Μ.Ε. Λαγκουβάρδου
Ε, πατριώτη, είναι ωραίο που έχουμε την Ορθοδοξία και την Ελληνική Γλώσσα να μας ενώνουν! Αν δεν μας ενώνει τίποτα, αυτό είναι αρρώστια κι ανοησία ! Οι ενωτικές δυνάμεις των Ελλήνων είναι η Ορθοδοξία και η Ελληνική Γλώσσα. «Οι Έλληνες θα μάθουν πάλι τους λαούς της Ευρώπης, πώς να ζουν» (Αλμπέρ Καμί). Πράγματι οι Έλληνες τώρα αντιμετωπίζουν το εξής δίλημμα: ή να αρρωστήσουν ή να αποκαλύψουν την κοινωνική υποκρισία της Ευρώπης. Ευτυχώς κάνουν το δεύτερο. Αυτό ακριβώς γίνεται με την αποτυχία εφαρμογής των μεθόδων της Ευρώπης στην Ελλάδα.
Η υποκρισία του ευρωπαϊκού προτύπου, το οποίο τείνει να επιβληθεί σε όλο τον κόσμο, οδηγεί στην αυτοκτονία την Ευρώπη και συνάμα στην καταστροφή της ζωής στον πλανήτη με το βιασμό του ανθρώπου και της φύσης. Φωτεινά πνεύματα επισημαίνουν ήδη τον κίνδυνο της ανθρωπότητας και ζητούν από τους ανθρώπους να εργαστούν για να σταματήσουν την αυτοκτονία της γης.
Πριν αναπτύξουμε τη σκέψη μας αυτή, ας δούμε πώς μεγαλώνει ένα ελληνόπουλο από τότε που η Ελλάδα κυβερνάται από τους ξένους. Για την Ορθοδοξία, την Ελληνική Οικογένεια και το Δημοτικό Σχολείο η μόρφωση στηρίζεται στο Ευαγγέλιο. Το θεμέλιο του ανθρώπου και της ζωής είναι ο Ιησούς Χριστός. Το ελληνόπουλο μορφώνεται με το ιδανικό του να ζει τηρώντας τις Εντολές του Κυρίου Ιησού Χριστού. Αυτό μαθαίνει το ελληνόπουλο στην Εκκλησία, στην Οικογένεια και στο Δημοτικό Σχολείο.
Τί σημαίνει ότι το ελληνόπουλο δέχεται την Ορθόδοξη Παιδεία από την Εκκλησία, την Οικογένεια και το Δημοτικό Σχολείο; Σημαίνει ότι πιστεύει ότι η κοινωνία είναι εκ φύσεως και δεν μπορεί να κλέβει την κοινωνία γιατί κανείς δεν μπορεί να κλέψει τον εαυτό του, ότι η επικοινωνία (επαφή με τους άλλους) είναι ειλικρινής και δεν μπορεί να είναι ψεύτης γιατί στους άλλους βλέπει τον εαυτό του και ότι η αγάπη είναι εφικτή, είναι η μόνη ζωντανή πραγματικότητα.
Στη Δύση η κοινωνία είναι συμβατική (κοινωνικό συμβόλαιο), η επικοινωνία ανειλικρινής (τυπική) και η αγάπη ανέφικτη. Η δυτική κοινωνία είναι πιο κοντά στις κοινωνίες της ασιατικής απολυταρχίας παρά στην Ορθόδοξη κοινωνία. Ενδεικτικώς παραθέτουμε δυο παραδείγματα από τη θεωρία και την πράξη:
Πρώτο παράδειγμα: η Διακήρυξη της Γαλλικής Επανάστασης και των Διαφωτιστών, ότι δεν είναι θεμέλιο της κοινωνίας ο Θεός. Σύμφωνα με τη διακήρυξη αυτή παν ό,τι αποφέρει δύναμη είναι θεμιτό. Δεν είναι το ήθος η βάση στην ατομική και κοινωνική ζωή. Η σύμπραξη Επιστήμης, Βιομηχανίας και Εμπορίου με σκοπό το κέρδος είναι θεμιτή (φάρμακα, πειράματα με ανθρώπους πειραματόζωα, εμπορία οργάνων σώματος, αμβλώσεις -μόνο στην Ελλάδα 400.000 το χρόνο- κάθε δευτερόλεπτο θανατώνονται χιλιάδες αγέννητα παιδιά σε όλο τον κόσμο, τεχνητές οικονομικές κρίσεις χάριν τοκογλυφίας κ.α.). Ο αθεϊσμός της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού εισήχθη στην Ελλάδα από τον Αδαμάντιο Κοραή, με τον οποίο διεκόπη η ασκητική και ησυχαστική παράδοση η οποία ξεκινάει σαράντα αιώνες πριν και φθάνει μέχρι σήμερα.
Δεύτερο παράδειγμα, πρόσφατο: η δήλωση του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ’ ( του Γερμανού Γιόζεφ Ράτσινγκερ) ότι η Δυτική Κοινωνία αποδέχεται (!) την παιδοφιλία. Στην Ελλάδα η παπική δήλωση έγινε νόμος του κράτους! Ο νομοθέτης αντί να φυλάξει τα θύματα της παιδoφιλίας ενίσχυσε τους παιδόφιλους θεσπίζοντας «επίδομα παιδοφιλίας» και συνάμα περιέκοψε ή κατάργησε επιδόματα των ανέργων!
Όταν το ελληνόπουλο πηγαίνει στο Γυμνάσιο ακούει από τους ευρωπαϊστές καθηγητές ότι η γνώση είναι για το θεαθήναι, ενώ στην πραγματικότητα κανείς δεν ζει ως έντιμος, κατά το κοινώς λεγόμενον «με το Σταυρό στο χέρι».
Μέχρι στιγμής οι Έλληνες εφαρμόζουν, ευτυχώς χωρίς επιτυχία, τις μεθόδους των ευρωπαϊκών λαών για να τους αποκαλύψουν ότι οδηγούνται στο αδιέξοδο και στην αρρώστια. Μόνο η συγκέντρωση των πυρηνικών όπλων, η οποία απειλεί τη γη με ολοσχερή καταστροφή και μόνο η αρπαγή του 80% του ακαθάριστου παγκοσμίου προϊόντος από μια μικρή ελίτ, φανερώνει την αξεδίψαστη δίψα για δύναμη του δυτικού ανθρώπου.
Η εφαρμογή των ιδεών και των μεθόδων της Ευρώπης στην Ελλάδα προκαλούν στους Έλληνες εσωτερικό διχασμό. Κανένας δεν μπορεί να δεχθεί χωρίς να αρρωστήσει, να είναι και έντιμος και κλέφτης. Ούτε η κοινωνία αποδέχεται τέτοιους τύπους, παρόλο ότι έχουν στα χέρια τους όλα τα μέσα για να επιβάλουν στην Ελλάδα τον ξενόφερτο τρόπο ζωής τους.
Από τη μια έχουμε μέσα στην ψυχή μας την Εκκλησία, την Οικογένεια και το Δημοτικό Σχολείο και βλέπουμε ότι είναι ορθό και δίκαιο να μην κλέβουμε, κι από την άλλη σχεδόν κανείς δεν θέλει «να προχωρεί με το Σταυρό στο χέρι», ούτε ενθαρρύνεται κανείς να το κάνει.
Και έντιμος και κλέφτης είναι μεγάλη υποκρισία. Αυτό έγραψε στα βιβλία του κάποιος διάσημος συγγραφέας στη Δύση, περιγράφοντας τη δυτική κοινωνία και τον έβαλαν στη φυλακή. Στη φυλακή επίσης έβαλαν το φιλόσοφο Θορό στην Αμερική, επειδή είπε στην πολιτεία του ότι είναι υποκρισία να δέχεται τους φόρους από τους πολίτες και συνάμα να μην αναγνωρίζει σε όλους τους πολίτες τα δικαιώματα του πολίτη. Άλλους τους σκότωσαν όπως τον Αβραάμ Λίνκολν, τον Τζον Κένεντι, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ κ.ά.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλούς μάρτυρες της υποκρισίας. Αυτή σταύρωσε το Χριστό. Για τους υποκριτές είπε ο Κύριος, ότι δεν γνωρίζουν τι κάνουν. «’Αφες αυτοίς, ουκ οίδασι τι ποιούσι».
Για την υποκρισία έγραψε ο Προφήτης και Βασιλιάς Δαβίδ τον 11ο Ψαλμό: «Συ, Κύριε, φυλάξεις ημάς από της γενεάς ταύτης και εις τον αιώνα. Κύκλω οι ασεβείς περιπατούσιν». Παραθέτουμε το ακόλουθο μικρό απόσπασμα:
«Σώσον με, Κύριε, ότι εκλέλιπεν όσιος,
ότι ολιγώθησαν αι αλήθειαι από των υιών των ανθρώπων,
μάταια ελάλησεν έκαστος προς τον πλησίον αυτού,
χείλη δόλια εν καρδία και εν καρδία ελάλησαν.
εξολοθρεύσαι Κύριος πάντα τα χείλη τα δόλια...».
(Ψαλμός 11ος)
