Οι κινητοποιήσεις των οδηγών και ιδιοκτητών ταξί δεν είναι απόρροια μόνο της αγανάκτησής τους για την αντιφατική στάση του κ. Ραγκούση σε σχέση με αυτή του προκατόχου του κ. Ρέππα, αλλά μια φυσική κατάληξη μιας ακόμα διαμαρτυρίας μιας κοινωνικής τάξης στην Ελλάδα λόγω των σκληρών μέτρων, από τις πολλές που βρέθηκαν το τελευταίο διάστημα στους δρόμους. Η κυβέρνηση συνεχίζει να μην ακούει και να προκαλεί με την αδιαφορία της, φέροντας αντιμέτωπες τις κοινωνικές τάξεις λόγω της έντασης των κινητοποιήσεων που στοχεύουν στο να την κάνουν να ακούσει. Οι αποκλεισμοί του αεροδρομίου των Σπάτων αλλά και του λιμανιού του Πειραιά προκάλεσαν τη μήνη των καναλιών που βομβάρδισαν το φιλοθεάμον κοινό για τις επιπτώσεις στον τουρισμό λόγω των «ακραίων» κινητοποιήσεων. Κανείς τους όμως δεν αναφέρθηκε στα προβλήματα της εν λόγω κοινωνικής τάξης που εδώ και πολύ καιρό έχει δει το επάγγελμα να συρρικνώνεται, με μειώσεις στον τζίρο της τάξης του 40-50%. Η κυβέρνηση νίπτει τας χείρας της και αφήνει εσκεμμένα την κατάσταση να ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Αισθάνεται κανείς πως θέλει απλά να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και μετά. Κατά τα άλλα επιθυμεί να περνά κάθε φορά η εντύπωση πως η εκάστοτε κοινωνική τάξη αντιδρά με απαράδεκτο τρόπο και πως το φταίξιμο της ανήκει ολοκληρωτικά. Έτσι, το αποτέλεσμα είναι η κυβέρνηση να «βγαίνει λάδι» μπροστά στο επαπειλούμενο κοινωνικό χάος. Ο στόχος είναι αυτός ακριβώς, να αποσιωπηθούν τα πραγματικά προβλήματα και να ασχολούνται όλοι με τις επιπτώσεις στον τουρισμό από κινητοποιήσεις μερικών ωρών. Αλήθεια, ποιος είπε ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν κλείνουν λιμάνια και αεροδρόμια από κινητοποιήσεις; Και στη Γαλλία και στη Γερμανία αλλά και το Ηνωμένο Βασίλειο όταν πρόκειται για παραβιάσεις δικαιωμάτων αλλά και αδιαφορία της Πολιτείας απέναντι στα προβλήματα του κόσμου, δεν γίνονται διαδηλώσεις στο πεζοδρόμιο, αλλά και λιμάνια κλείνουν και αεροδρόμια. Ποιος είπε στους λαλίστατους τηλε -δημοσιογράφους πως εκεί οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων δεν απαντώνται με δυναμικές κινητοποιήσεις; Άλλο θέμα οι «μαύρες τρύπες» του κλάδου των ταξιτζήδων, άλλο η ακατάσχετη κερδοσκοπία από κάποιους, και άλλο τα προβλήματα των πολλών, που πλέον βγαίνουν στους δρόμους για ένα μικρό μεροκάματο. Είναι εύκολο στην Ελλάδα η μία κοινωνική τάξη να στρέφεται κατά της άλλης και να βγάζει τις ευθύνες από πάνω της. Είναι εύκολο οι τουριστικοί πράκτορες, για παράδειγμα, να μιλούν για έλλειμμα στον τουρισμό από τις απεργίες, όταν κάποια στιγμή και οι ίδιοι θα βρεθούν στους δρόμους και θα διεκδικήσουν με δυναμικό τρόπο τα αιτήματά τους από μία κυβέρνηση που δεν ακούει. Τι θα πουν τότε; Μήπως ότι θα πορευθούν μέσω πεζοδρομίων στη Βουλή για να μην προκαλέσουν κυκλοφοριακό έμφραγμα στην πρωτεύουσα; Αστεία πράγματα. Είναι όμως σοβαρά όταν η κυβέρνηση όχι απλά δεν ακούει, αλλά γυρίζει την πλάτη στα εκάστοτε προβλήματα. Εκεί είναι που πρέπει να εστιάσει κανείς το ενδιαφέρον του. Στο κατά πόσο υπάρχει εσκεμμένη συμπεριφορά, προκειμένου να περάσουν μέτρα που θα πλήξουν ευρέως τον κοινωνικό ιστό.
Οι κινητοποιήσεις των ταξιτζήδων θα συνεχίσουν να έχουν τη μεταχείριση όπως όλες οι προηγούμενες. Υπουργός της κυβέρνησης – εν προκειμένω ο κ. Γερουλάνος- σε δηλώσεις για τις απεργίες στο κρατικό κανάλι της ΝΕΤ έκανε λόγο πως «δεν έχουμε χρόνο για να αλλάξουμε την κατάσταση. Πρέπει όλα να αλλάξουν εδώ και τώρα!» Κοινώς, αφήστε τις απεργίες και τα τοιαύτα και σωπάστε!
Σκεφθείτε όμως ποιοι ομιλούν για όλα αυτά... Αυτοί που μέχρι πρόσφατα κατέβαζαν μαζικά τους πολίτες στο δρόμο. Και τώρα κόπτονται για τον τουρισμό! Οποία αντίφαση. Οι κινητοποιήσεις όμως, κύριοι, ακόμη και με το κλείσιμο των δρόμων, είναι η έσχατη λύση μήπως και φιλοτιμηθούν κάποιοι στην κυβέρνηση και ακούσουν. Γιατί, κακά τα ψέματα, αν άκουγαν από την αρχή – από χρόνια, αν θέλετε – τα δύο κόμματα εξουσίας δεν θα επικρατούσε κανέναν κοινωνικό χάος και αταξία. Όλα αυτά δημιουργήθηκαν από την παντελή έλλειψη κράτους πρόνοιας και την απουσία κοινωνικής πολιτικής. Έρχονται λοιπόν τώρα και μιλούν όλοι τους για κοινωνική γαλήνη. Πώς θα γίνει αυτό; Με ποιο τρόπο θα πείσουν πως εφεξής ο καθένας θα δικαιώνεται με την όποια προσφυγή του στο ανύπαρκτο κράτος – δικαίου; Ωραία τα λόγια και οι υποσχέσεις από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Ακόμη πιο εντυπωσιακά είναι όμως και τα ρητά περί της «νέας εποχής» στη χώρα των φανφαρολόγων. Στη χώρα όπου πλέον θα ποινικοποιείται ακόμη και η κρίση για την εκάστοτε «ηρωική κυβέρνηση», που θέλει τάχα μια για πάντα να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Μια κυβέρνηση, που μπροστά στην επείγουσα προτεταμένη «αλλαγή συνηθειών» δεν θα διστάζει να καταδικάσει ακόμη και το δικαίωμα της απεργίας μπροστά στο κατεπείγον υποδεικνυόμενο σχέδιο «ριζικών αλλαγών» στη φορολογία, τους μισθούς και τα εισοδήματα. Με λίγα λόγια, ακούστε, σωπάστε και πληρώστε. Και με βασική προϋπόθεση να έρχονται οι ξένοι με ολοένα και πιο προσιτές τιμές στα νησιά ενώ οι εγχώριοι να βγάζουν τα ρούχα τους το ένα μετά το άλλο.
