Όχι επειδή μας συμφέρει, που μας συμφέρει βεβαίως, αλλά... Αλλά ας σταθούμε για λίγο στον Ζαν - Λικ Γκοντάρ. Το άλλοτε «τρομερό παιδί» (γιατί τώρα τα ’χει τα χρονάκια του) της Νουβέλ Βαγκ, πρότεινε το εξής ακόλουθο: Κάθε φορά που κάποιος λέει σε οποιαδήποτε γλώσσα τη λέξη «επομένως» να καταβάλλει στην Ελλάδα πνευματικά δικαιώματα! Γιατί; Διότι ο Αριστοτέλης διατύπωσε την επαγωγική σκέψη, και, κατά το συλλογισμό του Γκοντάρ: «Χρωστάμε στους Έλληνες τη λογική». Συμπεριέλαβε μάλιστα στους χρεοφειλέτες μας και την Άνγκελα Μέρκελ (και όχι αναφερόμενος στις «γερμανικές αποζημιώσεις» που δεν είδαμε ποτέ), αλλά, γιατί, όπως είπε, κάθε φορά που η Μέρκελ λέει «σας δανείσαμε τόσα χρήματα, επομένως πρέπει να μας τα επιστρέψετε με τόκο», χρησιμοποιεί τη λέξη «επομένως» και... επομένως πρέπει να πληρώνει!
Βέβαια, η πρόταση του Γκοντάρ μάλλον δεν μπορεί να βρει την πρακτική εφαρμογή της και... επομένως να εξοικονομήσουμε και εμείς κάνα ευρώ από αυτή. Πιο πρακτική, αν και καθόλου δεν κινείται σε φιλοσοφικά πλαίσια, είναι μάλλον η πρωτοβουλία που ανέλαβαν ηθοποιοί ελληνικής καταγωγής που διαπρέπουν στο Χόλιγουντ. Οι οποίοι κυκλοφόρησαν τα γνωστά πλέον μακό μπλουζάκια με την Ελλάδα αποτυπωμένη και από κάτω το σύνθημα «save Greece» και τα οποία διατίθενται προς 100 δολάρια το ένα. Και τα έσοδα από τη διάθεσή τους πάνε σε ειδικό λογαριασμό προς ενίσχυση της Ελλάδας. Πώς έβγαζαν δίσκο στις εκκλησίες «υπέρ απόρων»; Το ίδιο πράγμα, αλλά γίνεται και με τα μπλουζάκια, πασπαλισμένο βεβαίως με μπόλικη χρυσόσκονη από τον απατηλό χολιγουντιανό κόσμο. Βέβαια, για να φτάσουν τα μπλουζάκια να μας «βοηθήσουν» να καλύψουμε την τρυπάρα του ελλείμματος που διαρκώς μεγαλώνει, θα πρέπει να πουληθούν τα εκατομμύρια των... μπλουζακιών αλλά... Αλλά και μόνο το γεγονός ότι το σκέφτηκαν και είχαν την καλή πρόθεση είναι σημαντικό. Όπως επίσης σημαντικό είναι και το γεγονός ότι ανεξάρτητα από τα έσοδα και ότι οι ίδιοι περιφέρονται φορώντας το σύνθημα «save Greece» είναι σημαντικό ως προς τη γνωστοποίηση και ευαισθητοποίηση σε σχέση με το ελληνικό πρόβλημα, τουλάχιστον σε εκείνους (που δεν είναι και λίγοι), οι οποίοι επηρεάζονται από το φέρεσθαι και τις επιλογές των σταρς. Αν και όπως πάνε τα πράγματα στις ΗΠΑ, με τον ορατό κίνδυνο να κηρύξει στάση πληρωμών τον Αύγουστο αν δεν τα βρουν οι Δημοκρατικοί με τους Ρεπουμπλικανούς, τους βλέπω σύντομα να κυκλοφορούν νέα μπλουζάκια με το σύνθημα «save U.S.A.»! Και εδώ που τα λέμε αν πτωχεύσει η Αμερική, γκοτζαμάν Αμερική (!) τι... παρηγοριά για μας, μια τόση δα Ελλαδίτσα! Και πόσες «δικαιολογίες» για να πτωχεύσουμε!
Τέλος πάντων, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί που διαπνέονται - κατ’ ουσία - από ισχυρά συναισθήματα φιλελληνισμού. Όχι βεβαίως γιατί θαυμάζουν τη σύγχρονη Ελλάδα, αλλά γιατί υποκλίνονται απέναντι στη διαχρονική και αμύθητη κληρονομιά, την οποία χάρισε σε όλο τον κόσμο. Και παρότι οι σύγχρονοι Έλληνες έχουμε μια στρεβλή, ανεδαφική και... αφ’ υψηλού αντίληψη ότι όλοι είναι... υποχρεωμένοι να αφήνουν κατά μέρος τα εθνικά τους συμφέροντα και να δρουν με γνώμονα τον «φιλελληνισμό» που... οφείλουν προς την Ελλάδα!
Τα πράγματα βεβαίως δεν είναι έτσι. Υπάρχουν όμως βαθύτατες ρίζες, ιδέες, έννοιες, θεωρίες που «μυρίζουν Ελλάδα», που είναι Ελλάδα και σε αυτές είναι πολλοί εκείνοι που υποκλίνονται. Πολύ περισσότερο ίσως από τους γηγενείς που δεν έχουν μπει στον κόπο να πάνε μέχρι την Ακρόπολη, πόσο μάλλον να διαβάσουν τους Έλληνες κλασικούς.
