Αγαπητή Ελευθερία
Πέρασαν πάνω από 34 χρόνια που υπηρέτησα ως έφεδρος οπλίτης και ως ανεπιθύμητος για δύο χρόνια σ’ αυτό το όμορφο και ακριτικό νησί του βορείου Αιγαίου τη «Χίο» (ανεπιθύμητος ως παλιό μέλος της ΚΝΕ). Αφορμή αυτής της επιστολής μου είναι το άρθρο ενός Χιώτη ενεργού πολίτη και επιστήμονα , στην έγκριτη εφημερίδα «Ελευθερία» του κ. Μακριδάκη, με τίτλο «Κρατήστε την Χίο μακριά από επενδυτικά σχέδια μετά τη βιβλική καταστροφή».
Μου έκανε εντύπωση η πολύ μεστή ανάλυση του κ. Μακριδάκη για το τι σχεδιάζεται στο νησί, μετά από την πύρινη καταστροφή των δυο τρίτων της Χιώτικης χλωρίδας και πανίδας. Σύσσωμη η χιώτικη κοινωνία έχει στραφεί κατά της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών συστημάτων και λοιπών ΑΠΕ από πολυεθνικές εταιρίες όπως η BP SOLAR. Είμαι υποχρεωμένος να σχολιάσω σε πέντε γραμμές τη βιβλική καταστροφή που υπέστη το ευλογημένο και αιματοβαμμένο ακριτικό νησί «Η Μυροβόλος Χίος». Τυχεροί αυτοί, που μέχρι χθες ζούσαν και επισκέπτονταν ένα πρώην επίγειο παράδεισο στον οποίο ευωδίαζαν παντού οι λεμονιές, νεραντζιές και πορτοκαλιές του νησιού. Διάφορα ιστορικά μνημεία όπως αυτά που βρίσκονται στο ιστορικό χωριό Πυργί στο Εμποριό, στον Λιμένα, στα σοκάκια της Απλωταριάς αποτελούσαν τουριστικά θέρετρα και πηγή οικονομικής ζωής για τους ντόπιους κατοίκους έγιναν στάχτη και αποτελούν πλέον έναν απέραντο «Κρανίου τόπο».
Συμπάσχω τον Χιώτη πολίτη και στους πολίτες των υπολοίπων πληγέντων περιοχών της χώρας μας γιατί τέτοιες βιβλικές καταστροφές που από δόλο συντελούνται και προσχεδιάζονται (όπως ομολόγησε και ο αρμόδιος υπουργός) είναι ανέφικτο κάτω από την οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα και τις προσταγές της Τρόικας» να αποκατασταθούν. Πρέπει άμεσα η κυβέρνηση να στηρίξει το σθεναρό «όχι» των κατοίκων του νησιού στις ΑΠΕ για να έχουν όραμα και προκοπή αρχίζοντας πάλι από την αρχή. Φανταστείτε ότι είχαμε ένα μοναδικό είδος στον πλανήτη την περίφημη χιώτικη μαστίχα την οποία παρέσυρε στο διάβα της η πύρινη λαίλαπα. Κάλλιστα θα μπορούσε η ελληνική πολιτεία να ζητήσει από τη γείτονα χώρα, λόγω της κοντινής απόστασης των τριών μιλίων από τα Μικρασιατικά παράλια να «συμβάλλει» και αυτή στην προστασία αυτού του υπέροχου νησιού. Είμαι σίγουρος ότι με τη σθεναρή αντίσταση των κατοίκων του νησιού και με την οικονομική ευμάρεια των πατριωτών ντόπιων εφοπλιστών, ότι θα ξαναζωντανέψει η «Μυροβόλος Χίος» και θα αποτελέσει και πάλι ένα παγκόσμιο πρότυπο φυσικού κάλους και οικονομικής ανάπτυξης.
Κρούω τον κώδωνα κινδύνου στους Θεσσαλούς πολίτες και ιδιαίτερα στους Θεσσαλούς αγρότες, καθότι όπως ήδη έχω αναφερθεί με προηγούμενα άρθρα μου η περιβαντολογική καταστροφή που υπέστη η Χίος ήδη άρχισε να συντελείται και στον θεσσαλικό μας κάμπο. Ήδη έχω καταθέσει επερώτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Γι’ αυτό οι Θεσσαλοί πολίτες πρέπει και αυτοί να αντισταθούν σθεναρά και να μην επιτρέψουν να ευοδωθούν τα σχέδια του κυρίου Ράιχενμπαχ και της παρέας του πριν καταστραφεί ολοκληρωτικά ο θεσσαλικός κάμπος και κατά συνέπεια η οικονομική ζωή των αγροτών.
Υπενθυμίζουμε την ευκολία με την όποια η Περιφέρεια Θεσσαλίας προεστούντος του κ. Αγοραστού και της διορισμένης υπαλλήλου κ. Γεαρακούδη, μέσα σε ενάμιση χρόνο παρέδωσαν 100.000 στρέμματα θεσσαλικής γόνιμης γης και βοσκοτόπων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και προς εξυπηρέτηση των πολυεθνικών συμφερόντων. Διερωτώμαι …αυτήν την ανάπτυξη θέλουμε; Για χάρη των πολυεθνικών συμφερόντων να παραδίδουμε τη γη μας μη σκεπτόμενοι την παγκόσμια επισιτιστική κρίση η οποία συντελείται και η οποία αναμένεται να επιδεινωθεί το προσεχές διάστημα. Σαν αντιστάθμισμα προτείνω να εντατικοποιήσουμε την προσπάθειά μας για ανάκαμψη του πρωτογενούς τομέα... κοινώς να επανακινήσουμε την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή για να μην πεινάσουν τα παιδιά μας.
ΥΓ. Απαιτώ τέτοιας βαρύτητας θέματα να συζητιούνται σε επίπεδο πρώτου και δευτέρου βαθμού αυτοδιοίκησης και όχι στα πάνελ των ΜΚΟ (Όπως το θέμα του λιγνίτη).
Δημήτρης Μητσιούλης, περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας
