Του Σπ. Τσικρίκα
Το περασμένο Σάββατο πραγματοποιήσαμε, στην πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας για την ΕΑΣ, τη γενική συνέλευση της οργάνωσης για να πάρουμε ιστορικές αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον της. Δηλαδή εάν θα κλείσει ένας κύκλος 85 ετών με την εκκαθάριση ή θα δρομολογήσουμε τη μετεξέλιξή της σε ΑΣΟ όπως πολύ σωστά επιβάλλει ο νόμος 4015. Δυστυχώς ενώ η απάντηση είναι αυτονόητη και εύκολη, διότι όλοι μας θα δώσουμε στην ελπίδα το δικαίωμα της επιβίωσης και της εξυγίανσης των οικονομικών αδυναμιών που παρουσιάζει η οργάνωση, αυτό δεν είναι τόσο απλό και εύκολο.
Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά: Δηλαδή τι λέει ο νόμος 4015. Πως φτάσαμε στο 4015 (έκλεισε ο κύκλος 2810, έκλεισε ο κύκλος της ΕΑΣ όπως τη ζήσαμε και τι κάναμε για να βελτιώσουμε τη 4015 (Μπατζελή, Σκανδαλίδης). Εάν δεν υπήρχε ο νέος νόμος 4015 φαντάζεσθε ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με τον ρυθμό και την περπατισιά που είχαμε μέχρι σήμερα; Προφανώς και όχι. Δυστυχώς εάν είχαμε στοιχειώδη επαφή και γνώση για την πραγματικότητα έπρεπε να συζητάμε σήμερα με την ίδια ατζέντα και με πρωτοβουλία εκ των έσω, δηλαδή Διοικητικό Συμβούλιο -Διεύθυνση τα ίδια πράγματα διότι θα μας το επέβαλλαν η ΑΤΕ, οι εξωτερικές υποχρεώσεις (αγρότες-ΙΚΑ - προμήθειες), η μηδενική συνεταιριστική συνείδηση και ο μηδενικός κύκλος εργασιών και ο ανταγωνισμός μέσα στην αγορά.
Ας ξεχάσουμε όμως για λίγο τον νόμο και ας σκεφτούμε πού ήμασταν, που φτάσαμε και πώς θα συνεχίσουμε. Προφανώς όλοι θα λέγαμε τώρα να τα αλλάξουμε όλα.
ΠΩΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΕΔΩ
1) Διόγκωση προσωπικού (ποσότητας -έλλειψη ποιότητας στελεχών)
2) Τιμολογιακή πολιτική για εξυπηρέτηση δήθεν κοινωνικών σκοπών και τα δύο στη δεκαπενταετία ‘80-‘95 για να εξυπηρετηθούν τα κόμματα στη συνέχεια για πελατειακές σχέσεις όλων μας (ΔΣ - αντιπροσώπων)
3) Αύξηση κόστους πρώτων υλών (λάθος πωλήσεις, έλλειψη ικανών εξειδικευμένων υπαλλήλων, έλλειψη τιμωρίας-μπόνους)
4) Λανθασμένες επενδύσεις (εκ του αποτελέσματος «Gaea», εκ της γέννησης ΤΕΜΠΗ)
5) Αποφυγή αναγκαίων επενδύσεων (εκσυγχρονισμός ελιάς-ίδρυση εργοστασίου βαμβακόσπορου), άρα φθηνές πωλήσεις.
6) Απεριόριστη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία εργαζόμενων κατά συνέπεια έλλειψη παραγωγικότητας - διόγκωση εργασιακού κόστους
7) Υπέρμετρος αχαλίνωτος δανεισμός
8) Πυρήνας 2810, δηλαδή απεριόριστος λαϊκισμός και πελατειακές σχέσεις – παλαιοκομματισμός
Τα αναφέρω αυτά για να καταδείξω ότι δεν φτάσαμε τυχαία στην εντατική. Θα αναρωτηθεί κανείς γιατί μείναμε στις διαπιστώσεις. Ο ασθενής έχει στο σώμα του πολλές αρρώστιες και ιούς. Άρα τι υποχρέωση έχουμε;
Όλοι μαζί να κάνουμε τη σωστή διάγνωση. Είναι η μεγάλη μας ευκαιρία. Να επιβάλλουμε στο νέο καταστατικό, αρχές και διατάξεις ώστε να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα αυτά. Έτσι και μόνο έτσι θα εμπνεύσουμε. Την εμπιστοσύνη που τόσο πολύ έχουμε χάσει και τώρα πρέπει να την ανακτήσουμε όχι μακροπρόθεσμα, σήμερα, τώρα εάν είναι δυνατόν, έτσι ώστε να αποκτήσουμε μέλη τόσα όσα χρειάζονται για να είμαστε βιώσιμοι και να έχουμε προοπτική απέναντι στη ΑΤΕ αλλά να κάνουμε και τον ανάλογο τζίρο και κύκλο εργασιών.
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει:
Α) Τιμολογιακή πολιτική μέσω εκκαθαρίσεως 30/12. Ο παραγωγός 20-30% προκαταβολή και μετά εκκαθάριση.
Β) Εφαρμογή 80% της παραγωγής στην ΑΣΟ και ποινή μη εφαρμογής προς τα μέλη. Έτσι μόνο θα αποκτήσουμε ικανό τζίρο και προγραμματισμό. Ικανά κέρδη (ΑΤΕ –Διανομή κερδών και επέκταση εργοστασίου).
Γ) Αναγκαστική εκπόνηση μελετών τεχνικών-οικονομικών για επενδύσεις, Έτσι εξασφαλίζεται η προστασία της επένδυσης.
Δ) Μετοχικό κεφάλαιο (αύξηση μερίδας όσα βγάλει η διαίρεση). Δηλ. Απαιτούμενο κεφάλαιο 3-5 εκατ. ευρώ διά πόσα μέλη ή πόσα στρέμματα. (ποσό ανά στρέμμα -ποσό ανά μέλος).
Το μετοχικό κεφάλαιο θα το καθορίσει είτε ο διευθυντής, είτε η ΑΤΕ, είτε η ICAP και μπορεί να καταβληθεί με εφάπαξ καταβολή ή με δόσεις σε 2-3 χρόνια.
Ο δεύτερος τρόπος καταβολής του ΜΚ είναι το ΟΣΔΕ ανά στρέμμα και ο τρίτος το 2% επί του τζίρου παραδόσεως στα εκκοκκιστήριο κάθε χρόνο.
Ανέφερα πριν την ανάγκη βαμβακόσπορου ξηραντηρίου. Τυχαία οι ανταγωνιστές πουλάνε ακριβά τον βαμβακόσπορο και κατά συνέπεια αγοράζουν το βαμβάκι ακριβότερα από εμάς; Απλά έχουν εργοστάσιο και μάλιστα προσπαθούν με δικά τους κεφάλαια για να μην επιβαρύνονται με τόκους από δάνεια. Και για να κλείσω αυτή την ενότητα τα κεφάλαια αυτά κατανέμονται Πάγια Κίνησης - αποθεματικό για περιόδους κρίσης.
Το συνεταιρίζεσθαι είναι συνένωση δυνάμεων και εφαρμογή αλληλεγγύης. Τα πράγματα στην πολιτική και στην οικονομία εάν δεν βελτιώνονται, τότε χειροτερεύουν. Η κρίση χρέους σημαίνει τομές στις δομές της υπηρεσίας και της νοοτροπίας των αγροτών και επιβάλλει θυσίες από όλους. Όποιος από εμάς πιστεύει ότι ένα μεγάλο κούρεμα ύψους 50, 60, 100% θα μας σώσει βρίσκεται στον ύπνο του δικαίου. Επειδή κάποιοι κάνουν το λάθος και προτείνουν και υπόσχονται εύκολους παραδείσους λαϊκίζουν επικίνδυνα και γρήγορα θα αποδειχτεί ότι ενώ γνωρίζουν τη γρήγορη απερχόμενη παταγώδη αποτυχία εντός 2013 άντε 2014 επιμένουν για να κερδίσουν χρόνο και να εναποθέσουν ως άλλοθι τις αυριανές ευθύνες σε ΑΤΕ-Πολιτεία. Εάν συνειδητοποιήσουμε πού είμαστε, ένας είναι ο δρόμος, μοναδικός, δύσκολος, ανηφορικός αλλά και αποτελεσματικός. Το εγχείρημα πρέπει να το εξετάσει κανείς όχι βραχυπρόθεσμα, ούτε μεσοπρόθεσμα αλλά μακροχρόνια.
* Ο Σπ. Τσικρίκας είναι πρώην πρόεδρος και νυν μέλος της διοίκησης της ΕΑΣ Λάρισας
