Προκλητικές δηλώσεις και εικονικές μονομαχίες

 Πολλές και ηχηρές δηλώσεις μονοπωλούν την επικαιρότητα, τη στιγμή που οι πολίτες αδυνατούν να συμβιβαστούν με τα νέα δεδομένα που αλλάζουν άρδην τον χάρτη της χώρας. Η βοήθεια προς την Ελλάδα θεωρείται ως η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων και οι αναπτυξιακές προοπτικές τίθενται επί τάπητος, τη στιγμή που όλοι αδημονούν για την επόμενη μέρα της στέρησης και της λιτότητας.«Η Ελλάδα έχει στη διάθεσή της το μεγαλύτερο παγκοσμίως χρηματοδοτικό πρόγραμμα που υπήρξε ποτέ και ο δρόμος προς την ανάπτυξη είναι πλέον ανοιχτός». Αυτές οι δηλώσεις του πρωθυπουργού αποκαλύπτουν το βαθμό που είναι πεπεισμένος πως όλα θα πάνε καλά μετά από τα αλλεπάλληλα μνημόνια, που έπληξαν και αναμένεται να συνεχίσουν να πλήττουν τη χώρα. Ο κ. Παπανδρέου, πιστός στα εχέγγυα προς την τρόικα, αρχίζει να μιλά δειλά – δειλά για ανάπτυξη, χωρίς να μπορεί να εγγυηθεί παράλληλα πως οι περικοπές θα σταματήσουν εδώ. Και το κάνει αυτό κυρίως επειδή δεν μπορεί να παραβεί τις συμφωνίες που έχει κάνει με την Ευρωπαίους εταίρους στον αγώνα για τον περιορισμό του χρέους, που πάραυτα δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης. Πώς όμως μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη τη στιγμή που όλα στη χώρα έχουν παγώσει λόγω της σοβαρής οικονομικής αστάθειας που επικρατεί εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια; Οι εκλογές δείχνουν αναπόφευκτες και τα κόμματα προετοιμάζονται πυρετωδώς για αυτές στο παρασκήνιο. Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι εντός λίγων μηνών θα διεξαχθούν οι εκλογές που ενδέχεται να αποτελέσουν την πρώτη μεγάλη μεταπολιτευτικά αλλαγή αναφορικά με την κατανομή των συσχετισμών, καθώς ακούγεται ακόμη και για επτακομματική Βουλή. Εκτός όμως από την κυβέρνηση που προσπαθεί να ανακτήσει την εσωτερική πολυδιάσπασή της (ποιος λησμονεί την εκάστοτε αμφισβήτηση των προς κατάθεση νομοσχεδίων από ομάδες βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος;), η αξιωματική αντιπολίτευση δηλώνει έτοιμη να λάβει μέρος στη νέα εκλογική μάχη. Ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, υποστηρίζει πως το κόμμα του είναι έτοιμο να κυβερνήσει και ζητά εκλογές, επισημαίνοντας πως η κυβέρνηση δεν πατά γερά στα πόδια της, κάτι που γεννά αστάθεια και ανασφάλεια. Πώς όμως ο πρόεδρος της ΝΔ είναι σίγουρος ότι ελληνικός λαός θα του εμπιστευθεί τις τύχες του; Και μιλάμε ειδικά για μια περίοδο που όχι απλά είναι όλα ρευστά αλλά που τα δεδομένα αλλάζουν από ώρα σε ώρα. Ένα θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους: Οι πολίτες πλέον δεν επαφίενται στις όποιες υποσχέσεις αλλά βολιδοσκοπούν τις προθέσεις και τα ταξίματα. Σήμερα ο πρωθυπουργός μιλά για πράσινη ενέργεια, αύριο για την αξιοποίηση κοιτασμάτων φυσικού αερίου, και κάθε φορά θα προστίθεται και ένας ακόμη λόγος για τη στροφή προς άλλες μορφές επενδύσεων, με στόχο την κερδοφορία αλλά και την οικονομική ανάσα μιας χώρας που έχει βρεθεί σε στενό κλοιό από τους δανειστές της. Οι όροι είναι πολύ σκληροί και πάνω απ’ όλα στο στόχαστρο λέγεται ότι μπαίνουν οι φοροδιαφεύγοντες. Ο πρωθυπουργός μάλιστα δηλώνει ευθαρσώς ότι το πραγματικό πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι η περικοπή των φόρων αλλά το να διασφαλίσουμε ότι δεν έχουμε φοροδιαφυγή. Αυτός ο λόγος είναι όχι μόνο βαρυσήμαντος αλλά ικανός να εκπλήξει ακόμη και τους πιο δύσπιστους. Ακούνε τέτοια οι πολίτες και ελπίζουν πως κάτι καλό μπορεί να βγει από την όλη προσπάθεια. Σου λέει, «πες, πες κάτι μπορεί να κερδηθεί στο τέλος»! Το θέμα είναι βέβαια είναι ποιοι είναι αυτοί που πιστεύουν αυτές τις ρήσεις, ποιοι ελπίζουν από τις υποσχέσεις για μια Ελλάδα απαλλαγμένη από φοροδιαφυγή... Και το απαύγασμα όλων των προσπαθειών εστιάζεται στην ακόλουθη ρήση του πρωθυπουργού αναφορικά με το πώς μπορεί να βλέπει κάποτε μαζί με τον εικονικό αντίπαλό του Αντώνη Σαμαρά αυτά που έκαναν για το «καλό της χώρας». Λέει λοιπόν χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός: «Κάποτε, ύστερα από καμιά δεκαετία, ίσως μπορούμε να καθίσουμε μαζί να πιούμε ένα ποτήρι κρασί και αναπολώντας το παρελθόν να πούμε: Ας κρίνουμε τώρα πώς έχουν πάει τα πράγματα στην Ελλάδα». Δείτε λοιπόν πώς βλέπουν το μέλλον της χώρας. Αλήθεια, ήθελα να ρωτήσω, ποιοι θα υπάρχουν τότε και υπό ποιες συνθήκες θα ζουν, ώστε ήσυχοι οι δύο πολιτικοί να κάθονται να κάνουν τον δέοντα απολογισμό; Είναι τόσο σίγουρος ο κ. Παπανδρέου πως κάποτε θα απολαμβάνει ήσυχος τον καφέ του με τον κ. Σαμαρά, κάνοντας τους δέοντες απολογισμούς για μια χώρα που θα έχει ερημώσει από τους κατοίκους της; Μήπως, λέω, δεν θα υπάρξει ποτέ αυτή η στιγμή και η ιστορία κρίνει τους δύο αυτούς πολιτικούς ως μοιραίους και καθοριστικούς για τη σκληρή μοίρα που επιφυλάχθηκε στο ελληνικό κράτος; Όχι, αυτή η στιγμή δεν θα υπάρξει ποτέ. Οι πολίτες έχουν ήδη απομυθοποιήσει τους πολιτικούς αλλά προπαντός έχουν καταδικάσει τις προκλητικές πολιτικές τους. Και η καταδίκη είναι διαφορετική για τον καθένα. Οι ηχηρές δηλώσεις όμως προς το παρόν συνεχίζουν να μονοπωλούν την επικαιρότητα. Η αναπτυξιακή προοπτική τίθεται επί τάπητος από τον κ. Παπανδρέου και ο κ. Σαμαράς δηλώνει έτοιμος να κυβερνήσει. Οι εκλογές είναι προ των πυλών και οι πολίτες αναμένεται να δεχθούν νέο βομβαρδισμό από προγράμματα και υποσχέσεις. Ας μην ελπίζουν όμως και πολλά από ’δω και στο εξής. Ας μην ποντάρουν στην ανέχεια των πολιτών γιατί αυτή έχει προ πολλού χαθεί. Απλά ας προσπαθήσουν να διασφαλίσουν ότι κάποτε θα μπορούν να πιουν ανεμπόδιστα το κρασάκι τους, αναπολώντας τις στιγμές που η τρόικα τους επέβαλλε τις οδηγίες και εκείνοι απλά μονομαχούσαν για το θεαθήναι. Τις στιγμές που όλος ο κόσμος ασχολείτο με την Ελλάδα και εκείνοι διασταύρωναν τα ξίφη τους αναφορικά με το ποιος έφταιξε που δεν υπήρξε η περιβόητη συναίνεση. Με λίγα λόγια «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» από τους πολιτικούς που διαμόρφωσαν με τις πράξεις τους το νέο τοπίο μιας χώρας αποκαμωμένης από τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή που ουσιαστικά κανείς δεν θέλησε ποτέ να αντιμετωπίσει.