόντρα Ραγκούση - ταξιτζήδων έχει φθάσει στα άκρα με «παράπλευρες απώλειες» τους τουρίστες, οι οποίοι στις περισσότερες των περιπτώσεων, πληρώνουν τη νύφη. Και λέμε στις «περισσότερες», γιατί υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις, όπου ευνοούνται. Όπως επί παραδείγματι εκεί που καταλαμβάνουν τα εκδοτήρια διαφόρων αρχαιολογικών χώρων, οπότε οι τουρίστες μπαίνουν ελεύθερα, χωρίς να πληρώνουν εισιτήριο. Γενικά όμως και ταλαιπωρούνται και εκφοβίζονται και δυσανασχετούν και φυσικά αυτό συνεπάγεται με δυσφήμιση της χώρας (λες και λίγη έχουμε) στο εξωτερικό.
Ωστόσο αυτό που παρατήρησε ο παλιός και έμπειρος πολιτικός, ο οποίος κατά καιρούς έχει κάνει δημόσιες παρεμβάσεις σε σχέση με κυβερνητικούς χειρισμούς, είναι ένα πιο διευρυμένο ζήτημα, ως προς τη λειτουργία της κυβέρνησης. Μπορεί η αφορμή εν προκειμένω να είναι οι χειρισμοί Ραγκούση, ο οποίος κατάφερε ενώ ο προκάτοχός του Ρέππας είχε βρει λύση στο πρόβλημα που ικανοποιούσε όλους, χωρίς ν΄ ανοίξει ρουθούνι, να δημιουργήσει ένα τεράστιο ζήτημα. Και πότε; Το κατακαλόκαιρο, που ακριβώς είναι τουριστική περίοδος. Αφού το είχε τόσο καημό να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων το νομοσχέδιο του Ρέππα, ας περίμενε τουλάχιστον να το κάνει από το φθινόπωρο που πέφτει η τουριστική κίνηση.
Όμως οι χειρισμοί, οι αποσπασματικοί χειρισμοί του συγκεκριμένου υπουργού με αντίκτυπο και συνέπειες για ολόκληρη την κυβέρνηση, δείχνουν - για μία ακόμη φορά - την έλλειψη συντονισμού, προγραμματισμού και συνεννόησης που υπάρχει. Αποτέλεσμα; Να σηκώνει ο καθένας το δικό του μπαϊράκι, για δικές του πολιτικές και να γίνεται μύλος. Και ποιο είναι το ωραίο; Ότι αυτή η «έλλειψη συντονισμού», παρατηρείται από αυτόν που προ καιρού είχε αναλάβει τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου και ο οποίος τώρα προκύπτει… ασυντόνιστος! Γιατί μπορεί οι ακραίες, αδικαιολόγητες και «βάρβαρες» εν τέλει εκδηλώσεις μερικών από τους ταξιτζήδες να μετριάσανε και τη δυσφορία εντός ΠΑΣΟΚ σε σχέση με τον υπουργό Μεταφορών, αλλά η ουσία του προβλήματος δεν παύει να υπάρχει και να αφορά σε «άγαρμπους» - το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς - χειρισμούς, οι οποίοι οδήγησαν σε εκτράχυνση τα γεγονότα.
Αν ας πούμε αν είχαν ανταλλάξει και καμία άποψη σ΄ αυτό το περίφημο Υπουργικό Συμβούλιο για το θέμα, πριν αναλάβει «πρωτοβουλίες» ο Γ. Ραγκούσης, μπορεί να είχε πέσει και καμία καλύτερη ιδέα στο τραπέζι. Μπορεί να έχει δουλέψει και βελτιωτικά επί των προτάσεων Ρέππα (αφού τόσο πια δεν του αρέσουν) και μπορούσαν, λέμε «ίσως» να είχαν αποφύγει όλο αυτό το τουρλουμπούκι που δεν οδηγεί πουθενά, δημιουργεί προβλήματα και εκθέτει - για μία ακόμη φορά - τη χώρα διεθνώς.
Από κει και πέρα πάντως, υπάρχει και η λύση που με σαφήνεια εξέφρασε ο Α. Κακλαμάνης «ουδείς αναντικατάστατος». Αν κάποιος δεν κάνει για κάτι… «να περάσει ο επόμενος» με δύο λόγια. Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε προς Γ. Παπανδρέου και κυβέρνηση γενικότερα.
