Του Μ. Ε. Λαγκουβάρδου
Οι εξουσίες του κόσμου, όταν δεν κατανοούν το καίριο πρόβλημα των κοινωνιών τους, καταπίπτουν από μόνες τους. Έτσι έγινε στην αρχαιότητα, που η εξουσία κατέπεσε από μόνη της, επειδή δεν ήταν εις θέσιν να κατανοήσει το καίριο πρόβλημα της εποχής της, το πρόβλημα της δουλείας, έτσι έγινε στον «υπαρκτό σοσιαλισμό» με το πρόβλημα της ελευθερίας, έτσι γίνεται τώρα με την εξουσία των τραπεζιτών, η οποία δεν είναι εις θέσιν να κατανοήσει το καίριο πρόβλημα της ανεργίας των νέων. Η εξουσία των τραπεζιτών καταπίπτει από μόνη της: το «έξυπνο ζώο» αυτοκαταστρέφεται.
Το καίριο πρόβλημα σε κάθε εποχή είναι ηθικό αλλά καμιά εξουσία του κόσμου δεν επιθυμεί να είναι το ήθος το θεμέλιο της ζωής. Αυτό σημαίνει πως όλες οι εξουσίες του κόσμου λιγότερο ή περισσότερο καλλιεργούν την ουτοπία της επίλυσης των προβλημάτων, χωρίς το ήθος. «Κανείς δεν μπορεί» γράφει ο Απόστολος Παύλος στη δεύτερη επιστολή του προς τους Κορινθίους, «να βάλει θεμέλιο άλλο από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Ιησούς Χριστός».
«Μπορούμε έτσι να δούμε και να συλλάβουμε τη ζωή του ανθρώπου ως μια διαδοχή από ηθικά προβλήματα, που συναντάει αναπόφευκτα και που πρέπει οπωσδήποτε να τα αντιμετωπίσει. Είναι απρόσιτα στην απλή λογική και το συζητητικό συλλογισμό και αποτελούν κατά κάποιο τρόπο έναν ελαστικό μηχανισμό διαμόρφωσης του ολοκληρωμένου ανθρώπου, της ανάπτυξης δηλαδή των υπερλογικών ικανοτήτων του. Όλοι οι παραδοσιακοί πολιτισμοί είδαν τη ζωή ως ένα σχολείο και αναγνώρισαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πόσο ουσιαστική είναι αυτή η διδακτική δύναμη.
Η άρνησή μας να δεχθούμε τα ηθικά προβλήματα κάνει τις υψηλότερες ικανότητες του ανθρώπου να αδρανούν και να μαραίνονται, κι όταν συμβαίνει αυτό, τότε το «έξυπνο ζώο» κινδυνεύει να καταστρέψει τον εαυτό του». (Σουμάχερ).
Όσο για μένα, προσπαθώ να είμαι σε εγρήγορση γράφοντας. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προτείνουμε τις λύσεις που χρησιμοποιούμε για τον εαυτό μας, στην προσπάθεια να είμαστε σε ειρήνη με τον εαυτό μας, με τους άλλους και με τον Θεό. Πιστεύω ότι ο κόσμος με την ενημέρωση αρχίζει να κατανοεί ότι δεν λύονται όλα τα προβλήματα με την πολιτική ή με την οικονομική μέθοδο.
«Δεν στοχεύουμε σ’ αυτά που φαίνονται, αλλά σ' αυτά που δεν φαίνονται. Γιατί όσα φαίνονται είναι πρόσκαιρα, ενώ όσα δεν φαίνονται είναι αιώνια.
Τα ορατά πράγματα γίνονται αντιληπτά με τις αισθήσεις, ενώ το αόρατο, (η ειρήνη, η δικαιοσύνη, και ολόκληρη η αλυσίδα των αρετών), το βλέπει μόνο το μάτι της ψυχής.
«Αναγνωρίζοντας τη φτώχεια των φιλοσοφικών απόψεων, μη προσχωρώντας σε καμιά από αυτές, αναζητώντας την αλήθεια, είδα» (Γ.Σουμάχερ, Οδηγός για το Περίπλοκο, Εκδ. Γλάρος).
Το ηθικό πρόβλημα δε λύεται επιστημονικώς. Μόνο ξεπερνιέται. «Ο Θεός φωτίζει το νου μας κι αλλάζουμε τον τρόπο που το βλέπουμε» (Μ. Λαγκουβάρδου, Το τραγούδι του Κυνηγού, Η θεραπεία των αναμνήσεων, Εκδόσεις των Φίλων).
Ο Αμερικανός συγγραφέας Μπάλαμοντ λέει για τον εαυτό του: «Ώσπου μπορώ να κρατώ το μολύβι στο χέρι μου, δεν θα πω τον εαυτό μου, γέρο ταλαίπωρο».
Μ΄ αρέσει να γράφω. Απλά χαίρομαι να κάθομαι για να γράψω. Αυτό με κρατάει σε εγρήγορση. Το γράψιμο και το να κάνω βιβλία είναι μέρος της ζωής μου!
