* Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Το νέο σχήμα της δομής των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.), που προωθεί ήδη η Κυβέρνηση και παρουσιάστηκε, στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, βασίζεται περισσότερο στη διακλαδικότητα τούτων, ενώ προβλέπεται κατάργηση του Α’ και Β’ Σώματος Στρατού, καθώς και το σταδιακό κλείσιμο 50 στρατοπέδων σε ολόκληρη τη χώρα. Πηγές του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ), διευκρινίζουν ότι δεν καταργείται καμία μάχιμη Μονάδα, αλλά ότι μειώνεται η στρατιωτική γραφειοκρατία, μέσω της αναδιάταξης των δομών Διοίκησης και ελέγχου αυτών.
Συγκεκριμένα καταργείται το Διακλαδικό Επιχειρησιακό Στρατηγείο Άμεσης Αντίδρασης, ενώ οι Ειδικές Δυνάμεις αποκτούν ενιαία διοίκηση (Συγκροτείται η Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων). Μεταξύ των άλλων καταργείται η 70η Στρατιωτική Διοίκηση με έδρα την Αθήνα και στην έδρα της παραμένει η Σχολή Πυροβολικού. Η Μεραρχία υποστήριξης (ΜΕΡΥΠ), που έχει έδρα της Λαμία, μεταφέρεται στη Θεσσαλονίκη. Η 10η Ταξιαρχία Πεζικού με έδρα τις Σέρρες μεταπίπτει σε Σύνταγμα με την Ίδια έδρα. Καταργούνται ακόμη η 97η ΣΔΙ με έδρα τη Χαλκίδα (Σην έδρα της παραμένει η Σχολή Πεζικού), καθώς και η 2η Ταξιαρχία Υποστήριξης, με έδρα την Κοζάνη, στην έδρα της οποίας, θα μεταφερθεί, η 9η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία.
Στο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) καταργείται η Μοίρα Υποστήριξης και Διοίκησης Φρεγατών και τα υπαγόμενα σε αυτή πλοία, ενσωματώνονται στις δύο Μοίρες Φρεγατών, που διατηρούνται. Καταργείται η μία από τις τρεις Μοίρες της Διοίκησης Ταχέων Σκαφών και η 353 Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας, που εντάσσεται, στη Διοίκηση Αεροπορίας Ναυτικού. Στην Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) κλείνουν μόνον τέσσερα Αεροπορικά Αποσπάσματα σε Σαντορίνη, Αγρίνιο, Τυμπάκι και Ιωάννινα.
Οργανωτικά ο μεγάλος ασθενής ήταν και παραμένει ακόμα ο Στρατός Ξηράς (ΣΞ). Καταργούνται το Α’ και Β’ Σώματα Στρατού (Κοζάνη – Βέροια) και κάπου εκεί τελειώνει η όλη αναδιάρθρωση, ενώ θα έπρεπε να προχωρήσει ακόμα, πιο βαθιά, με την κατάργηση της 1ης Στρατιάς, που είναι ένας ξεπερασμένος επιχειρησιακός Σχηματισμός, χωρίς καμία απολύτως ουσιαστική επιχειρησιακή αποστολή, της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Ρόμελ. Επίσης η διατήρηση της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού και Νήσων (ΑΣΔΕΝ), ουδεμία επιχειρησιακή αποστολή μπορεί να εξυπηρετεί από την Αθήνα, που εδρεύει, στον χώρο του Αιγαίου, δεδομένου ότι, οι υπάρχοντες στα νησιά μας στρατιωτικοί σχηματισμοί είναι αυτοτελείς (Μεραρχίες – Ταξιαρχίες) και μπορούν να υπαχθούν άνετα απ’ ευθείας στο ΓΕΣ, χωρίς τη μεσολάβηση της ΑΣΔΕΝ. Τα γεγονότα των Ιμίων του 1996 τίποτα δεν μας δίδαξαν; Η ΑΣΔΕΝ δεν είχε απολύτως καμία επιχειρησιακή εμπλοκή και η όλη διεύθυνση των επιχειρήσεων εγένετο ως γνωστόν, απ’ ευθείας από το ΓΕΕΘΑ.
Όπως δυστυχώς σε όλους τους τομείς της χώρας μας, δεν είμαστε ρεαλιστές, έτσι και στον αμυντικό τομέα, δεν προσαρμόζουμε τις αμυντικές μας ανάγκες, σύμφωνα, με τη μοναδική αναμενόμενη εξ ανατολών απειλή, αλλά εξακολουθούμε ακόμα, να υπολογίζουμε έστω και σε ηπιότερη μορφή και την από Βορρά (απειλή) και να διατηρούμε για το σκοπό αυτό, αρκετές στρατιωτικές μονάδες και πολεμικό υλικό (Μεραρχίες – Ταξιαρχίες – Συντάγματα κ.λπ.) Γιατί;
Γνώμη μου είναι ότι από αυτή την πλευρά, δεν διαφαίνεται ούτε τώρα, ούτε και στο μέλλον κανένας απολύτως κίνδυνος και επομένως στον χώρο αυτό, θα πρέπει να αναπτύξουμε ένα άλλο σύστημα αμυντικής διάταξης, που θα στηρίζεται, στην συγκρότηση από τον καιρό της ειρήνης, σε Μονάδες- Πυρήνες, ενισχυόμενες όμως σε περίπτωση ανάγκης και κρίσεων, από επιστράτους, στα πρότυπα ας πούμε του Ισραήλ.
Την ευθύνη αυτή μπορεί να την αναλάβει ένας νέος σχηματισμός, που θα συγκροτηθεί με τίτλο ας πούμε Στρατηγείο Κεντρικής Ελλάδας, στη θέση της καταργουμένης πλέον 1ης Στρατιάς, η οποία όπως προαναφέρω, δεν εξυπηρετεί κανέναν απολύτως επιχειρησιακό σκοπό και είναι πολυτέλεια και αντιδεοντολογική η περαιτέρω διατήρησή της, δεν προσθέτει κανένα γόητρο στην τοπική κοινωνία, αλλά απεναντίας στερεί από αυτήν, μία έκταση 800 – 1000 περίπου στρεμμάτων, αναγκαία για τη δημιουργία του Διοικητικού Κέντρου Θεσσαλίας και τη στέγαση στον χώρο αυτό όλων των Κρατικών και μη Υπηρεσιών της Λάρισας (Αποκεντρωμένη Περιφέρεια Διοίκηση – Περιφέρεια Θεσσαλίας – Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας ΙΚΑ – ΔΟΥ – Πυροσβεστική Υπηρεσία – Δασαρχείο – Κτηματική Υπηρεσία κ.λπ. Το Δημαρχείο μπορεί να στεγαστεί άνετα στο κτίριο της παλαιάς Νομαρχίας).
Με τη νέα δομή των Ε.Δ. γίνεται μια επιδερμική, χαλαρή και άτολμη αναδιάρθρωση αυτών, χωρίς να εισάγεται η απαραίτητη και αναγκαία πλέον η ενιαία Διοίκηση σε αυτές, ο κύριος κορμός των Ε.Δ. μένει ανέπαφος, η τομή, που γίνεται στο Π.Ν. και Π.Α. είναι αμελητέα δεν μπαίνει καθόλου σε περαιτέρω κατάργηση και συγχώνευση ομοειδών Μονάδων και σχηματισμών και στην ουσία μένουν ως έχουν. Γιατί;
Συνεπώς εξακολουθούμε να αναζητούμε ένα άλλο είδος Ενόπλων Δυνάμεων με ενιαία Διοίκηση, με την κατάργηση των μεγάλων Σχηματισμών και Διοικήσεων (Σώματα Στρατού - Αρχηγεία κ.λπ.) και στις θέσεις τους, θα συγκροτηθούν ταχυκίνητες Μονάδες, με ισχυρή μάζα πυρός, ευέλικτες επιπέδου το πολύ Μεραρχιών - Ταξιαρχών, με τρία ή τέσσερα ανάλογα επίπεδα σχηματισμού Διοίκησης (Επιτελεία – Μεραρχίες - Ταξιαρχίες – Μονάδες), δραστική μείωση των ανωτάτων αξιωματικών στο 50% και της οροφής αυτών από 140.000 ανδρών, που είναι σήμερα στις 100.000 άνδρες, που είναι ικανή με κατάλληλη οργάνωση και διάρθρωση, με τον απαραίτητο και σύγχρονο εξοπλισμό να εξασφαλίσουν αρκούντος ικανοποιητικά την αμυντική θωράκιση και ασφάλεια της χώρας μας.
Σημείωση: Ένας λόγος, που το δημόσιο χρέος σκαρφάλωσε στα 350 δισ. ευρώ περίπου, ήταν και η καθ’ όλα εσφαλμένη πολιτική, που ακολουθήσαμε μετά το 1974, με τους αλόγιστους και φρενήρεις εξοπλισμούς, ακολουθώντας κατά πόδας την Τουρκία, στον τομέα αυτόν, καταφέραμε με τους πιο μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, να ξοδέψουμε όλα αυτά τα χρόνια (1974 – 2010) τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ περισσότερο από όσα καθόριζαν οι αμυντικές μας ανάγκες. Τέρμα λοιπόν στους ξέφρενους και αλόγιστους εξοπλισμούς και πιο τολμηρό ακόμα νοικοκύρεμα των Ε.Δ.
* Ο Μιχαήλ Γκρίλλας είναι σμήναρχος ε.α.
