* Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Με απορία είδα στην «Ε» διαμαρτυρία των δασκάλων του ΠΑΜΕ κατά των «Ενεργών Πολιτών». Πίστευα πως οι συνάδελφοι διακρίνονται για τις ευρύτερες αντιλήψεις τους, και πώς το θέμα θα το έβλεπαν από άλλη άποψη και όχι από τη θέση άρνησης, που εκφράζεται για κάθε περίπτωση από τον χώρο αυτό.
Οι «Ενεργοί Πολίτες» είναι μια ομάδα εθελοντών, που ανιδιοτελώς κλείνονται κάθε φορά μέσα σ’ ένα πρόχειρο ξύλινο παράπηγμα, με βροχές, παγωνιές και καύσωνες, με μοναδικό στόχο την προσφορά και ιδιαίτερα σήμερα, που ο λαός δυσπραγεί και πένεται. Πανελλήνια η προσφορά τους. Εργώδης, κοινωνική και Χριστιανική. Μέρες ολόκληρες καταγράφουν τις ανάγκες του κοσμάκη σε είδη διατροφής. Έρχονται σε επαφή και διαπραγματεύσεις με τους παραγωγούς, για χαμηλές τιμές προσφοράς και συντελούν στην αντιμετώπιση της δόλιας κερδοσκοπίας των μεσολαβητών, που το προϊόν του χωραφιού το φέρνουν στην αγορά ανεπίτρεπτα υπερτιμημένο. Κι ακόμα δεν διστάζουν τις μέρες διανομής με περισσή ευγένεια και καλωσύνη να γίνονται και χειρώνακτες.
Αντί λοιπόν να βρούμε δυο λόγια, ώστε να επιβραβεύσουμε τους ανθρώπους αυτούς, που με τόση πίστη και υψηλή ιδεολογία, προσφέρουν κατ’ επανάληψη εθελοντικά, οι σύντροφοι του ΠΑΜΕ (και οι δάσκαλοι!!) προσπαθούν να αμαυρώσουν και να σπιλώσουν μια προσπάθεια ανθρωπιστών ήδη καταξιωμένων.
Την ίδια αρνητική στάση εξεδήλωσε το Κόμμα κι όταν άρχισαν οι πυκνές ανθρωπιστικές διανομές ειδών με χαρακτηριστικά μειωμένες τιμές. Ανέκρουσε όμως πρύμναν, όταν είδε την πανελλήνια αποδοχή του έργου των «Ενεργών Πολιτών».
Παρεπιμπτόντως αναφέρομαι σε σχετική εμπειρία μου από μακρόχρονη παραμονή μου στην Ελβετία. Σε κάθε τετράγωνο, εκτός από κάδο απορριμμάτων, υπήρχε κάδος για λευκά μπουκάλια, άλλος για σκούρα και άλλος για τα τηγανέλαια. Αυτά πρό 20ετίας. Έξω δε από τα Σχολεία σε όμορφες υποδοχές, έριχναν τα παιδάκια τα απορρίμματά τους. Κι όλοι οι Ελβετοί το έκαναν πρόθυμα και υπεύθυνα, εν γνώσει ότι προσφέρουν κοινωνικά. Φαίνεται πως οι Ελβετοί ήσαν τυχεροί, ώστε ανεπηρέαστοι από παρόμοιες κομματικές ντιρεκτίβες και προσήλωση στην άρνηση να καταστούν ο Παράδεισος της Ευρώπης.
Διαμαρτύρονται, πώς τα τηγανέλαια τα παίρνει κάποια εταιρία για να τα μετατρέψει σε Βιοντίζελ το γνωστό σλόγκαν «Το κεφάλαιο παίζει μπιλιάρδο στη γυμνή πλάτη του ελληνικού λαού». Το ότι κάτι γίνεται, που σημαίνει σωστή αξιολόγηση και αξιοποίηση για το καλό του τόπου, αυτό δεν σημαίνει τίποτα;
