Είναι προικισμένος από τη φύση, με ένα μοναδικό περιβάλλον, με απείρου φυσικού κάλλους ομορφιές, με καθαρές θάλασσες, με άφθονα νερά, με καταπράσινες πλαγιές, με δαντελένιες ακρογιαλιές, με το βουνό των δώδεκα θεών «Όλυμπος» να τον αγναντεύει, ξεπροβάλλοντας μεγαλοπρεπώς μπροστά μας, ως ένα μαγευτικό τοπίο, για όλους εμάς τους Λαρισαίους, που περνάμε συνήθως τις θερινές μας διακοπές, αλλά και τα Σαββατοκύριακα σε αυτόν τον τόπον και το μόνο, που έχουμε καταφέρει όλοι μας, ντόπιοι και ξένοι και των τοπικών αρχών συμπεριλαμβανομένων, είναι να τον μετατρέψουμε σε ένα χώρο, που μοιάζει και θυμίζει περισσότερο όψη τριτοκοσμικής και αφρικανικής χώρας, παρά τουριστικού θερέτρου και προορισμού για θερινές διακοπές.
Μια ματιά μόνο αν ρίξουμε σε θέματα καθαριότητας, εξωραϊσμού, ευταξίας και τροχαίας κίνησης μας θυμίζουν ότι βρισκόμαστε και ζούμε σε μια συνοικία τριτοκοσμικής μορφής, υφής και υποδομής, παρά σε ένα τουριστικό θέρετρο ευρωπαϊκής χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1981, που είναι η πατρίδα μας. Θα αναφερθώ δειγματοληπτικά, σε ορισμένα σημεία, ιδιαζούσης σημασίας και προτεραιότητας, για να υποδείξω μέσα από τις λίγες αυτές γραμμές ότι, η όλη αυτή κατάσταση, που εμφανίζει τα τελευταία χρόνια ο Πλαταμώνας, σε όλους τους τομείς, είναι επιεικώς πέρα για πέρα απαράδεκτη.
Οι κάδοι απορριμμάτων μεσούσης της τουριστικής περιόδου, παραμένουν ως επί το πλείστον ανοικτοί από υπερφόρτωση των σκουπιδιών ή στερούνται των αναγκαίων, προς τούτο καλυμμάτων (καπάκια), ο δε χώρος γύρω απ’ αυτούς βρίθει ακαθαρσιών και πολλών πολλών αντικειμένων, δίδοντας έτσι, την εικόνα «συνοικίας το όνειρο» της ελληνικής ταινίας του 1960 και όχι τουριστικής περιοχής του 2011, όπως θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι ο Πλαταμώνας.
Ένα ρυάκι με ακαθαρσίες διασχίζει μεγαλοπρεπώς τον Πλαταμώνα και εκβάλλει εδώ και πολλά χρόνια, δίπλα στους λουομένους, χωρίς κανέναν να ενοχλεί, χωρίς κανένας να διαμαρτύρεται ή να δυσανασχετεί και όλοι μας να το θεωρούμε αυτό ως φυσική συνέπεια και κατάληξη ή και το πιθανότερο να έχουμε εθιστεί και συμβιβαστεί με αυτή την επιβλαβή για την υγεία των κατοίκων απαράδεκτη πέρα για πέρα κατάσταση. Η ανυπαρξία χώρων στάθμευσης οχημάτων και η παντελής έλλειψη τροχαίας ρύθμισης, των πάσης φύσεως τροχοφόρων, μας θυμίζουν και πάλι ότι εδώ είναι Βαλκάνια και Ελλάδα και όχι Ευρώπη.
Θα θέσω τώρα μερικά απλά ερωτήματα στους τοπικούς άρχοντες και σε όλους όσοι δραστηροποιούνται και ζουν από τον τουρισμό και θα περιμένω όχι μόνον εγώ, αλλά το σύνολο των ανθρώπων, που κάνουν τις διακοπές τους, στον Πλαταμώνα και στην ευρύτερη περιοχή όχι να μας απαντήσουν, αλλά να επιληφθούν αμέσως για τη θεραπεία τους. Είναι δύσκολα να διαμορφωθεί έστω και προσωρινά, ο ελεύθερος χώρος του καταργηθέντος παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού σε έναν υποτυπώδες και πρόχειρο χώρο στάθμευσης οχημάτων; Είναι επίσης δύσκολο να διαπλατυνθούν και να διευθετηθούν οι δρόμοι κατά μήκος της καταργημένης παλαιάς σιδηροδρομικής γραμμής, για να προκύψουν έτσι αρκετοί πρόχειροι χώροι στάθμευσης οχημάτων; Είναι δύσκολο συγχρόνως με την αποκομιδή των απορριμμάτων να καθαρίζεται έστω και στοιχειωδώς ο γύρω από τους κάδους χώρος; Είναι δύσκολο να κατασκευασθούν στους χώρους όπου είναι τοποθετημένοι οι κάδοι απορριμμάτων, ειδικές τσιμεντένιες εσοχές ή βάσεις για αυτούς (κάδους); Είναι δύσκολο να τοποθετηθούν καλύμματα (καπάκια) στους κάδους απορριμμάτων; Είναι δύσκολο να πλένονται περιοδικώς οι κάδοι απορριμμάτων; Είναι δύσκολο να τοποθετηθούν πρόχειρα ξύλινα αποδυτήρια στις παραλίες, για τις ανάγκες των λουομένων; Υπάρχει μόνον ένας στην περιοχή του «Stavento», που θυμίζει όμως την παράγκα του Καραγκιόζη. Είναι δύσκολο αρχής και τέλος της τουριστικής περιόδου με μέριμνα των τοπικών αρχόντων να γίνεται μια μαζική εκστρατεία εξωραϊσμού και καθαρισμού της ευρύτερης περιοχής του Πλαταμώνα και κάθε λογής αντικείμενα;
Επ’ αυτού είμαι στη διάθεση του Δήμου να οργανώσω την πρώτη αυτή εκστρατεία και να τεθώ επικεφαλής αυτής της προσπάθειας και αυτό στην κυριολεξία το εννοώ και δεν το γράφω χάριν εντυπωσιασμού και ως σχήμα λόγου.
Οι διαπιστώσεις μου αυτές, δεν είναι σημερινές. Τις ίδιες περίπου επισημάνσεις, είχα κάνει και στο παρελθόν και συγκεκριμένα στις 2-8-2006 και 9-8-2010 στην ίδια εφημερίδα «Ελευθερία» και δυστυχώς και λυπάμαι πολύ γι’ αυτά, δεν έγινε τίποτε απολύτως και η φετινή κατάσταση, είναι πολύ χειρότερη, από κάθε άλλη φορά, θέλω δε να τονίσω με τη σημερινή μου, παρέμβαση ότι, είναι ακόμα καιρός, οι υπεύθυνοι, που διοικούν αυτόν τον υπέροχο τόπο, να δραστηριοποιηθούν έστω και τώρα, ποτέ δεν είναι αργά και να πράξουν τα αυτονόητα. Να κάνουν δηλαδή τη δουλειά τους, απλώς καλά και τίποτε περισσότερο ή λιγότερο. Άλλος εφησυχασμός και άλλη καθυστέρηση δεν δικαιολογούνται σε καμία περίπτωση.
Τουρισμός σημαίνει με λίγα και απλά λόγια προσφορά. Ποιοτικά καλών ανταγωνιστικών υπηρεσιών και μόνον. Όπως νοικοκυριό – ευπρεπισμό – καθαριότητα – σεβασμός στον πολίτη στον τουρίστα και προπαντός στο φυσικόν περιβάλλον. Συνεχής φροντίδα και επίβλεψη, όχι μόνον από τους δημοτικούς άρχοντες, αλλά απ’ όλους τους κατοίκους, έτσι ώστε να υπάρχουν και να διαμορφώνονται όλες εκείνες οι προϋποθέσεις, που θα έλκουν και θα μαγνητίζουν, τον τουρίστα και δεν θα τον απογοητεύουν, δεν θα τον δυσκολεύουν, αλλά απεναντίας, θα του κάνουν τη διανομή και τη ζωή άνετη και ευχάριστη. Η καλύτερη διαφήμιση του τουριστικού προϊόντος είναι αυτός ο ίδιος ο τουρίστας. Είναι δύσκολο λοιπόν αυτό να γίνει συνείδηση και κατανοητό από αυτούς, που ζουν αποκλειστικά και μόνον από τον τουρισμό;
«Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά και αυτή δυστυχώς λείπει παντελώς από τον Πλαταμώνα». Γιατί;
