Mια νέα λέξη που εδώ και ένα μήνα έχει μπει για τα καλά στο λεξιλόγιο των Ελλήνων. Στην αρχή που πρωτοακούστηκε στις πλατιές μάζες του λαού μας μάλλον ήταν άγνωστη, όπως άγνωστη ήταν και στον γράφοντα .Είναι και αυτή μια από τις εκατοντάδες λέξεις που μας επιβάλουν τα Μ.Μ.Ε. Μήπως ζούμε στην Αγγλία; Μήπως στην Αμερική; Μήπως η γλώσσα μας είναι φτωχή και δεν έχει την αντίστοιχη ελληνική; Όχι βέβαια γιατί ο πλούτος της γλώσσας μας συγκρινόμενος με αυτόν της αγγλικής είναι αδιαμφισβήτητα μεγαλύτερος. Αυτό το ξέρουν και αβίαστα το παραδέχονται όλοι οι λαοί που έχουν για εθνική τους γλώσσα την αγγλική.
Γνωρίζουν επίσης ότι έχουν κάνει ένα μεγάλο γλωσσικό δάνειο από τη γλώσσα μας στα θεμέλια της οποίας έχτισαν τη δική τους. Από την πλευρά μας εμείς γνωρίζουμε ότι στον σημερινό κόσμο της παγκοσμιοποίησης η γνώση ενός παιδιού της αγγλικής γλώσσας είναι απαραίτητη. Δεν είναι όμως απαραίτητο να χρησιμοποιούν οι δημοσιογράφοι τόσο του ηλεκτρονικού όσο και του έντυπου τύπου αγγλικές λέξεις με λατινικούς χαρακτήρες που για τους περισσοτέρους από εμάς που ανήκουμε στις μεγάλες ηλικίες είναι εντελώς ακατανόητες. Καλό θα ήταν, όταν αναγράφεται μια ξένη λέξη, δίπλα της ακριβώς να αναγράφεται με ελληνικά γράμματα η ακριβής προφορά της για να καταλαβαίνουν και αυτοί που εργάσθηκαν σκληρά για να γίνουν οι υποδομές για τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους που τους δίνουν τη δυνατότητα να μάθουν την αγγλική γλώσσα. Τέλος πάντων αυτές οι γραμμές δεν γράφονται με σκοπό να καταγγείλουμε αυτή την ανεπάρκεια, γράφονται για να αφυπνιστούμε όλοι μας και ειδικά εμείς οι ενήλικες. Γιατί όμως;
Γιατί ως πατέρες, μητέρες, παππούδες, αδέρφια και γενικά ως οικογένειες θα πρέπει να στηλιτεύουμε συμπεριφορές που δημιουργούν ανθρώπινα θύματα που για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορούν να αντιδράσουν στο μπούλινγκ και σαν αποτέλεσμα τα θύματα του να καταλήγουν ανθρώπινα ψυχικά ερείπια ή να γίνονται αυτόχειρες όπως έγινε με το ειρηνικό αυτό παλικάρι της Κρήτης που μόνο η ψυχούλα του ξέρει τι υπέφερε στα χέρια των ανόητων και γιατί όχι κακών ανθρώπων που τον τυραννούσαν και τον εξευτέλιζαν περιχαρείς νομίζοντας ότι είναι σπουδαίοι και κατά πολύ ανώτεροι απ’ το θύμα τους.
Έψαξα στο διαδίκτυο να βρω σε ποια ελληνική λέξη αντιστοιχεί το μπούλινγκ και δεν τα κατάφερα, αυτό μπορεί να οφείλεται στις ανεπαρκείς γνώσεις μου ή να μην υπάρχει μονολεκτικά. Η έννοια όμως της λέξης καταγράφεται με παραπάνω από μια λέξεις.
Συγκεκριμένα όταν λέμε μπούλινγκ εννοούμε τον σχολικό εκφοβισμό ή τραμπουκισμό, απαίσιες και απάνθρωπες ενέργειες που γίνονται από άνθρωπο σε άνθρωπο και εκδηλώνονται με νταηλίκι από ανάξιους νταήδες οι οποίοι συνήθως γίνονται κότες όταν απέναντί τους έχουν κάποιον που δεν περνάει η μπογιά τους. Ψάχνουν τα θύματά τους σε αδύναμους συνανθρώπους μας οι οποίοι έχουν ανάγκη από στήριξη και όχι από σπρώξιμο και πάνω σ’ αυτούς εκτονώνουν όλο το σύμπλεγμα της κατωτερότητας στο οποίο πραγματικά έχουν παραδοθεί.
Δυστυχώς όμως το μπούλινγκ δεν σταματά στις αίθουσες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης προχωρεί και στη δευτεροβάθμια και στην τριτοβάθμια. Η αγριότητά του συνεχίζεται σε όλες εκφάνσεις της ζωής, όπως στον εργασιακό χώρο που ο κάθε άνθρωπος προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του, αλλά πολλές φορές γίνεται γι' αυτόν το μεροκάματο του τρόμου. Αν σε οποιονδήποτε από εμάς συμβεί να θέλει κάποιος να μας τρομοκρατήσει ή να μας υποβιβάσει δηλαδή να ασκήσει εις βάρος μας μπούλινγκ. Το ταχύτερο να το καταγγείλουμε στην οικογένειά μας και σε έμπιστους φίλους και βεβαίως στις αρχές που είναι ταγμένες να περιφρονούν την ψυχοσωματική υγεία όλων των πολιτών.
Με εκτίμηση,
Κωνσταντίνος Σπρίντζιος
